Alle inzendingen over ex-liefde

Ik mis je... ik mis je lach ik mis de tranen in je ogen toen je zei dat je van mij hield ik mis dat knipoogje dat je me gaf toen ik je voor het eerst zag míjn hart zal eeuwig het jouwe zijn maar jóúw hart zal nooit meer van mij zijn…

Water dat in nevelen Onzichtbaar is. Vannacht is alles al gehoord: Draai je om, verzet je tegen het vervagen. Zoek antwoorden bij vragen. Vragen ook bij antwoorden. Een mens is niet verstrooid Omdat hij verandert vlees noch vis. Vannacht zal slapen zoek zijn. Vannacht de ogen open dus. Zonder springtouw, Zonder nagels, Maar staande…

In het park,onze blote voeten in het gras Weet je nog die avond ? Duizenden kleine sterren, die dansten met ons mee. Ik zag ze in je ogen als je naar me keek Ik ben je niet vergeten Al is het voorbij. De zomernachten brachten we door op het balkon. Wat voelden we ons vrij. Waar de sterren plaats hadden gekregen van de zon.…

Zo jammer dat je niet eerlijk kan zijn Zo jammer dat ik niet goed genoeg ben voor jou Zo jammer dat dit jouw manier van oplossen is Zo jammer dat je niet de definitie kent van trouw Zo jammer dat je je zo laat kennen Zo jammer dat je je niet kon openstellen voor mij Zo jammer dat je niet bent wie ik dacht dat jij was Zo jammer dat ik gevoelens…

Misschien deed je het niet opzettelijk maar je doorkliefde mijn hart net als een bliksemschicht die de donkere lucht in twee kan splijten Misschien had je het niet eens door dat je me stapelgek gemaakt had dat ik enkel nog wou leven voor jou Misschien was het onbewust dat je me keer op keer de hemel beloofde en uiteindelijk de hel gaf…

Het is over die mooie tijd, alles is nu anders waarom het niet zo heeft mogen zijn zal voor mij altijd blijven dat het beter zo is, dat zal blijken, waarom gaan we nu dan over lijken ? Ik moet verder jij moet verder hier scheiden onze wegen. Laat je door niemand iets vertellen dat je beter was gebleven, ik vertel dit nu met een traan omdat…

het beeld van zijn rug breed en licht gebogen zette ik alvast in het kader van toekomstige feiten want hij ging beslist vandaag of morgen zou ik hem gaan missen in terugblik was het vooruitgedacht wennen aan een huis zonder ogen een manifestatie van aanhoudend onvermogen…

Ik spartel met mijn beide voeten. Ze liggen opgesloten in boeien. Ik kan ze niet meer bewegen. Ik ben nu alleen en kan me niet meer bewegen. Ik had nooit van die vrouw moeten weglopen. Nu voel ik mij gestraft daarvoor door God. En ben ik alleen op een liefdesbed Met geboeide voeten en handen.…

In je ogen zie ik woorden die je niet met mij kunt delen omdat je niet geloven wil dat horizonnen zullen veranderen je gezicht spreekt dat de dag gefaald heeft, weer begon met pijn er niet in zat wat ooit waarde nog kan hebben de taal van je lichaam sprak hier wil ik niet meer zijn het kan me niets meer schelen ik vraag je of je nog…

elke dag denk ik aan hoe je was en hoe je nu bent elke dag denk ik aan hoe je liefhad elke dag denk ik aan je haat elke dag is anders maar elke dag denk ik constant aan jou ik denk dat ik nog van je hou, maar niet op de manier 'houden van' niet zoals toen. ik heb nog geen verkeerd woord over je gezegd, maar jij daarentegen wat…

Niemand weet wat wij weten Maar ik weet meer dan jij denkt En jij weet wat ik bedoel Ik zal je nooit vergeten Het was meer dan een moment En het was altijd met gevoel Wat wij weten blijft onuitgesproken Want uitspreken voegt niks toe De wetenschap heeft mij gebroken Het maakt niet meer uit wat ik doe Jij hebt het vuur in mijn hart…

zoals je maar eens in een leven bemint intens en naïef mijn horizon kim en einder verte van mijn dagen na zachte schade hoeden zich alle verdere dagen voor de schuwe schaduw van verdriet…

Nutteloos is de vraag het waarom Het antwoord bedachtzaam traag Gegeven van uit leugenachtig hart Uitgewrongen mijn gegeven liefde Altijd weer, altijd weer, altijd weer, Mijn liefde sluit zich af is stervende Dan is daar.....…

Nu de storm is gaan liggen en zeker weet dat zij wel wat zou willen zou ik het van de daken willen schreeuwen en al loop ik alsnog tegen gesloten deuren aan aan of uit langzaam maar zeker lopen wij vooruit alleen via de achterdeur want die staat nog op een kier en als je zachtjes doet lopen op je tenen zoals dat waarschijnlijk moet alleen…

Ze zijn blind verliefd op elkaar, samen zullen ze de liefde ontdekken, dromen van en met elkaar, Het geluk lijkt niet kapot te kunnen. Maar hun dromen knappen als een zeepbel de twijfels kwamen De wegen scheiden hier. Ze loopt weg Hij blijft even verslagen staan, kijkt haar na en ziet haar gaan op zoek naar het volmaakte geluk wat…

zie jij het dan niet, mijn verdriet?? vroeger was alles anders vroeger was jij bij mij. vroeger, heel dichtbij maar nu is het voorbij. jij bent er vandoor gegaan, met een andere griet. vroeger was ik blij. vroeger, samen ik en jij vroeger was ik trots. maar nu, zo plots heb jij mij voor eeuwig gedelete.…

De hoed afgezet En dan ineens kale plekken Tussen het behang en resten verf op de muur Van pakjes Marlboro die verdwenen, Rituele slachtingen op de tegelvloer. Het echoot scheldwoorden Met wortels in de stamppot gesmolten. Dan rest de achterstallige huur. Gekken Onder melancholie geplet. Kaartjes, briefjes, foto’s: De herinnering aan…

Het afbraakproces is in gang gezet: de zaak bloedt dood, levend opgepakt bij het voorportaal na rechtstreekse contacten. Na een veelbelovend begin, maak ik een doorstart met jou in afgeslankte vorm, dat klinkt romantisch, maar het gaat er soms hard aan toe. Om overeind te blijven, lever ik een taai gevecht om het bestaan; de dood ligt…

ik zou zo graag willen weten of je ooit nog eens aan me denkt of je je de tijd herinnert die we samen hadden en de dingen die we meemaakten. en of je misschien denkt: het was leuk of misschien wel: het was afschuwelijk. maar ik zou in ieder geval graag willen weten wat je denkt. op dit moment. en ik zou je zo graag weer willen zien…

Toonloos was de dag tot haar stem weerklonk en de vogels zongen mee met in haar witte haar de geur van zwarte lelies kuste ze hem wakker het leek een droom de nacht die volgde en alles van nadien tot de lelies verwelkten alle tonen verstomden doofden met het vuur ze wilde afstand voor tijdelijk of langer misschien hij kwijnde…

Gisteren zei je dat het niet hoefde vandaag vond je dan weer van wel kan jij dan echter niet begrijpen ons leven wordt een ware hel Altijd luisteren naar gefluister buren die hun gangetje gaan wanneer ik doof ben en niet luister zie ik jou ook niet meer staan Het leven is een hel geworden een droef en uitzichtloos bestaan sleur is als…

Twijfel over altijd maar en nooit gedachten rolpatronen die van verre naar me lachten, Dat het allemaal zo mooi zou zijn...of althans zou lijken Niets over discussie, oppervlakkigheden en eeeeeeeeuwig Zeiken! Dat vervolgens weer leidt tot niets en zelfs minder Ik smijt mijn hart op tafel, wil het aan de straatstenen kwijt voor de gelukkige....…

Een lieve lach, niet beantwoord. Die mooie ogen, zo ver weg. Waarom ben ik er niet meer? Mis je mij wel? Je hebt je verantwoord. Jij kleine meid, wat heb ik pech. Waarom doet het zo' n zeer? Mis je mij wel? Je ging niet in op mijn weerwoord. Het is klaar voor jou, je vluchtweg. Waarom vraag ik keer op keer? Mis je mij wel? Ik…

Laten we het afsluiten In stijl en voor het leven Op alle vragen lang en kort Een antwoord op gegeven Laten we het afsluiten Voorgoed na al die jaren Gesloten en verzegeld Om netjes te bewaren Laten we het afsluiten Kom, doe het toch maar even Ik wil rust in mijn hoofd En het een plekje kunnen geven Laten we het afsluiten Want het…

In het geheel was het passend De weerspiegeling in de plas Het zilte nat van jouw tranen De paraplu boven de natte jas Maar mijn waarnemen stokte Hoorde verbijsterend jouw relaas Ik, ik had het moeten voorkomen Die reeds lange relatie met je baas Ik had jou niet zo vrij moeten laten Altijd ja, goed, geen tegen gehoord Heb nooit eens…

In mijn hoofd is alles groen of ik nu naar buiten kijk of mijn ogen sluit Ik zag ergens een berichtje van je staan, gisteren Je bent er dus weer Het deed me wel iets, ja Een vleugje nostalgie kwam er over me, dat wel Nee, geen rillingen meer, maar toch Of het je goed gaat met je en zo en dat ik niks wist te zeggen Zo’n soort…

Grijp slechts in lucht als ik probeer je te begrijpen net buiten echt bereik draai je in cirkels raadselachtig om me heen tot ik uiteindelijk vlucht in eigen raadsels om jou heen we zijn alleen de cirkels zijn gesloten…

mijn lief is plots veranderd, terwijl ik intens verlang naar de kracht van haar vleugels, roomwit, zacht trillend, bestoven met stuifmeel, weet en kent zij mijn naam niet meer, en laat mij, onbewust, ontredderd achter, ik schrik, zij is veel sterker dan ik ben, haar jonge, blonde kracht is verwarrend, ik sta toe dat zij mijn hart en gevoelens…

Recht kijk ik de engel der wrake weer in het gezicht. Voor de zoveelste keer van naïviteit beticht. Levenslessen zijn weer duur betaald, En weer geen certificaat behaald. Intuïtie heeft mij moeten leren Mij tegen list en bedrog te weren. Maar hoop had mij weer in haar macht En heeft zo weer mijn ziel verkracht. Eerlijkheid werd weer zo verpakt…

In ons donker nu, wacht in de verte geen blaffende hond. Zelfs de vogels zingen niet. En hebben de buren zonder woorden hun kinderen in diepe stilte naar bed gebracht. En is de wind uitgewaaid en heeft de gedoofde zon er miljoenen sterren rondgezaaid. Geluidloos is deze nacht. Om onbegrijpelijk zacht, het klinken van je verloren…