Alle inzendingen over vrijheid

Lopend op het strand met de golven van de zee die bruisend aankomen rollen hoor ik het ruisen van het helmgras in de duinen de duinen die ons land moeten beschermen op blote voeten loop ik voort het zand kriebelt tussen mijn tenen met de krijsende meeuwen om me heen voel ik me vrij als een vogel als stadsmens kom ik graag aan zee de…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er over heen gaat dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…

dichterlijk als Hollands symbool voor 5 "Mei" vredelicht bedaard moede blaren op adem baren om te ademen voor het nageslacht oranje uitstraling op straat bevrijd verenigd alsmede de "Hollandse" vlag wappert trots en fier in de open lucht (woorden schieten te kort vreugde, droefheid is gebrandschat aan leven en dood) heldendaden…

Niet eerder verlangde ik ernaar om jou te willen zijn, kleine mus op de vensterbank Jij kunt gaan waarheen je wilt Ik zit hier te wachten op mijn lot Jij die zoveel minder kan dan ik - niet lezen, schrijven of praten, niet zingen behalve wat tjilpen Zelfs smeken kun je niet zoals de mensen in een gebed tot God Want dat doe ik de laatste…

vandaag vieren wij vrijheid in Nederland met wappervlaggen toch zie ik schaduwen van angstpredikers steeds meer lengen zolang haat een kans krijgt in ons gezaaid te worden zal vrede bedreigd zijn…

nog bloeit de bloem op de dodenakkers van weleer ze groeide tussen oorlogsdaden in sterven zonder ooit genade haar wortels schoten uit in ondergrondse openheid en vaderlandse kracht zij bloeide vrijheid in de mei die ons na vijf jaar eindelijk bevrijding gaf…

zoen elkaar maar plat in plaats van te bombarderen…

in de vroegte van de morgen klinkt een jubelsong vanuit een teer vogelkeeltje ik ontwaak het is bevrijdingsdag…

vrijheid die je krijgt grenzeloos misbruiken en dan vragen om respect kansen die je krijgt achteloos negeren daarna klagen over kansloos val me niet lastig met je waarheid verpakt in leugens door de ontkenning van elke realiteit…

geschiedenis is niet om te vergeten of om te ontkennen maar om van te leren besef respecteer twee minuten stil…

De klok klinkt door de duinen de vlam die eeuwig brandt voetstappen op de paden een bloem in een hand... De vlag wappert in de duinen als teken van die strijd gefluister, dan de stilte even terug in de tijd... De klok klinkt door de duinen brengt ons in gedachten geeft het gevoel van dankbaarheid en vrede, in twee minuten wachten...…

Woensdag vieren we de dag van de “vrijheid” ik denk de allerbelangrijkste dag van het jaar veel mensen gaven er hun leven voor zodat we vrij kunnen zijn om te zeggen, te denken, te voelen zonder te kwetsen zonder pijn te doen zodat we kunnen leven zodat we kunnen zijn die wie zijn samen en met elkaar vrij van honger vrij van geest vrij…

mijn driften getemd met vermanende stem ben ik de mindere geweest van dravers die blind hun wegen banen en van hen die als dove doffers opdringen in te schikken toe te geven verder plaats te maken tong en tanden getoomd is er het schrift als een boog gebundelde kracht hierop verheft zich mijn wezen letterlijk veer ik vrij met…

proza gedicht En dan merk je het ineens je loopt iets minder hard je lichaam krijgt mankementjes laat je zelfs zo nu en dan in de steek je wordt ouder vroeger vond je, als kind iemand van achttien al oud je wilde graag volwassen worden serieus genomen worden verliefd mogen zijn kunnen vrijen trouwen, mogen stemmen wie kent niet die…

Lentefris Lentelach Lentegroen Voorjaarbabbel Hapt zo heerlijk weg Als de wind gaat fluisteren Aardbeienzoet Een treinreis lang Jammer Barcelona…

ach, mijn lief, ik ga je verlaten, de avond valt, de nacht is nabij, voor het donkert, zal ik verdwijnen, dag, mijn lief, ik laat je alleen vol twijfel en angst, de nacht is nabij, ze luistert, fluistert vol verlangen, ach, mijn lief, misschien ga je slapen, en droom je nog stil over jou en mij, van adem, mond, lijf, handen dichtbij,…

We zullen vrede vieren muziek maken en danspassen Zonder van onze plaats te komen zullen we vrede vieren Het zal ieder aansteken als goede geesten uit flessen We trekken wijze lessen uit het verleden naar wij hopen De tijd laten we niet verlopen,vier vrede in godsnaam:vier vrijheid.…

mijn masker nam ik af toen ik voor jou viel maar jij kwam te dichtbij en kraste koude winterwoorden op de ramen van mijn ziel ik dacht toen dat die woorden voor altijd bij mij hoorden en leefde lange tijd in de echo achter die leugen als bevroren maar niet alles ging verloren in die kilte want nog steeds kan ik de warmte van…

Doordrenkt drijven mijn gedachten terug naar een plek als Wateringen Naar een dag van herinneringen aan flirt en vertier waarbij de liedjes ons als muziek in de oren klonken en het bier in het vochtige gras vergoten vloeide en de massa naar testosteron en transpiratie stonk Ik verloor geenszins mijn wilde haren met krakersgloed en hanenkam…

Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een vlinder, vliegend door de lucht, met heel wat zorgen minder. Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een leeuw, jagend over de Afrikaanse savanne, pas slapen als ik geeuw. Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een krokodil, zwemmend in de Amazone, zonder dat ik tijd verspil. Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een…

De reiger danst met afgehakte poten de merel zingt met doorgesneden keel de dichter schrijft met haar ontstolen woorden alleen de laster is wat er blijvend blijft. De liefde leeft door haatdoordrenkte tijden rivieren stromen door een dijkdoorbroken land het werk gaat verder langs niet betaalde functies alleen de laster is iets dat blijvend…

Het leven liep niet bepaald over rozen Daar heb ik echt niet voor gekozen. Het heden is wrang, bitter en bang Ach, het gaat zo zijn stilletjes zijn gang. De nacht voelt bitterkoud en erg beverig Het ochtendgloren wordt toch wel wat zweverig. Een overwinning wordt vaak duur betaald Je kan dan wel pronken: 'k heb het gehaald. Een scherp…

met nog wat kreukels op haar wangen van het kussen dat zo heerlijk opgerold onder haar hoofd lag wordt ze wakker juist op het moment dat de nacht zich vol overgave geeft aan de nieuwe lentemorgen de vrouw ze knippert nog slaapdronken rekt zich uit haar haren nog wat verward de poes aan het voeteneind rekt mee een grote gaap en roets…

Hou mij vast en dans met mij door de dagen van ons leven dan zie je mij ten voeten uit veel meer kan ik niet geven Laten we dansen over de smalle grenslijn tussen liefde en haat waarheid en pijn onbetwistbaar bewijs van ons samenzijn alles heeft zijn prijs dus ik volg en jij leidt onze glazen zijn nog vol dus wij drinken...op de vrijheid…

Go with the flow het ritme van een krijger die niet het kaas van zijn brood laat eten maar toch de zachtmoedige blik in zijn hart en ogen weet te bewaren de wind fluistert zijn verhaal van liefde over wereldzeeën nestelt het in boomkruintjes waar vogels het in donsveren wijdgespreid in vleugelslag meedragen…

Op de vraag van een reporter op de Noordermarkt En hoe is het nu / volgens u gesteld met de vrijheid van meningsuiting in Nederland? antwoord ik, Je kan over het voetlicht brengen wát je wilt en hóe je maar wilt Of je het er levend vanaf brengt… dát is iets anders…

Ik kijk urenlang naar buiten door een open raam Doordat ik jou bij mij denk zie ik je buiten staan Dan verdwijnt opeens de stilte die maakt plaats voor een geluid vanuit binnen zoek ik je buiten maar het huis kom ik niet meer uit Ik heb jou hier niet nodig niet om te houden van Ik kijk gewoon naar buiten of ik je daar altijd vinden kan…

in de sporen van het leven worden die woorden bewaard die onthullen in plaats van verbergen losmaken wat knelt zó had ik de vrijheid willen beminnen benoemen het moment van de liefde dat uiteindelijk telt het gaat wel lukken aan het eind heb ik mijzelf verteld geïnspireerd door de reactie van Kerima Ellouise over het meelopen…

Slagregen geselt de straat Stralen als staal, Koude degens houwen zich wegen, Door grauwe atmosferen Hollen, stilstaan, schuilen Wolken huilen, tegenslag valt Neer Nog nederiger Nu buien dimmen, druilerige metamorfose Murw van misère, mat onder ‘n apathische apotheose Gedachten in regressie naar ‘n vroeger bestaan: Crescendo carrière, Sessie…

onbereikbaar maar altijd nabij nauwelijks voelbaar soms dichterbij dichter in mij kust mij voelt mij zo bereikbaar voelbaar nabij voor mij…