Alle inzendingen over algemeen

Een zoute zeebries komt in een zucht mij tegemoet. Als ik op de kade wandel. De warme lucht trilt stil en voldaan. Zomer aan de kust. Voordat ik weer op de vlucht moet slaan. Keer ik nog een keer terug. Zwijgend over wat ik zie. Berucht zijn mijn gedachten. Aan de kust. Ik weet het niet. Als mensen onbewust naar mij staren.…

Een been buiten bed andere been erbij ochtendplas met ogen dicht en even blijven zitten dan trekken aan de sprei en in t geheugen spitten tandenpoetsen douchen drogen en, deodoreren voeten benen oksels lijnen,vouwen,plooien met smeerseltjes besmeren schoenen halen aandoen strikken terug weer naar de plee zitten in verwachting en…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

zoveel mensen, zoveel meningen en we zijn met 7 punt 7 miljard dat geeft veel oorlog, gemopper en smart en miljarden waardes, wensen en wegingen wie anderen veroordeelt, onteert of verlaagt is de mens die het eigen spiegelbeeld niet verdraagt…

is dit een tweeluik van oogcontact een ogenblik dat wacht op het juiste moment meningen waarin wij ons niet herkennen rimpelingen die geen vijver beroeren is dit een gerecht van oneerlijk voedsel louter esthetisch als visueel effect zullen we ons ontdekken met het blote oog…

de lucht is vandaag gevuld met aankomst en verblijf bevroren in hemel en veranderlijk met wolkenvorm vertrekken is geen object geen onderwerp in een kooi geen zinsnede op het strand geen visgrond en zilverplevier misschien een draadloos paaltje in ongemaaid weideveld een onzichtbare kust, een hek of onmiskenbaar iets dat beklijft…

Succesverhalen zijn geen succesverhalen omdat elk verhaal tegendelen kent. Een eerlijk faalverhaal is een waar succesverhaal.…

De stad waar ik geboren ben is gebouwd op houten palen het is een stad met mooie grachten en duizend vergeten verhalen Stad van Dappere markten en duiven rode lichten over wal en canals stad waar je geen stuiver voor geeft en dan weer opbloeit en leeft Als ik slenter langs de singels staren statige huizen mij aan mijn oren horen meer talen…

het leven draait niet alleen maar om knikkers hoe mooi en fijn het ook is dat ze er toch zijn maar als je niet goed uitkijkt en je hebt er veel teveel dan helpen diezelfde knikkers waar je zo graag mee speelt je ook zo maar aan je eind *…

Er wordt in Nederland heel wat gegeneraliseerd met duidingen als 'wij allemaal' en 'iedereen' wordt 'de gemiddelde Nederlander' als één 'ons' gepresenteerd en apekool over 'allen' en nog meer beweerd. deze trend is mij op den duur tegen de borst gaan stuiten dus aan iedereen die iedereen gebruikt: laat mij erbuiten…

Het juliet rondom mij tegen het blauw van Magritte drijven wollige plukken voorbij ik in een tuinstoel lig hier voornamelijk mezelf te zijn het patina van de tijd krijgt vat op mijn lijf al zichtbaar worden de schaduwen van verval maar zolang het juliet rondom mij er wollige plukken drijven tegen dat blauwe zeil is elke zomer…

genieten is de gave van het investeren in wat je het meest begeert zonder het te behoeven bezitten…

ZEKER, hij vond haar een irritant misbaksel Hij ZÉkER vond haar een irritant misbaksel Hij vond ZEKER háár een irritant misbaksel Hij vond haar ZEKER een irritant misbaksel Hij vond haar een ZEKER irritant misbaksel Hij vond haar een irritant ZEKER misbaksel Hij vond haar een irritant misbaksel, ZEKER…

Verander niet mijn schat, blijf je knap moedige sterke ik, dat mooi open blad vanaf je eerste geboorte kik. Verander niet mijn schat, blijf gelijk ik je zò goed ken, zelfs met jaren die trekken aan je yin en je yang, helemaal geen belang. Verander niet mijn schat, laat de jaren maar voltooien, je groeit mooier en mooier. Leef je zelve…

Leven is toch altijd weer een kunst Lijden is af en toe een punt Liefde is meestal een gunst Beleef alles zo intens als je kunt Ik weet dat ik er niks van wil missen!…

ach het wonderlijkste wezen op aarde blijft misschien toch de mens: een rollercoaster aan emoties met de meest sinistere devoties dat wroeten in zichzelf en zichzelf plus anderen proberen de les te lezen het zichzelf verliezen en dan z’n eigen wiel weer hervinden het ontdekken van de wereld om hem heen beseffen we staan niet alleen en…

de mens(heid) rust op twee pijlers die vanaf het allereerste begin af aan al bestonden de ene is liefde de andere vertrouwen en als die twee zijn verbonden hun samenhang weer hervonden dan pas kun je zo hoog en laag springen als je wil en aan iets duurzaams en paradijselijks gaan bouwen…

ze komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en…

Loop naar mijn kurkstam, onder mijn takken. Ik sta hier alleen, al zou ik met soortgenoten een indrukkwekkende laan kunnen maken. Zie mijn hoogte, trots reik ik naar de daken van het Rijksmuseum. Loop naar rechts. Hoewel ik hier wortel, kom ik van ver: Armenië of de Kaukasus. Hollandse winters deren mij niet: Sneeuw op mijn takken. In de…

Soms is het beter om een boek te sluiten, Als je het verhaal toch niet begrijpt. Letters dwalend voor je ogen. Woorden die je laten denken aan spijt. Het boek dat je laat twijfelen Over je kennis en macht. Het gevoel dat je hebt en dingen die je nooit hebt bedacht. Dat dit zou kunnen gebeuren. Soms is het beter om een boek te sluiten,…

Droom is 't leven, anders niet; 't Glijdt voorbij gelijk een vliet, Die langs steile boorden schiet, Zonder ooit te keren. D' Arme mens vergaapt zijn tijd, Aan het schoon der ijdelheid, Maar een schaduw die hem vlijt; Droevig! wie kan 't weren? D' Oude grijze blijft een kind, Altijd slaap'rig, altijd blind; Dag en ure, Waard…

Hij bond de strijd aan met de Saracenen De koene koning uit het Roelandslied Wie van hem afstamt zegt de sage niet Hij liet een harem delen in zijn genen De Christen-koning werd gekroond tot keizer Door zijn minuskel werd Europa wijzer…

Ad fundum, tot de bodem leeg met zichtbaar genot Waar ik eerst geen slok van door m’n strot heen kreeg Ad fundum, vul mij opnieuw mijn glas Met ’t sprankelend heilzaam geestrijk vocht Ad fundum, nooit is mijn glas half leeg noch half vol De bodem is slechts bereikt bij mijn laatste ademtocht Ad fundum, vul mijn glas tot aan der rand, niet…

Ze heeft wat, met azijn en ik laat haar ze heeft niet veel met alle middelen die je gebruiken kunt zoals: Ajax, cif bleek of zeep, geef mij maar azijn, zegt ze! Kijkt ze zuur dan, vraag je me en ik zeg: ze lacht de hele dag, heeft humor en is lief doet wat je vraagt- en meer maar als ik een keer zeg: gebruik dat eens! Zegt ze, nee,ik doe…

Toen de zon onderging heb ik mijn woorden voor je neergelegd langs het smalle pad in het eenzame donker in het koude licht van de maan onvindbaar onleesbaar. Kijk hoe in het vroege ochtendlicht de jasmijnboom bloeit Ruik de de geur van opkomende bloemen…

En jaar na jaar verschijnt het nieuwe leven De haften dansen ritmisch in de lucht Een perenboom gaat van de bloei naar vrucht De eierschalen hebben het begeven De wereld slaakt haar eeuwenlange zucht In schoonheid vindt natuur zijn herbeleven Door innerlijke drang steeds voortgedreven Herboren lonkt de prille voorjaarsvlucht Maar onderhand…

weer zo'n dag waarop de uren zich van schemering naar avond slepen en in het duister een vaag silhouet hij misantroop van de nacht bandeloze tijden perverse fantasieën vinden soelaas op het nog blanke blad het glas hoogbenig in handbereik Tot aan de dageraad waarin ze weer ontluiken als les fleurs du mal schoonheid vanuit het…

Ik kan niet sterven vandaag zei zij Ik keek haar aan Het grappige jonge ding Met wipneus Maar ze was serieus Waarom dan niet? Vroeg ik verbaasd Ik droeg mantel, zeis en zwart Ik ben verhalenverteller sprak zij: Die leven langer Ze sprak met vaste stem Mijn zeis bleef hulploos hangen Want inderdaad men leeft langer Die verhalen vertelt…

de groene rug van de gebogen man draagt het midden van het plein, een overleefd gebaar in zijn hand voor letterketters en lichtgelovigen. stil op de drempel van een oude tijd bevestigd door aanleunende huizen leeft hij in de plooien van zijn mantel en het klokkenspel dat er om drapeert. klinkers en schaduw gaan zijn verstand niet te boven…

. . Als alles gedaan is komt er een punt achter En alles komt uit de wind met een bruine aardesmaak Ik ben blauw als ik mezelf niet bewaar veegt mijn vrouw me uit met geel groen is de breuk de deling De schilder schildert met doorzichtig Een dichter zet woorden die op zich niets betekenen aan elkaar tot een gebeuren Geschiedenis…