Netgedichten

netgedicht (nr. 27.982):

je donkere ogen

Wat ik van het donker weet
en veel is het niet
is dat het donker donker is.

Net als dat ik van de wind weet
dat de wind slechts het waaien is.

Zo weet ik ook van treinen,
van regen en van een muggenbeet
en van de herfst in de bomen.

Het is wat het is.

Zo wist ik ook van je ogen
dat ze niets meer dan je ogen zijn.

Maar onverklaarbaar staren ze me aan
in het donker dat geen donker blijkt
ook al is al het licht nu uit.