voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.948):

Adieu

wanneer opnieuw een mens je verlaat
en stilte je bedekt

dan is het alsof de zon
nooit meer zal schijnen

de eenzaamheid
een krater slaat

dat gat zal nooit
meer sluiten

de pijn niet meer verdwijnen

en het gemis
vreet zich een weg

door de paden
van herinnering
naar buiten

en ik huil

Schrijver: Dianah, 24 oktober 2016

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: overlijden

1
2
3
4
5

3.0 met 7 stemmen

687

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Inte Feelders
Datum:: 20 november 2016; Rakend mooi verdicht, Dianah!

Naam:: elze
Datum:: 10 november 2016; droef grijpt het leven me bij de hand, het ontwringt de dood van werkelijkheid,,,fijntjes geschreven

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 26 oktober 2016; mooi!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 25 oktober 2016; het enige wat verzacht zijn dan net die paden van herinnering...rakend geschreven.

Naam:: geeraardt
Datum:: 24 oktober 2016; Aangrijpend geschreven.

Geef je reactie op deze inzending: