Alle inzendingen over overlijden

wij gaan godverdomme geen lijkrede schrijven voor elkaar met grinnikende anekdotes, pijnlijke verzwijgingen de elegie van weer gevonden, later toch verloren maar wij laten ons niet kisten, het was een GOED leven dat wij gaan begraven met een MOOIE begrafenis, nee grijnzend groeten wij elkaar tot de volgende reünie, bij wie maar niet bij ons, wij…

Hoe schril was vandaag het contrast hoe sinister of het was jij zou vandaag op afspraak overlijden de pijn was onhoudbaar de zon scheen uitbundig. Hoe schril was vandaag het contrast daar waar bij jou iedereen sereen was werd bij mij gefeliciteerd vanwege een verjaardag, het voelt verkeerd de zon scheen zo uitbundig. De hele dag, stond…

Machtiger dan de dood is het leven want waar de dood een einde is begint het leven iedere dag opnieuw zonder goud of aanzien zonder koninklijke pracht maar de macht om met datgene dat je wordt gegeven te doen te laten te leven.…

Anderen zeggen het leven staat niet stil dat blijft maar in mijn hoofd spoken omdat ik niet altijd kan dealen met de pijn zal ik steeds die naam reciteren mijn hart is niet stuk er is een scheur geslagen zo plotseling onderbroken totaal tegen mijn wil is er een rouwopleiding waar ik dat gat kan leren repareren misschien door niet…

De dag is gekomen dat mijn benen het begeven Omdat de weg van leven langer is dan ik lopen kan Laat het loslaten jou niet weerhouden De weg naar de einder verder te gaan De dag is gekomen dat mijn longen leeg zijn Omdat de weg van leven een langere adem vraagt Laat het verlies jou niet beletten Want de vaart der volkeren kent geen einde…

Euthanasie, een naar woord als het niet anders kan toch lijkt het bijna moord maar wat nou als niks meer kan? Het lijden is ondraaglijk het lijden is te zwaar ging nu alles maar vanzelf ging ze nu maar. Zo af en toe, zakt ze even weg komt telkens weer terug het lijden is ondraaglijk kwam de verlossing nu maar vlug. Want een mooier…

Een oorverdovende leegte Overmeestert mij Het gemis Schreeuwt het uit, Zonder geluid Ik ben in de greep van Een verlamd gevoel, Verweesd verdriet Ik voel me als een verlaten huis Overwoekerd door Onkruid In de verte staat een oude fontein Daarrond cirkels van opgedroogd water…

Marlies, je wordt een sterretje, daar aan het firmament. Zul je naar me knipogen als je daar aangekomen bent? De weg erheen is licht, zo licht als je nooit zag. Dus ga maar meisje, ga maar, slaap eindelijk maar zacht. En als je daar aangekomen bent, daar boven aan het firmament, vergeet niet om te knipogen, want dan weet ik: je…

Mijn oudste zus gaat sterven Fineke Gerda is opgegeven voor de dood, voor de laatste overgang Mijn zus krijgt in die transitie ook het maximale van wat het leven aan liefde en hulp kan bieden een pijnloze liefdevolle afhandeling van alles wat het leven daarvoor biedt Dan mag de dood een schaduw trekken en mijn pijnloze unieke zus doen…

Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite. Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet. De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…

Zoals vergeelde fotos van langvervlogen mensen mij niets meer zeggen, zo zal men ooit, ook mijn portret emotieloos bezien. Dan is er niets meer van mij over.…

(Kruis II) De steen die eerst het graf had afgesloten verzegeld was verwijderd en de tombe was verlaten, leeg Hoe is het toch mogelijk dat Hij zichzelf heeft bevrijd...? Zowel fysiek als geestelijk tot het uiterste getart heeft Hij met het vergeven van schuld, ieder- een verward...!…

Een bijzonder mens, een voetbalgod is niet meer R.I.P.…

Nummer 14 uit Betondorp J.C., slechts magische voetbalkwaliteiten Cruyffiaans, zowel vocaal als aan de bal, slechts een fabuleus fenomeen niet te evenaren, laat staan te overtreffen. Instituut. Icoon Uitmuntende aansturing. Voetbalinzicht Een absolute kenner die wist van wanten Een geboren en getogen Amsterdammer, als wereldburger en Catalaan…

Terwijl we richting de aula lopen, werp ik een blik naar boven. De rokende pijp laat weten dat de oven brandt. Wetend dat jij daar straks ook in ligt in die nietsontziende vlammen ril ik, in de warme voorjaarszon en weet: dat na mij opnieuw iemand naar boven kijkt, naar die rokende pijp.…

Uitgemergeld lig je daar, stervend van de pijn vel over been, oh kon ik maar de grote genezer zijn. Door kanker wordt je opgevreten, steeds verder gaat je lijf de morfine slaat niet aan en al ben je een sterk wijf: DIT is onmenselijk. Botten steken door het dunne vel, wat eens glad was nu rimpelt het om je lijf je ligt te sterven van de…

er waren vijf zoons en geen één sprak het geluid van dood hing in de zaal en het gevoel bekroop ons allemaal waarom niemand de stilte verbrak en bij de tonen van het laatste lied huilde mijn hart om al hun verdriet…

Praten met mijn vader Luisterend naar zijn zoon In de stilte van de nacht Zo intens en ongewoon Verhalend over dingen Die voor ons bijzonder zijn Zittend bij elkaar Soms rechtlijnig overal tegen Vaak wel op één lijn Pratend met mijn vader Ook al is hij jaren dood Van hem mag ik klein blijven En hij blijft altijd groot…

Wanneer we niets doen blijven we leven. Ons bloed blijft stromen. De wereld draait door. Emails blijven komen. Wanneer we sterven kan niets verloren gaan. Microben veranderen onze cellen in stof. Onze genen reizen verder. Onze ego's zijn onsterfelijk, want ze hebben nooit bestaan.…

Mensen vallen en overlevenden mogen opstaan. Wij allen zullen moeten leren leven met de dood. Mensen die dat leven aanvaarden zoals het is, zijn niet hulpeloos klein, maar moedig groot.…

Iemand is een verre stem in een doos niet meer, een sterke hand niet meer of een te strak gestrikte schoen, een doorgestikt overhemd, iemand is een niet verwijderde gemiste oproep nog misschien, een ingeslikt signaal dat trilt van een bericht, iemand is zo te zien zo uit je telefoon, je kunt bellen wat je wilt of me nog meer vertellen --…

Hier lig ik in mijns moeders schoot Een vriend der vromen totter dood. Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom. Ik bidde (op zo goed weerom) Dat men mij daarmee niet en kwel. Het zwijgen past de doden wel. ----------------------------------- mijns moeders schoot - moeder aarde op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…

De brievenbus gaat open, gelijk valt mijn blik op een envelop met zwarte rand: ik schrik wie ie er nu weer vertrokken naar daar waar geen mens van terugkeert, gelukkig maar. Snel geopend, ach jee, oh gossie, 'k Had je pas nog aan de telefoon alles was nog heel gewoon nu ineens kan dat niet meer, echt niet. 'k Heb wat met die randjes-post…

nadat haar man begraven was liet overgrootmoeder Betjie van Middenspruit hem opgraven en trok hem een ander zondags pak aan ‘ineens begrijp ik het’ zegt mijn moeder ‘ik zou niets liever willen dan daar bij die hoop grond te gaan graven net zolang totdat ik bij je vader ben tot bij waar hij is en hem aan zijn schouders optil die onontkoombare…

lag de kaart in de bus tussen reclame en huis aan huis weer een vriend dood en nog zo jong als een zestiger aan alles denk je dan terug en waarom hij maar dood ging ergens denk je aan het noodlot mooi woord voor die blinde kracht die rottig schept en vernietigt noem het God, maar zou te veel eer betekenen, zie beter verloren geliefden…

hoi lief meisje wat zoek jij tussen dit heerlijk geurend groene gras oh boterbloempjes en madeliefjes deze vond mijn mammie het allermooist zij is naar de hemel ja pas pappie zei als zij ze ziet lacht mijn mammie door de wolken heen straks als ik weer naar huis ga druk ik een dikke kus op haar foto op het vele hartjes…

de zin van het leven de zin van de dood te moeten aanvaarden probleem levensgroot ik zie de natuur als normaal proces dit aardse bestaan vormt mijn levensles de dood niet ontlopen hij woont in mijn stad ik zie hem als vriend op mijn levenspad ik maak me niet druk om het naderend eind onvoorspelbaar blijft het ‘t wordt nooit omlijnd…

Hij had hobby's, eigenaardigheden, fascinaties. Zo zachtzinnig was hij, fijngevoelig, hij had pianovingers. Als hij zijn handen balde, waren zijn vuisten klein. De onbemande auto heeft hem ingehaald. Het kwam onverwacht, al is het altijd te vroeg. Niemand gaat te laat. Wij zullen ons aan herinneringen moeten vergrijpen, zoals je masturbeert…

Je moeder is je moeder je wilt haar nooit kwijt maar één maal zal het gebeuren dan is het haar tijd Ze was er altijd ze baarde je en je groeide op bij haar van baby tot volwassen zijn het is nu helemaal klaar Je had haar nog een kus willen geven je had nog zoveel willen zeggen maar nu kan dat niet meer niets meer om uit te leggen…

Opnieuw is er een dichter doodgegaan zo rauw zo grof, zo ongesensureerd, zijn werk zal tenminste blijven bestaan hij stierf, zoals hij wilde: niet verkeerd.…