Het Raam

Verborgen achter blonde haren
een longdrinkglas tussen de lippen
zat ze roerloos op haar stoel
verzonken in stille gedachten
naar een onzichtbaar iets te staren
da as van haar sigaret te tippen
haar ogen zoekend naar gevoel
een hulpeloos wanhopig wachten

zo zag ik haar achter het raam
een hand als steun onder haar kaken
moest de harde pijn verzachten
ik keek haar stil als altijd aan
't zelfde gezicht een andere naam
'k verkeerde tussen slaap en waken
zat zij misschien op mij te wachten
was dit de waarheid was het waan

Schrijver: sephus
Inzender: joop v. s., 9 maart 2006

sephus48hotmail.com

wanhoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 20 stemmen 1.583