Mijn vriendin in het Louvre

Vaak sta ik voor je portret, leef me in
eindelijk grens van waanzin overschreden
kom je tot leven en reikt mij je hand
trekt mij in je wereld, dwars door eeuwen

Heden ontmoet het verleden, tijdsprong
veroorzaakt een spagaat in m'n geest
een elektrische storm waart door mij
vloek zacht, 'n non naast me kijkt kwaad

Hand in hand lopen we over scherven van
de tijd, waarin 't verleden schittert
wandelen door zestiende-eeuws Florence
mannen kijken om met lustige blik

Vermoeidheid verzwakt mijn aandacht
maakt je verschijning instabiel
morgen zie ik je weer in het Louvre
je glimlacht zwijgend als bevestiging

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster-Baas, 14 mei 2008

hkoster1quicknet.nl

Mijn vriendin in het

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 535