Netgedichten

netgedicht (nr. 71.657):

Grenzen verkennen

Bang voor een beetje reflectie
Voor mijn eigen imperfectie

Lekker doelloos mijn emotie ontwijken
Naast de pot grissen en mijn koppigheid bewijzen
Dat was mij levensmissie
Tot, en ik zeg vandaag maar vandaag is alweer voorbij

Ben je wakker of ben je alweer de kluts kwijt
Ze proberen me te verdoven met antipsychoten
Hoe kom ik op de crisis?
Nouja, er op is niet zo moeilijk,
Eraf dat is nogal wat.

Ze vraagt me stevig vast te houden maar aan wat?
Aan, watt?

Oké, terug naar het begin, de overvloed,
Tot overmaat van ramp
Is het hier
Te veel en nooit goed genoeg
Het motto van het westen

En het kost me een kop,
Want de balans is ver te zoeken
Net als mama zal ik boeten

Nee is nee
Wat is daar nou niet duidelijk aan
Je bereed de grens
Ook al gaf ik hem meer dan duidelijk aan

Nee is nee
Nog een keer

Met een voet in je hol
Niet zo zeer
Om de grote mond
Maar de maat is vol