Alle inzendingen over overig

au dat doet pijn aan mijn ogen die onbeschaduwde bloemenzee zo rond midderdag bij heldere zomer au rood steekt door mijn netvlies recht in mijn zenuwen geel prikt in mijn oogkas krast in mijn kegels en staafjes mijn oog traant oranje loopt over mijn wangen au blauw pijnigt mijn hersenen met luchtig venijn groen geeft even adem hemelzijdank…

's Morgens kijk ik uit het raam En zie alweer een grauwe lucht Weer geen helder blauw met zon Ongemerkt slaak ik een zucht Heel de dag zit ik te sippen Zelfs in huis toont het niet fijn Tergend langzaam gaat de klok Tot 't donker genoeg zal zijn Dan ontwaak ik uit mn dufheid Doe overal de lampjes aan, Ontsteek her en der kaarsjes die…

Eenzaam lag daar op 'n morgen 't Was maar kort na 't nieuwe jaar rustend tegen vuilnisbakken een gebruikte kerstboom klaar Klaar om meegepakt te worden Als de vuilniswagen kwam Die hem tussen al het afval Naar de vuilnisbelt meenam. Daar kwam dan al weer een einde Aan een mooie dennenboom Die met Kerstmis had staan flonkeren Mooier dan…

Alleen op zolder, ik hoor een vreemde taal, van wie is toch die enge stem, waar komt dat geluid toch vandaan, wie ben jij, houdt me niet klem. Aan de muur hangt een erfstuk, het is een samoerai zwaard, dat is opa’s oorlogsbuit, gaat daar de stem mee gepaard? Opeens voel ik me één met de stem, gaan er ongekende gevoelens door me heen,…

Zoals een boom haar wortels vat, in rulle aarde vastgeklonken, verbeeld ik mijn bestaan, soms door een watervloed welhaast verdronken, en toch, het water zakt, de lucht klaart op, een nieuwe knop zoekt naar de zon vanuit haar schrale top. De stam, gelaagd in ringen, wordt jaar na jaar geruwd en door de stormwind scheefgeduwd, haar veerkracht…

Kleine straaltjes zonlicht breken door hoge boomkronen maken een cirkel van licht op de bosbodem waar zij ligt in het zachte mos breekbaar en teer Nog slechts een kind vol mooie dromen bloemen sieren haar gezicht…

Slapen, ik wil het liever overslaan, in mijn slaap komen de dromen, voor de één hun toeverlaat, voor mij werkelijkheid die me nog staat te overkomen. Dromen, toekomstvisies in de nacht, vaak over pijn en verdriet, ik wil het allemaal niet van te voren weten, ook niet het geluk in het verschiet. Slapen, als dat kon zonder dromen, was mijn…

Bladeren vallen zij raapt ze één voor één en vult de overvolle manden nogmaals in alle rust met tederheid en tijd speelt geen rol als bladeren vallen en herfst nog lang niet is…

Het lijkt alsof ik slaap, maar zie alles om me heen, bewegen kan ik niet, lig zonder gevoel, echt geen. Leeg is mijn gevoel, staar op mijn lichaam neer, waarom zie ik mezelf daar, waarom gebeurd dit keer op keer. Bang in het begin, nu ben ik het gaan waarderen, bewegen over het astrale vlak, is wat ik ben gaan leren. Waak nu elke nacht…

Pech of geluk in het leven, voor wie is wat bestemd, geluk is ieders streven, pech is wat één ieder remt. Een jonge ziel, heeft nog niet veel kunnen beleven, fouten nog niet kunnen begaan, vind geheid geluk in zijn leven. Een oude ziel daarentegen, heeft fouten kunnen begaan, moet daarvoor boete doen, in het volgende bestaan. Veel…

Dan vangt zij de fonkelende ster die nog nagloeit op haar kille blauwe handen nog vol van licht, zuiver als kristal en zij spreekt haar wens zonder woorden Haar hart is vol van eenzaamheid in de zwarte kille nacht wanneer haar wens niet wordt vervuld en zij zal sterven, of breken van kou…

In licht en warmte bloeit alles op, je aandacht – is als zonneschijn.…

urenlang gezeik hij is veel te zout vandaag andijvieschotel…

Snijdende pijn van de kou.. Kleumende vingertoppen.. Kriebelende wollen trui.. Winderig buiten zijn.. In de witte kou.. Harde waters met glijdende ijzers.. Wintertenen bij het warme vuur..…

Je hele houding staat me tegen, niet te boos, niet te verlegen, je bent gewoon en echt volmaakt. Je hele invloed staat me tegen, wat je mis doet wordt verzwegen, omdat je altijd and'ren raakt. Je hele zijn, het staat me tegen, maar als ik je zie, zo in de regen, weet ik wat jou bijzonder maakt... Je schaduw.…

Dat het goed zou gaan, had ik nooit verwacht, dat ik nog zou bestaan, had ik niet gedacht. Het leven blijft me verrassen, eerst met die ellende en pijn, me helemaal onder krassen, er niet eens meer willen zijn. En toen die omkeer, naar het licht vanuit de duisternis, geluk ken ik weer, en ik ben blij dat het leven er is. Raar kan…

Een glansrijk jaar! Als ‘n onberispelijk zuivere kristal fonkelt 2004 aan ’t heelal volkomen ongerept zo smetteloos helder Zonnestralen bespelen ’t perspectief weerspiegelen ‘t spectrum intuïtief luisterrijk ontsproten vanuit ’t niets Invalshoek en licht bepalen de toonkleur beroeren alle aspecten naar willekeur ‘n briljant scheppend…

Bij het scheppen van beperkt vermogen is des dichters ego arrogant verlangen sterk meegewogen…

als ik iets had te zeggen niet steeds moest overleggen dan zou ik het wel weten en niemand meer vergeten als ik zou mogen kiezen van jou te houden of te verliezen dan schreef ik een gedicht met een spetterend bericht maar ik heb niets te zeggen moet heel vaak overleggen ben gewoon een mens met een hele grote wens…

eet eens iets anders dan ijsbergsla in de winter ga op vakantie…

Als ik muziek hoor uit vervlogen tijd krijg ik kriebels van weemoedigheid. De tijd van provo's alles kon in Amsterdam omgaan met homo's ik, die er als groentje kwam. Partnerruil en vreemd-gaan als ik Simon en Garfunkel hoor denk, aan wat we hebben gedaan mijn onschuld daar verloor. De herinnering aan die mooie stad wekt geen verbittering…

bewust verzieken ze je leven en wáárom is de vraag welk kwaad heb je bedreven of is dat een gewetensvraag je helemaal naar beneden halen, is afgunst in het spel? dat mensen je vermalen... hij die 't betreft, die weet het wel Let niet zo op een ander; bekijk je zelf eens goed, Ik ben nu "vuilverbrander" zo ben ik…

de winterregen ligt op elke schaduw tast de kleuren af…

Twee ogen zijn van mij en volgen mij want ze zien mij in de spiegels die we niet haten omdat ze nooit scherven achterlaten en met dezelfde mond altijd vragen waarom ik met dit gezicht blijf zoeken en alleen voor mijn minnaressen dit liefdeloze lichaam achterlaat…

Vlak naast de kruiden staan rijen specerijen - nooit grijpt ze mis.…

Ik heb jou de vrijheid ontnomen, opgesloten in de kerker van mijn hoofd. Mijn lach van tralies die jou moest bewaken, heb ik als een labyrint om jou heen gebouwd. En dan was er nog de lichtbruine zee, wazig van tranen, die ik nog om het doolhof heb geplaatst, opdat jij echt niet kon ontsnappen. Erop vertrouwend dat de lucht onmogelijk…

Stralend-witte vader, in een snorrende wolk hommels op de aarde neergedaald. Lieve moeder in het groen gelegen, brandende van boterbloemen; bunkers. Zing ik als de kindren zongen, bommen, bommen, goede bommen, op de aarde neergedaald. --------------------------------------------------------- Uit: 'Duizenden zonsondergangen', 1972.…

Als ik niet meer naar je zou mogen kijken het zicht hol en grauw Als ik niet meer naar je zou mogen kijken elk creatuur vergelijken met jou Als ik niet meer naar je zou mogen kijken de wereld verdoemen om wat ik niet meer mag Als ik niet meer naar je zou mogen kijken koesteren wat ik ooit zag Als ik niet meer naar je zou mogen kijken…

Als ze ruzie had, las ze hem woedend de les -- uit zijn gedichten.…

de zon scheen zonet en nu hagelt het sneeuw een vliegje danst -…