Alle inzendingen over liefde

Vannacht had zich als rat verkleed knagend weer aan mijn prostaat welk toentertijd eens overleed heb hem destijds een trap gegeven door het raam naar buiten omdat hij met kanker niet meer wilde overleven vraag me af wat het met mij deed hoe het door de jaren verder gaat mijn dankbaarheid maar niet vergeet Dat mijn schat is trouw gebleven…

je zingt en blinkt als het kristal in mijn hand een kleinood waarin je ogen twinkelen als sterren de kleur van oude likeur dromerig en van verre je lach overbrugt de kou van de avond brengt dansend ontvlammende warmte van het flakkerende vuur in tedere kussen smaakt onze liefde eenvoudig en puur…

Ooit bestelde ik een Heineken-bier op een terras grenzend aan het San Marco-plein, de groene beugelfles was zo uit de tijd, dat ik er extra veel de tijd voor nam. Ik bezocht de kerk, waar Vivaldi het orgel had bespeeld. Hier had hij rondgelopen; zenuwachtig, opgefokt, versteend. Dat ik zo dicht bij de 'Vier jaargetijden' kwam, schokte mijn…

hou me even nog heel even hou me nog heel even vast laat me zweven nog even zweven laat me zweven op de tast draag me lichter nog even lichter draag me lichter dan geen één voel me dichter nog even dichter voel me dichter dan voorheen…

Kijk ik omhoog zie ik witte wolkjes versgewassen schaapjes kijk ik omlaag zie ik wit en geel margrieten versgewassen na de regen kijk ik je aan zie ik in je ogen versgewassen blauw ik weet je hebt verdriet ik kom je troosten ik heb je lief…

alle mensen zijn op pad met trage tred of snelle pas ieder zijn bagage de jeugd nog onbeladen ouderen met zwaar ervaren in woorden is het leven uitgelegd hoop vindt beelden in gebed de blikken zijn gericht op steeds maar verder gaan in rust en bewegen heeft ieder zijn talenten gegeven door samengaan kunnen ook hun kinderen…

de fik moet in de stapel hout brand maar heksenvuur ik krijg het koud vlammen laaien rond de pop die is gestropt met staken door het hart dat vastgepind geen kansen krijgt om nog te slaan en aan de haal te gaan toch lekt magie houdt ogen in de ban van mysterieuze krachten die op ontsnappen wachten een onverhoedse wind slaat…

Jij maakt wat in me los iets waar ik voor huiver Ik zoet me met een zweem uit de parfumverstuiver Bruine ogen die glimmen mijn handen die zweten In het hol van de leeuw ik had het kunnen weten Ik kijk naar je gezicht en voel het is nog daar De liefde van nu en ooit mijn grote levensgevaar Jouw handen die strelen ik zie alles door…

dansen in mijn oude schoenen vroeger poetste ik ze om jouw zoen te kunnen vangen als een vlinder die landt op mijn wang nee ik lul niet over overdoen de vlam in de verte komt dichterbij maar mijn vulpen is leeg geen schrijverij een a4 die wegwaait in de wind omdat het weer geen letters kreeg soms komt die droom dan uit maar…

in ben de weg in mijn gevoel kwijt gevangen in een donker bos mijn verwarring laat je verdwijnen in de mist je moet me laten gaan, je laat mijn hand los onder de sterren lijkt de wereld immens groot en onzichtbaar, en ik levend en blind ik heb je nodig om het te ontdekken maar ik ben klein en nietig, en ik voel me een klein kind jij kunt…

Met een sierlijke boog duikt mijn wezen in haar vloeibare goud. Mijn vreugde huppelt juichend over de witte spetters van haar deining. Ademloze stilte in de schaduwzijde van haar overkoepelende kracht waarbij erosie de ruwste parels verzacht. In het donkere jou omhels ik de stilte in haar mooiste vormen. Zo roerloos, rimpelloos…

ben jouw storm niet uit de weg gegaan heb de buien laten komen in een paarse hemel knettert de ontlading rolt de donder zwaar striemend hagelen mijn woorden de pas ontloken lentebloei jouw regens vlagen door de takken die onze liefdesbloesem dragen tot de storm bedaart en alle warmte naar de heldere hemel straalt de eerste…

Het is een beetje letten op elkaar en als het moet voor zessen klaar Je bent er voor een ander De ander vertelt wat nodig is en jij snapt 't zonder lange verhalen Je bent er dan en nooit verplicht. Je deelt samen één taal der talen.…

beschrijf me deze belofte niet als zacht de zee oneindige golven wanneer dan ook geen enkel woord draagt de eeuwigheid, aan beide zijden alsof er wind zou waaien, heen en weer laat het zijn het voorjaar dat komt twee vogels onvolmaakt zichzelf in het vinden en almaar mooier beschrijf me niet maar laat ons het strand als…

een fotograaf danst in zwart wit langs het decor met kleur de zon zingt vals zijn melodie van schijn en tegenlicht nog branden onze offeranden op het altaar van verlangen wij zijn intiem geweest het maagdenvlies is ongerept de lakens zullen hangen zo vlagt geluk en voorspoed in tradities de kus en lach blijft ons geheim…

Hoe breng ik onder woorden wat diep in mij gebeurt, niets laat zich in het leven sturen hoogop door liefde bijgekleurd. Jij lief, hebt mijn hart veroverd voor jou ben ik gevallen, mijn hart klopt sneller, ben verliefd ik zing mijn liefdeslied voor allen. Mijn lief, sluit mij in je armen kus mijn mond en voel hoe mijn liefde nu voor jou…

zie je hand vingers onrustig op zoek naar accenten ogen vinden woorden uit beelden van je geest je stem formuleert zinnen uit passie die eens is geweest ik verzuip in een stortvloed emoties het is uit langzaam ebt de spanning weg een totale ravage leeg is het strand in een ijskoud ontwaken glijdt wat zand door mijn hand…

Ik mijmerde van een meisje lief; niet enkel ’s nachts ook overdag Echt zo’n schat..zo’n hartendief zo’n lieveling met een gulle lach Ik droomde van een meisje fraai bijna heel de dag geschiedde dat allicht lief, nochtans een haaibaai en toch de allerleukste die ik had Ik mijmerde zo lekker over haar Ieder ogenblik van de hele week Zo’n…

Geef en gun me de tijd om jouw gedachten te verstaan zodat ik je beter zal gaan begrijpen. Geef me ruimte om je gevoel te leren kennen, om dan mijn hand vol vertrouwen in de jouwe te leggen.…

zij straalt rood en andere kleuren aan de wereld om ons heen is het middelpunt van haar heelal dat cirkelt in de zonnewind die in balans ster en manen draaien laat op de maat van het tijdloze seizoen in de blauwe schaduw van mijn kleine korenbloem…

toe, laat me nog maar even argeloos dit liedje van verlangen zingen zo onbevangen roekeloos onwetend van bezwaar los van mijn cynisch commentaar naïef en ongekunsteld laat ik de woorden klinken ver van het schampere, gretig en niet zo onaantastbaar nu ik het waag mijn hart opnieuw een kans te geven te zingen voor de liefde opnieuw op…

Ik heb je bemind van je kruin tot aan je tenen, heb de tranen die je weende gekust met liefde, niet met lust. Aan je hart en ziel ben ik toegekomen en in mijn dromen was ik nimmer uitgeblust. Ik heb je bemind met mijn ogen en oren je kon mijn liefde horen in elke ademtocht. Ik heb je gegeven wat je zocht, daarom was je niet verloren.…

Alle mystiek is draaiduizeling in het licht van de ontmoeting. Van godsontmoeting, mens- en liefdesontmoeting, zelfs zelfontmoeting. Pure bevrijding van alle rituelen en procedures. Echt mededogen met die nog onderweg zijn naar volle liefde. Het zalige wegdromen in het verliefd geliefd zijn.…

wilde pluisjes blazen naar de toekomst vragen maar ze bleven haken waren nog niet rijp genoeg om uit de bol te gaan laat nu mijn gedachten vrij ze moeten vliegen maar ik heb ze niet meer op een rij alles uitgeplozen gestopt in oude dozen maar kan ze niet meer kwijt laat het mij niet overkomen dat onvolgroeid gedachtengoed ik…

Van geluk, Het is gebeurd nee, er was geen enkele vrees toch vanuit een onbekende hoek gevloerd een harde dreun niet aan zien komen maar raak die klap ja, verstand is zoek. De tegenspeler is ook down ook die is niet meer bij kreeg ook een harde dreun geplaatst gevloerd dan toch weer op de benen komt begrijpt niet hoe dit zomaar…

Ik mis je. Ik mis je naast me. Ik mis de tijden toen we naast elkaar sliepen. Ik mis de tijden toen we gelukkig waren. Waarom moest het zo zijn? Ik mis je hand die mijn hand vast hield. Ik mis je lippen op de mijne. Ik wil je terug maar jij mij niet. Waarom moest het zo zijn? We waren zo gelukkig samen. Ik mis de tijden samen met jou. Ik…

je ademde warm en zacht ik ging mee in je kracht ontdooide de grond waar ik in lente het prille groen vond je bloesemde fel bloeide je bloemen veelkleurig en snel we zomerden samen oneindige dagen wisten ons nachts met koelte te laven oogsten in roze de vrucht die enkel de herfst kon geven het eerste liefdeskind van ons leven…

Ik draag je in mijn hoofd ik draag je in mijn tenen jij zingt in mij zelfs als je er niet meer zou zijn…

Onder aandrift van de kniel welke door het groene kweelt terugkaatsend in echo’s waar ik week door vlieg wallen schoren rode ziel welke de mijne streelt scharnieren knarsen weergaloos openen de toegangspoort Zie hoe jij bekoorlijk ligt in middeleeuwse tijd begerenswaardig oord de zon beschijnt jouw schone zicht welk eeuwig in mijn…

Als ik wandel in het bos denk ik niet meer aan de verscheurde nachten maar kijk naar het groen het spreekt mijn taal het is de stilte die samen met het daglicht kwam 'k vlucht niet langer weg in dromen of twijfels deze passie was niet meer te dragen bijna mijn ware indentiteit verloren ik geniet nu van de rust die uit…