Alle inzendingen over vrouwen

haar stofvod vlot over de spijlen van het bed het kleffe hout, de boord van de kleerkast ze wist de duimafdruk van de spiegel slaat geen muffe spleet, geen hoek over zij sluipt nederig op teenkussens maar het parket kraakt ze luistert naar de knagende worm genesteld in een gang in de schoorsteenmantel ze hinkt binnen de voegen van…

Morgenmeren. uw omgrenzing ordent. bergen klimmen in het tinnen licht en uw stille, virginale lippen kuisen aan de sidderende beken zoete smetten van het groene duister en uw oof wordt licht. maar de nacht stort ruglings in de nacht en uw mond is in zichzelf besloten en uw bloed is door uw bloed omringd. -------------------------…

De nacht, Maïma, is van maanlicht blond… De maan, Maïma, strooit heur zilvren tranen Langs ’t lispelzieke lover der platanen… O, mengelen we onze zielen in deêz stond ! Met mijmrend oog en murmlensmoede mond, Zo ligt, o, allerloomste der sultanen! Gij in uw hangmat wieglende aan lianen, Terwijl uw lokken kronklen tot de grond… Het purpren…

In een uitgewoonde flat in Singapore danst ze eboniet en paars, haar bloemen dwarrelen dooreen. Het ritme van haar handen als kolibries; haar bronzen nagels en fluwelen lippen; alles glanst koortsachtig. Terwijl het zweet in trage slakkesporen langs haar hals loopt, glijdt weer een gin-doordrenkte nacht de ochtendglijbaan af.…

het liep hier de spuygaethen uit een en al drassige troep dichting kwam ongekluisterde vrijsters met breekbare geloften legden geulen aan ter droging ook voor 't weids uitzicht maakten er een tuintje van verse groentjes voor de zieken nee geen dansmariekes geen dollemina's ze heetten begijnen naar hun hofje plus kapel later bezet…

Verborgen achter blonde haren een longdrinkglas tussen de lippen zat ze roerloos op haar stoel verzonken in stille gedachten naar een onzichtbaar iets te staren da as van haar sigaret te tippen haar ogen zoekend naar gevoel een hulpeloos wanhopig wachten zo zag ik haar achter het raam een hand als steun onder haar kaken moest de harde pijn…

geef ze vrijheid om te kiezen geef ze de tijd om mens te zijn geen beperkende belemmeringen laat ze fungeren in zelfverwerkelijking heb lef en ambitie gooi je voelsprieten open toon je impulsen en benut je meerwaarde laat niets onbenut beklim die bergtop wees geen standaardvrouw maar benut je eigen ruimte…

de nachtvrouwen wenken veterretend gewillig poserend implanttieten zuchten zacht kom, kom naar mij de nachtvrouwen wenken schermen genot in beeld geschoren de schaamte voorbij nul zes, opgespoten lippen de nachtvrouwen wenken denken in eieren bieden appels kosten een rib…

Kijk, hoe ze daar gaat, met elegante staart, het plein over en staat in dat gevlekte licht, met op haar gezicht het masker dat ze wil ophouden vandaag. Quanto è bella. Quanto è cara!…

alsof het een harp was die in zijn hart paste, een droom van een ding dat mooi was als een voetstap in het zand zo gevoelig als gras, zo goed van vorm als een ei, geheimzinnig als een spinnewiel of wimper- kruller, luchtig als turf vreemd als een sneeuwvlok lekker als een teruglopende wekker, zacht als de luchtbel in een waterplas…

ut was diep in du poldur waar sij furscheen nei, ut was geen koldur un mait tur been gehil bloot en fel ovur beein iederu somur as du son saktu kwam sai tu vorschain alwaor sij du avont paktu int dorrup nabaigelegu groeidu un grottu freeis sou sij du mannu verlaiju en du klainu kinderu un sortement van weeis? du waiven settu un…

Vandaag kocht ik rode rozen toevallig staken daar geen vragen ik droeg ze onder mijn rokken zonder dwang of reden vandaag kocht ik rode rozen…

Het strand aan windrijk land golfende zee hemelsblauw en mijn gedachten privé-domein volgen als geobsedeerd een ragfijn jurkje wit in bruisende branding en golven en wind bespelen onblusbaar ritmisch beminnend haar natgolvend lichaam als een Latijnse dans en gedachten stranden in windrijk land.…

haar tenen raken amper het water van de kronkelige groenige loop alsof zij de stroom niet wil storen het heden niet wil kwetsen voor later de lange haren vallen over haar blanke schouderlijn in enkele resterende vlechten en waar glooiende heupen verborgen in het jonge gras haar aan de aarde doen hechten zo gaat zij verstild op in de…

Tussen al die chique dames, behangen met juwelen, was zij, zonder opsmuk, eenvoudig om te stelen.…

Heet mij niet vals en trouweloos Wanneer mijn arm, verdolend hart, Van zorgen moe en blind van smart, Een waanbeeld voor uw waarheid koos. Ik heb u lief, nu en altoos, En of mijn droef en moede hart Bij andren rust of eenzaam mart* Om u: gij zijt mijn liefde, altoos. En zagen…

Verbrokkeld stukje cake gestold tasje koffie vervallen herinneringen accessoires bij hun vals kakelend gebit Herhaaldelijk opscheppen over andermans prestaties roddelen over ’n vergeten verleden ’t vult maag, dag en oor Hun schaduw flakkert venijnig wanneer de achterklap over de jeugd van tegenwoordig komt bovendrijven Bang om jong…

daar op het hoge duin heb ik je ontmoet starend naar de avondzon op je haren lag een gouden gloed de horizon was vol van vermiljoen de zee doorsneden met een gouden spoor weerspiegelde zich in je ogen ik keek je aan geraakt, gepakt, bewogen de weerspiegeling drong in mij door de duinpan vulde zich die nacht met gloed met sauzen, spijzen…

Haar ijskoude vingers Op mijn warme hand Trekken mijn hele lichaam door M'n verlegenheid bijna genant 'Kom bij me zitten' Zei ik hardop 'Ik wil je tegen me aanvoelen' Alleen in mijn kop 1000 keer zag ik dit moment Ben nooit degene die verlegen is 1000 keer nam ik het initiatief Maar dan wel bij iemand met een penis En nu ben je…

je droeg kniehoge puntlaarzen van leer de veters gekruist van haakje naar haakje je wankelt op rubberzolen door slijk een scheur in zwart nylon dat rond jouw knieën rekt katoen fladdert om dijen een pittig model met een ruitmotief in vlakken en plooien verknipt met een zigzaglijn van knopen het witte shirt was met vet besmeurd ik heb…

Ik heb 'n nestje laten bouwen aan het Naardermeer woon tussen gooische vrouwen om dagelijks met zonnig weer een balletje te slaan op de tennisbaan. We shoppen bij La Rosso kopen fashion van Saint-Laurent borrelen in de bodega dineren in 't restaurant van maître Jean Lugard truffels met gesauteerde canard en nemen nog een glas. Rijden…

Zij is al lang geen kat meer om zonder handschoenen te raken bij gevaar kromt zij haar rug en spreidt haar klauwen Toch valt zij telkens weer ten prooi aan mannen die haar van een paar glaasjes teveel naar chique hotelkamers leiden met goedkope nasmaak de volgende morgen wanneer hij -reeds in alle stilte vertrokken- luidkeels katert…

Als een tochtvlaag scheerde zij aan mij voorbij eer ik wist, wat zij mij te doen aanried huiverend stond ik op een duinslag nabij de zee, die landinwaarts dreigde te springen, die trachtte mij te verzwelgen met een weids gebaar ik, die niet goed wist, wie zij was, wat zij deed niet alleen de zee, ook de winter was nabij die mij zou dopen in eindeloze…

Met losgeschroefde heupen een pirouette durven draaien en schuivend als een zeilschip hoge golven aaien. Flirten met duizend ogen en dan een glimlach toveren om die bliksems te blussen en doven met dichtgelijmde lippen. Als Anorexia Nervosa-wicht schokschouderen met ooievaarsbenen en zweven naar het licht, het glasgeile lichaam voorbij.…

leven met d'overgang is onrust aan de vloedlijn stormen woeden eb is onbekend van alle kanten slaat ontketend golven op je teder ongestel steeds wilder aan nooit uitgerust reeds lang naar verre doemeilanden weggewenst resteert d'uitwijzing naar nieuwe oorden zonder woorden weg met d'herinnering onweg gewoven vrijheid moet…

je kwam op een avond om tien uur, het was nog licht verraste me, hing net mijn harnas aan de haken in de muur liet mijn handen gaan over de deuken wreef met een olielap het ijzer vette zorgvuldig de lederen delen je vermijdde me aan te kijken omdat je honger had deelde ik het eten soep met geroosterd brood er was immers genoeg je…

Soms kan ik niet begrijpen wat je tegen mij zegt dan vlucht ik weg in een wereld vol verdriet ik kan het soms niet echt begrijpen wat je zegt en wat je doet maar toch, de meeste tijd snap ik je dondersgoed.…

Jij vederlichte nimf straal engelenpis over mijn kleffe lijf Prik mijn ogen uit met je onnatuurlijke schoonheid Snij mijn ziel en splijt mijn twijfel verdeel mijn resten onder de in liefde minder bedeelden…

tjokvol mokken of narrende natuur tot dradig in verweren machtig zo haar zuur bijt tot op zijn been haar harteloze stem laat liefde raden en etst zij hem…

Een harde confrontatie met wat ik niet meer heb: de strakke jonge vrouwtjes als spinnen in hun web. Hij laat zich makkelijk winnen door ieder jong strak wijf. Ze prikkelen zijn zinnen, zwoel lonkend met hun lijf. De vrouw van tegenwoordig moet jong zijn, strak, sportief, zelfstandig en slagvaardig, gebruind en slank en lief. En ik kijk in de…