Alle inzendingen over taal

Je moet je zelf eens horen ziektes vliegen om je oren vloeken en schelden heb je niets beter te melden je hebt het niet eens in de gaten als je bezig bent met praten zal ik een vloekpotje voor je maken ik wil je echt niet afkraken maar ik hoor graag een andere taal zónder vloeken: dat is normaal.…

Terecht wordt er taalvaardigheid gevraagd, Een goede zaak dat grondig uit te testen. Met vlag en wimpel slaagt er één als beste, Cum laude is de papegaai geslaagd. “Wij Lorres spreken feilloos alle talen, Door alles wat wij horen te herhalen.”…

vluchtig zijn woorden in taal en in tijd zó heb je een tekst en zo ben je hem kwijt het woord zoekt gezelschap een plek om te zijn in schrift of gesprek of in een refrein niets blijft voor eeuwig schrijf ik met krijt doch de regen wist zinnen en ook dat is een feit…

Is er eigenlijk een alternatief Of moet het altijd pervasief*. Wil je steeds het naadje weten Of alles voor zoete koek opeten, Aan jou het initiatief. Soms valt er over te praten Om de kerk in het midden te laten.…

Woorden schrijven verse sneeuw valt op verdriet en gelukkig ook op goed en slecht , op alles en iedereen wat krom is en toch weer recht, te geloven dat elke gesmoorde voetstap wordt gehoord door de ziende en de doven. Woorden ontdooien eenmaal uitgesproken als al het andere, alleen verzwegen bezitten ze de schijn van gelijk geluk,…

Heeft u aldoor pech, waar een wil is, is een weg. Want al zou u nog zo graag willen U moet uw kruit niet verspillen Of u eraan vertillen. Wel willen is geen feit Tot keuze van het woord, welwillendheid.…

Je taal wil op grote voet zomaar en zonder meer van zich laten horen. Je taal heeft geen poot om op te staan maar gaat met opgepoetste verhalen aan de haal. Je taal gaat graag morsend met woorden op de loop in je knellende kinderschoenen. Taal is een afgebroken tak met onbeschreven blad waarop woorden niet landen. Taal reist ontheemd…

Laatst heb ik zitten lezen Over auditieve synthese. Wat mij eraan stoort, Dat je leest via het woord Over wat je hoort. Enkel de auditieve ervaring telt, Niet wat er op schrift is gesteld.…

We schreven nog brieven hielden lang en langzaam van elkaar. Zochten naar woorden bloesemend licht soms of zwaar als een storm. Stuurden gevleugelde woorden hangend aan een zijden draad. Droegen onze brieven voor elkaar door het landschap. Bliezen adem in onze zielen en verlangden naar wat blijven zou.…

Laatst wilden ze proberen Mij te isoleren. Jawel, In een isoleercel, Om mij mores te leren. Maar wil je ISO leren, Zul je hard moeten studeren.…

Polen in het park, halsbandparkieten in een boom erboven, en ik met m'n Tibetaanse terriër, loop langs: kwart Hongaars, kwart Frans, de rest Fries, enkel wat Nederlands machtig Een Engelsman springt van de brug, liefdesverdriet om een Afrikaanse van de overkant. Wat staan ze daar te kijken, die Marokkanen, hij is al geland, er wordt al gebeld…

Ik vergis me, Het is (g)een neologisme. Het zegt iets over sanitair En over de hardware En gaat over hygiënisme. Tot mijn verdriet Kent Van Dale het woord nog niet.…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

de zon komt op. de zon gaat onder. langzaam telt de boer zijn kloten. ----------------------------------- uit: Gedichten 1938 / 1970, 1977…

op dit papier te midden van zwijgend wit en onwillige woorden moet ik blijven. in dit verstomde zwijgen waar beelden taai verkleven op de punt van mijn tong zal ik huizen. binnen deze papieren grenzen waar aaneengeregen zinnen zich zachter verzetten wil ik wonen.…

Ik ben Hou van Jij Zien Geloven Hou vol Voelen Weten Beminnen Openstaan Licht Wijsheid Sterren Hopen op Waarheid Uitzien Eer Waarom Geduld... Haast Ruimte Verankerd Vrijheid Ruimte Leven Nu! Water Luchthartig Openbaring Bestendig Zee Dapper Eeuwig Twijfel Wachten Samen Dorstig Verlangen Kalm Doortastend Zwijgend…

Ach, de dood is maar een korte stilte in de levensloop van taal, als de tijd het masker even vallen laat. De Poëzie de winst opeist, het laatste woord verbindt in stervensweeën van ontroering en dit als ongrijpbare adem in het geheugen lijst. Vanuit de culturen, de abstractie en objectiviteit gelijktijdig openbaart, zich achter…

Gewoon Ik doe met taal vooral graag raar en schrijf erg veel in spiegelschrift. Ken bijna elk dovengebaar maar dat past niet in dit gedicht. Ik smul van Marsman, John O’Mill: taal zegt zoveel en krijgt mij stil. Taal kan mij raken en ontroeren. Poëzie kan mij ontvoeren naar een wereld zonder zorgen, héél ver weg en diep verborgen voor het…

0 letterkliever, spel naar luim en gril, Maar schrijf een letterwerk, dat alleen moog' verrukken, En laat dan 't nageslacht 't onsterflijk werk herdrukken, Ook in de spelling, die het wil.…

Als woorden konden dromen gedichten konden spreken werden letters weer bomen op het dood papier Als bomen konden spreken letters konden dromen levende woorden leken was het bos al hier Nu wacht ik nog op zinnen die ik kan toevertrouwen aan de beelden van binnen op kringloop dichtpapier…

om dicht bij mezelf te blijven heb ik de kloof gedicht de kamers van mijn hart gevuld met warmte en mezelf welkom geheten getracht mijn woorden toegankelijk te maken voor andere ogen kortom ik heb een nieuw gedicht geschreven in louter zuinige woorden…

Op straat zegt een man in zijn telefoon nee zegt niet schreeuwt wie denk je eigenlijk, haalt adem, ziet mij staan, wie denk je dat je bent met je goede manieren zogenaamd die rijke vrienden van je met je vol geplande week je goede baan zijn stem breekt het toestel open die vrouw rolt ineens half over straat, half aangekleed, mascara uitgelopen…

in de leemtes van mijn gedachten spinnen woorden als boemerangs rond kleuren vele vermoedens het zicht rollen zinloze zinnen over de grond een spel van onbegrepen krachten maar soms flitst dan dat hemels licht :) en al dat spinsel zonder rede nestelt zich als stenen in een muur op het scherp van de gulden snede en zo wordt een leemte plotseling…

Een ganzenveer kan op papier vervloeken en zelfs verketteren kan ook met veel bravoure, onbegrijpelijk trompetteren. Ze kan ook met mededogen de eenzame leegten genezen, in een heilzaam woord wat we in het leven moeten herlezen. Teksten worden weer drinkbaar uit heldere bronnen, lichter op een linnen zonnestraal en voor die zal begrijpen…

herlees de letters verwoord woorden en verzin de zinnen zoek de oplossing in een gedicht dat letterlijk jouw zinnen verwoord…

Waar zullen we het eens over hebben, Overhebben of over hebben8 Naar overhebben hoef je niet te gissen, Dat is gewoon wat je kunt missen, Nu nog over hebben hebben. Ik vind dat we het nu al meer dan zat Over hebben hebben gehad.…

Mijn broer Hans Leerde vroeger Frans. Wellicht Dat het aan mij ligt, Maar Frans lijkt veel op Nederlands. Want wie kent niet Het Franse woord voor friet.…

Zinnen, geef mij je woorden terug, witte huid van perkament, een lege windbuil op de rug, om inzichtelijk te blijven als de blindheid op papier, het is me aangepraat misschien, geblinddoekt naar het einde, streven naar de juiste strofen waarvan ik de inhoud nog niet zie. Me op de private tekst verlaat, het ene dicht de ander toe in…

Digitaal, weten we allemaal, Is een twee discrete waarden signaal. De digitale vorm Is voor een document de norm Voor opslag in elektronische taal. Daarom heb ik geloof In ouderen en de digitale kloof.…

het gevoel van gemis over wat niet meer is soms wordt het heden ingehaald door het verleden idealen te ver heen wankelend op één been ondergeregend door de realiteit gehavend in de loop der tijd compromis is niet de ideale weg maar soms treft toeval vol de twijfel want eens dichter altijd dichter soms verder weg vaak dicht er bij…