Alle inzendingen over literatuur

Vlijmscherp het zwaard Maar ook mijn pen Die mij leert mijn Agressie in banen Te leiden - en telkens Weer sta ik versteld Van de elasticiteit Van de menselijke ziel Ook nadat ik uit Mijn dagelijkse Wereld van ellende Te pletter viel…

Wat ten diepste Werkelijkheid is, Werkelijker nog dan De waarheid, is Met geen pen te Beschrijven, zo Ongelooflijk eenvoudig, Zo mooi Vrij naar Rutger Kopland, Laatste Bevindingen…

Mijn leven was een jachtgeweer Geladen in een hoek Totdat de eigenaar het zag en Meenam, was het zoek Nu dwalen we door bos en dal En jagen daar op wild En telkens als ik voor hem spreek Herhaalt dat hoogte mild En als ik schater, komt de gloed Die de vallei glazuurt Dan is het of een kratermond Een lachsalvo afvuurt Wanneer ik na…

Grijs is de zondagmorgen. Een storm fluit langs draden van staal. Terwijl meeuwen bij elkaar kruipen, loop ik in gedachten en zie de hemel breken. Banen van licht drijven door de wind gedragen naar de slapende stad. Deze middag ligt zij als laat middeleeuws donker en kil voor mijn voeten. Straten en stegen zijn nagenoeg leeg. Een duif rust…

Wat is dichten Meer dan indringend In woorden vatten Al wat ons omgeeft En wat met de tijd In onze gedachten leeft Is dichten meer Dan alleen aandachtigheid?…

Er is een eerste keer voor alles; zo ont- staat een onwennig ge- bed. Alles soms sepia en stilte; deze kleur werpt schaduw van wel- eer. De eerste woorden en eerste kus; aanraking. Gevolg: intimiteit. Er is een eerste keer voor alles; lachen praten, fietsen en val- len. Op straat niet op je mond. Voor werkelijk echt alles is een…

Een gedicht schrijven over de verdwijnende bijen Iets met Icarus, wormgaten, parallelle universums) Of toch maar weer masturberen Gewoon de broek op de knieën, bodylotion, lekker de boel de boel laten En dan af en toe wel eens denken Aan De Liefde, of De Dood, Maar nooit meer aan jou En zeker niet aan bijen…

Voor epos heb ik geen talent. Ik ben geneigd tot epigram. Ze hebben ´t zelfde rendement: geen cent, geen droge boterham.…

Soms is het een lust te lezen zwijgen schrijven soms is het een must…

Intens verlangen doe Ik ernaar een rivier Te zijn - niet Geremd door Allerlei vermoeiende Beslommeringen - En zijn gewoon zoals zij: Te kunnen komen Zonder het verlangen Te blijven - en te Kunnen gaan zonder heimwee…

Niets haast in Dit leven lijkt Houvast te bieden - Maar de poëzie - Zij bewijst dagelijks Dat ik besta En legt verslag Van waar ik ga of sta…

Dichten doe je niet Voor de lol - maar Omdat het pure Noodzaak is Zeg jij de literair Journalist die Graag weten wil Waarom de dichter Dichter is - en van Jou hoort dat deze Altijd zijn eigen Eind is maar ook Zijn begin en als zodanig Zijn eigen wereld schept Want daar woont ie in Inspiratie: Interview…

Terwijl ik me Te rusten leg in Het huis van mijn Dromen treed ik Een ruimte binnen Waarin het ruikt Naar vochtig linnen Verdrogende inkt En eindeloos heimwee…

Bernlef overleden lees ik net. Hij zei pas een keer tegen mij: "Het doet me genoegen iemand te ontmoeten die Tranströmer gelezen heeft." En toen gaf hij me een hand en ging weg. Nou ja, dat was alles, maar ik mocht hem ergens wel.…

Zoals een golfbaan golft onder de invloeden van buitenaf of ondergronds golft het leven van de mens die niet als buitenstaander zich staande houden wil. Mollen banen zich een weg in blinde ijver, niets ontziend. Het is de ander die de ogen opent. ’t Zijn niet de gangen die ons landgenoten maken, het is de wil een landgenoot te zijn.…

Twee vrouwen en één man flamoezen met pilaar die niet kán en wil buigen, daar soepelheid niet in alle gevallen zijn echt sterkste punt is 'Soms, in een moeilijke situatie, kan een mens compassie met liefde ver- warren', een citaat uit 'Het spel van de engel' van C.R. Zafón In het geval van de twee flamoezen en pilaar is sprake…

Berijders die mijn leven vleugels gaven Wat zou ik jullie graag nog eens ontmoeten Vooral nu momenteel benen en voeten Dienst weigeren, niet langer soepel draven Mij met u aan een heldere beek te laven Elkaar te strelen en het zilt te zoeten Zacht hinnikend uw minnares te groeten Genietend wat aan poëzie te schaven…

Je maakt het mensen toch niet naar de zin, en streeft dat ook niet langer na. Niet langer is wat je schrijft gericht op een ontvanger. Je bent je eigen einde en begin, en leeft en sterft alleen. Geen dubbelganger neemt straks je plaats wanneer je doodgaat in; geen keer op keer verloren hartsvriendin ging van iets anders dan gedichten zwanger…

Dag na dag Ben je er ziel, Jaar na jaar Geef je ons tijd Ons kwaad te Vergeven, ben je soms De angst van De kindertijd Soms gewoon benieuwd Naar wat het lot Ons brengen gaat Gebaseerd op het gedicht Ziel van de Poolse dichteres Wislava Szymborska, winnaar Nobelprijs Literatuur 1996…

De wind begon ruw gras te wiegen Op dreigende en lage toon Wierp hij een angstbeeld naar de aarde Een waanvoorstelling in de lucht Blad haakte zich van bomen los En ijlde richting verderop Het stof schepte zichzelf op Strooide zich uit over de wegen De karren snelden door de straten De donder rolde en zwol aan Bliksem toonde een gele muil…

Hoe vaak zij wankelde op zere voeten Dat kan alleen de dichte mond vertellen Probeer het eens de bouten los te wrikken Tracht eens de stalen sloten te ontsluiten Strijk langs het koele voorhoofd, vaak verhit Schik eens bewust het piekerige haar Maak losser eens de stramme, stijve vingers Voor eeuwig zonder vingerhoed en schaar Doe na de…

Ik lees erg veel, ben verzot op Donald Duck, hou van allerlei boeken, maar ook van Pietje Puk Kinderboekenweek is het voor mij eigenlijk het hele jaar, want er ligt altijd wel een boekje voor me klaar. Ik ben Rens, en hou van allerlei boeken, je hoeft me nooit ergens ver te zoeken Want ergens in een hoekje verstopt of gewoon zittend op…

Toen ik de geest gaf, hoorde ik Een vlieg mijn slaapvertrek belagen De stilte daar was voor de storm Of tussen felle regenvlagen De ogen waren uitgewrongen De ademhaling schoolde samen Om zich ferm en kordaat te houden Straks voor de Grote Kroongetuige Wat vond uit mijn nalatenschap Bij wie als erfstuk onderdak? Dat vast te leggen was…

Met grote vreugde Geven wij, Lijf en Leden, U kennis van het cum laude Afstuderen van onze ziel Na het decennia lang volgen Van colleges aan de Universiteit Des levens Hierbij nodigen wij u van harte Uit A.D. 2012 met ons het glas te Heffen in Party Centrum Het Gedicht Regellaan dertien, Alhier…

Koningin van Het solitaire vers - Dichtkunst in volle Eenzaamheid geschreven Die zo velen Ook na jouw Heengaan honderd Jaar en meer Nooit ging vervelen - Jij die je aan De hoop nauwelijks Durfde over te Te geven, wist dat De menselijke geest Verder dan het Uitspansel reikt Schreef dit vers Om de medemens Die in…

Door diepten heen Mezelf verloren De taal die 'k van Mijn moeder leerde Tot ongewenst en Vreemd verklaard Taal die 'k gretig Nu opnieuw mag leren Een nieuwe wereld Die zich aan mij openbaart…

(voor Ramsey Nasr) Gloedhete lavastromen stromen uit zijn keel, Rijn en IJssel smelten door zijn woorden, terwijl hij fluistert in een warm prieel, glippen geisha's langs zijn zijden boorden. Hij heeft de strelende muzen niet verstoten, dat deden auto's, scooters en fabrieken, als hij wil, dan zal hij ook jou ontbloten en draait hij met…

het gewone vraag me niet wat het is ik weet het wel maar als ik dan een meisje zie met een strikje en ze huppelt de pont op en aan de andere kant de pont weer af tussen iedereen en zo alweer uit het zicht raakt denk ik aan haar met haar strikje voor ik het weer vergeten ben en nu nooit…

Inkt komt uit een pen, eten uit een pan, hersens groeien niet, als je dope gebruikt, en toch, kan men er boeken over schrijven!…

(er steken duizend vaderhanden uit een stukgebroken hart ze grijpen, maar de smart van losgeraakte schakels sterft in eindeloos verdriet) hij is er en hij is er niet hij woont waar jij je woorden laat: op elke snipper schrijversgrief glanst de gouden regen de bodem van het glas fungeert slechts als een lens als jij -in tegenlicht…