2731 resultaten.
Aandacht voor het zoete duister
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 134 Een huis voor je timmeren
zoals een timmerman dat zou doen
of een sjaal voor je breien
zoals mijn oma vroeger kon
ik kan het niet
in mijn aandacht
voor het zoete duister
weet ik zelfs niet
of ik naar je luister
de zon op laten komen
in een wonderschoon gedicht
de ironie van alle landen
in een Koninklijk gesticht
ik zie het niet…
hoeveel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 hoeveel straathoeken
ga ik om voordat
ik de ander ontmoet
hoeveel bloemen
gooi ik in het water voordat
de verbinding ontstaat
hoeveel ochtendzonnen
heb ik nodig om warmte
te verspreiden
hoeveel blinden
moet ik openen om
de ander horen…
als ik dan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 als ik dan
me door de
donkere jaren
zing
dan zal ik
door het
prisma kijken
als ik dan
de vluchtigheid van
het leven in
rook op zie gaan
dan zal ik
de magie van je
nabijheid voelen
als ik dan
doorwerk in de
doorwaakte nacht
dan zal ik
mijn pen
dansend laten
springen
als ik dan
langzaam walsend
met je leef
dan zal ik…
Augustus in een droom
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 201 De zomer heeft een eigen gewicht
langs regenrivier en burgerplicht
nacht valt al wat eerder langer
in mijn dromen, niet ver weg
onzichtbaar zonnig zomers oord
danst jouw mooie schaduw
blijft jouw wijsheid in mijn hart
dan komt het door jouw humor
iedere zomer aan de zachte kant
in augustus altijd milder
en een beetje van stro
in die…
Barst
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 85 technisch is dit een muur
die ruimte doet splijten
in binnen en buiten
hoewel niet van steen
is de vrijheid gevangen
in gedachten achter ruiten…
Zolang de voorraad strekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 ben ik mijn eigen staat van zijn
of sta ik terzijde, geïmproviseerd
tussen ons, in een staat van
semi-bevinden of onderbestaan
het is opmerkelijk hoe we hier
nu al een tijdje verwijlen
het water stroomt al die tijd
door de rivier, streelt de stenen
en schampt de oever in de
uiterwaarden van onze huid
gaan we voor honderd procent…
Hoofdkanalen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 162 flarden van geest
verwant aan mijzelf
banen zich wegen
dwarrelen schaduwen
schilderen krullen als
zijarmen van het licht
op een lege namiddag
in het luie achteraf
van mijn buitenpost…
Het kofschip is zinkende
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 De avond mankt onder een naakte
deken zorgen liggen stil
in de hartslag van het heden de
dood wiedt het zicht door de patrijspoort
en verkleint het zuchten naar waarheid
Half staat het licht te pruttelen in
de komende ondergang van verdwijnende
wanen, doch het restant snijdt het andere
deel door jaren die geleefd blijken te zijn
Het…
J.C.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 231 Onze lieve veldheer van Betondorp
Met op een worp van steen zijn kerk als stadion
In welk buurtje hij de bletter te pletter werken kon
Binnen de perken van een Amsterdamse School
Maar waar heb die apekool voor nodig?
Wees klagelijk een dame het ballen van de knapen
Op hun dagelijks veels te grof maken terecht
En stond de gehaaide Godsknecht…
Eertijds
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 mijn voormalig purperen
gelaat verzoent zich met
het meer, blauwer dan vlak
rusteloos gesmoord
in onbegrensde hemelkleur,
spuigaten van ademvocht
spiegel tegen het hervonden
licht, drijvend op dromen
in vergeten dagdelen, met
nog een vermoeden van tijd
op een bloemenbodem
van steen, oproepbaar, dun…
hoeveel jaarringen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 lange dunne
bomen in het
gelid kijken als
verheven Apollo
gezanten neer op
een nietig mensenkruin
hoog boven
woedt de ieder voor
zich stammenstrijd
een geluidloos reiken
naar het hemelse
lichtste licht
stam na stam
verheft zich tot
een onaardse
afstandelijkheid
op deze onbereikbare
hoogte is geen plaats
om te schuilen…
Open raam
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 95 als ik 's nachts niet slapen kan
probeer ik mijn geest te doden
duizend schapen, duizend stemmen
de geluiden van de verdwenen dag
is het steeds dezelfde mug of
komt stilte met honderden tegelijk
in de verte hoor ik kikkers kwaken en
in het donker zijn alle uitlaten kapot
duizend engelen, duizend demonen
's ochtends ken ik er niet één…
Roepafstand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 de avond is tot de nok met
nachtblindheid gevuld
ons beider ogenblik
is de schemer al voorbij
maar er is meer, wat scheelt
het eigenlijk, wat is deze plek
in de zintuigen van ons
heelal, waar komt het licht
uit sterrenstof vandaan, water
naar de zee, schaamrode
golven voor de boeg, alsof
zij voor hete adem wijken
dit voorgordijn…
Leeghoofd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 met een leeg hoofd is het schrijven
veel makkelijker, er is geen pauze
tussen de woorden en er zijn geen
witregels nodig, geen muren tussen
binnen en buiten, geen brood om
koren tot meel te malen en zonder
glas is er geen gezellig kleedje op
de stamtafel nodig, dan waart een
droog verlangen rond, als ware het
een lippenledig geluk zonder…
Bevestiging
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 In het ongelooflijke wonder,
dat je er als mens mag zijn,
kan bijna geen mens geloven.
Geen mens kan vinden,
wie of wat hij al is.
Wat je van nature bent,
kan nooit worden gevonden.
Toch blijven we zoeken.
Naar erkenning.
Naar aanzien en naar macht.
Naar status en schone schijn.
Naar mensen die moeten bevestigen.
Dat wij recht hebben…
Opkroppingen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 122 lekker belangrijk
opklaringen, kippenbuien
op- en neer-quark
oppervlakkig, op termijn, op
de lange baan, het eeuwige
alles, alles is bedekt onder
een deken van beschutte
eindkleuren, alles neigt tot alles
'streetview spot naakte man'
temidden van aangeslibte
baardgroei ervaar ik kaalheid
als een beladen leegte
donkere manen verdwijnen…
Bijzondere verrichtingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 het moment is weer ter plaatse
verscholen tussen nu en even
moeilijk te benaderen, zoals
te doen gebruikelijk in een
zee van tijd, een glooiende weide
groener dan blauw, aanwezig
als strijklicht onder een hellingshoek
alles vloeibaar, nergens steen
altijd plaatselijk en ontdaan
van elke zwaartekracht
ja, ik krijg de wolken steeds…
Protogasme
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 123 Alle uitgeademde eeuwen zijn
Het vulkaanas van mijn bodemlagen
Ongedesemd, in aards vet gedoopt
Als zodanig verstopt in bronstig moeras
Opgetrokken uit ruwe verbazing
Slechts dagzomend met wenkbrauwen
Dorstig geurend naar klamme keldermuren
Kruipend, schuimend, bij vlagen met aderjeuk
Tussendoor zoek ik het zaad van morgen…
Buitensporig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 ons lichaam heeft zich van het moment ontdaan
drijft tijdloos in denkbare gedachten
binnentijds vinden vissen hun vloeibaar water
en lijkt de vijver winterloos voor even
het inwisselbare moet zijn object nog ontmoeten
verdwijnen in afwezig
tot ver buiten dit gedicht…
mooi op je eigen manier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 Ik ben anders dan anderen
Maar dat
Maakt het niet mooier of lelijker
Hoe ik het ook wil bekijken
Mooi zijn op jouw manier
Is niet te vergelijken…
toen en later gezien
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 toen ik verwachtte
dat het avontuur
van mijn leven
op elk moment
kon beginnen
keek ik reikhalzend
naar dat ogenblik
die dag die nacht
zoveel later
weet ik dat
het avontuur
niet meer op
me wacht
zie ik dit ogenblik
deze dag deze nacht
niet over het hoofd…
Transect
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 ik ontsloot mezelf tot naar
buiten gericht, om de lege
koelkast met boodschappen
te vullen, onderweg telde ik
de mussen die in aantal
schijnen af te nemen tussen
de bedrijven en straten door
tot iets ongrijpbaars of onecht
ik droomde tegen mezelf
en ontwaakte uit een ogenblik…
Chique veilinghuis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 86 Onder de hamer kan men aardig bieden
bijvoorbeeld een enorm vleeskleurig korset
en een dikke dure bontjas met grote kraag
heel normaal in Koninklijke kringen
ook ging er een smoezelige ochtend dress
bij opbod weg van Sophie: tante van Sissi
tientallen slippers van frivole Lippe Biesterveld
en Hendrik van Mecklenburg-Schwerin
er werden bedragen…
H zodra ik hoefde te kijken was het weg
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.081 In een natijd bewoon ik je al
Voor ogen heb ik ons steeds opnieuw: gescheiden lijken we
te worden geboren in iemand anders, zelf
zijn we het misschien buiten ons om
Is dit genoeg, vraag ik, aan wie niet voor wie? Zelf ben ik
van binnen als een ander die ik ook niet zie
We leven als een gelijkenis, hoor
ik, gelijk aan ons lichaam
waarin…
Ik is een vlag
gedicht
2.0 met 10 stemmen 1.945 Zodra ik ik laat vallen trekt de lucht boven mij
samen vergrijst en legt zich neer boven de stad.
De stad vernauwt zijn straten kromt de bruggen
als tenen in mijn schoenen. Mijn tenen? Mijn schoenen?
Ik is een vlag op een maanlandschap waar iemand
metaalgaren in stak om het oneindige wapperen
te bereiken dat in windstilte iets monumentaals…
in rouw verzonken
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 146 als ik naar huis rijd, de wagen
sprekend lonkend de verte neemt
mij de tijd verpacht aan het pedaal
dat rechts mijn flank mankeert
dan wil ik schreeuwen tegen al wat lijdt
zich schuwt tegen de goden die de
wegen dragen op hun gehaakte
schouderstukken langs berm en onbehagen
geschurkte bomen maskeren twijfels
die ik wil uiten, doch de stereo…
V U I S T R E C H T
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.501 Ellendig al me' leven,
zonder oost
of troost:
van iedereen verlaten
en verraân,
voortaan,
waar wil ik me gaan lopen,
om de liên
te ontvliên,
die, zegezingend, zoeken
mij die hals
onvals
te kerven, die de leugen
hun, te leed,
verweet?
Ik vare en heb noch…
lief
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 142 als ik ontwaak met jouw handen
op mijn buik, je lippen aan mijn hals
het verlangen zichtbaar aan je borsten
weet dan dat ik mijn ogen weer sluit
en de hemel verleg aan de akker van je hart
de warmte van onze huid
zal het gemis bewenen
in elke porie waar een herinnering
in staat te lezen
lief, jij bent de zee op wie ik vaar
het water dat…
Allodium
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 82 tegen ’t raakvlak van licht en schaduw
leunen mijn ogen aan
op momenten, zo heftig of luw
die na een ogenblik vergaan
blikvelden zie ik, volgroeid
van gedaante in vol ornaat
fluisterend en luisterend geboeid
naar het bestendige waarom 't gaat…
De middelen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.711 Natuurlijk missen we het licht, maar nacht
en nevel zijn beter voor radiogolven.
In mijn jaszak dwaalt een zender rond
als tandpijn, zoekt een mast, een satelliet,
een hoofd om ziek te maken en iets hogers
is er niet. Grot, vuur ingewanden,
tempel, kruis, retinascherm. Denk niet
aan de fabrieken. Pixels, steeds meer pixels,
schreef een…