Alle inzendingen over emoties

In vage contouren van de twilightzone ontvouwt zij haar vleugels bij getemperd licht haar dans van de liefde naar leven in vrijheid  vervaagt in de lucht vertraagd is haar vlucht verjaagd door de wind verdwijnt zij in 't niets over de bergen een doodstille zucht in 't web van de nacht zweeft zij tussen draden  het vuur van de…

Op weg naar Portugese synagoge kwamen we langs brug van gracht waarop, 40 jaar vervlogen, van ons een foto net komend uit stadhuis, getrouwd. Onlangs met zoon nog en zijn vriendin van wie ‘k hier ook een foto nam In het gebedshuis was ik verbaasd, wist niet hoe ooit de Joods Portugese handel de Amsterdamse wandel bloeien liet…

Maar toen ik in een krant een foto zag van een in Zuid-Amerika vermoorde guerrillastrijder, achterover liggend met halfgesloten ogen, vreemd ontspannen, onder het opengesjorde hemd het gave bovenlijf tot aan de navel naakt, voelde ik iets in mij verschuiven alsof een ander lichaam in het mijne zich onverhoeds bewoog, de ogen even opsloeg en…

Er ligt een mooiere beschaving dan die van mijn beperkte denkwereld op een schrijverssite van dit kikkerland waar mens en mening waarheid mennen de zilvervis de meeuw leert kennen als avond stil de nacht ontmoet een diepte ver van hier in het duister van de ratten waar geld niets waard is woorden scherpe wapens zijn in het onfatsoen…

Stel je bent een dolende bezoeker verstekeling die meedrijft op de stroom je wrijft je ogen uit als na een droom je bent nog geen verwoede woordenzoeker 't Is 't tegendeel waar je je nog in uit een quote waar je je zelf in hoopt te vinden een houvast waar je je aan vast kunt binden je zingt je lied, doch zonder lier of luit…

Het lichaam is vertrokken, egoloos als Pegasus die haar genade brengt gevleugeld zijn zijn flanken vederlicht zijn vlucht gaat hemelwaarts, in rechte lijn en buigt alras in oostelijke richting zo ver als boven hoog de sterren staan hun licht werpt zilver over zwarte zeeën en krim die onder heerszucht is bezweken ver boven kaukasus…

Het stemt mij verdrietig dat ik nu moet lezen dat jij in jouw stilte bent verdwaald stille vriend als een schaduw ik volg je, ik volg je Zie hoe je wandelt langs de oude rivier in jouw hoofd verloren vriendschap hoe het moest gaan en is voltrokken ik ging weg, steeds verder weg Er vaart een schip op weg naar nergens de nachtvracht varend…

Diep in het bos waar wind zelden waait, een magische stilte zich om de wandelaar heen zaait. Staan veel hoge bomen met de bladeren vrij, en toch vind ik in hun midden geen vrolijkheid. Wanneer de takken kraken, maken deze een treurig geluid, alsof ook deze bomen zich alleen voelen onder de ranke huid. Ik hoor de vogels niet zingen, geen kabbelende…

ik heb ze zelf geplant de kleine leugentjes om bestwil snel hebben wij ze laten bloeien in de borders van onze tuin ook deden wij samen het onderhoud om trouw bij elkaar te kunnen zijn rond de struiken schoffelden wij het onkruid weg en harkten het gevallen blad er was een kleine vijver voor onze droomvissen die wij nooit…

Koop heel de wereld met je geld koop macht en heerschappij misschien voeel je je dan een held maar echt, je maakt niemand blij. Je voelt je machtig met je miljarden denkt dat ieder voor je kruipen zal scheurt je beloftes en hulp aan flarden eens komt jouw hoogmoed ten val. Je wilt heel de wereld regeren zet alles en ieder naar jouw hand…

ik betrad het zwarte gat met de stalen monsters en accepteerde hun zwijgen uit eerbied en pure overmacht juist hier waar de communicatie tussen lichaam en geest zijn olympische hoogtepunten beleeft als kampioen of mededinger ik streelde de mastodonten bij hun lassen de zwakke plekken stofde ze af zodat zij in winnaarsroem…

Liefs is er in alle maten Vergezocht of juist dichtbij Uit je vingers, in je vaten, Liefs van hem, van haar, van mij Onvoorwaardelijk, spontaan Biologisch, aangeleerd Uit een sprankeltje ontstaan Nieuw of enigszins verweerd Om te krijgen, om te geven Liefs in koffers, liefs in tassen Zoveel, dat in ieder leven wel iets liefs zou moeten…

Elke ochtend, tussen het aandoen van zijn linker- en zijn rechterschoen trekt zijn hele leven even langs. Soms komt de rechterschoen er dan bijna niet meer van. ----------------------------- uit: 'Dagrest', 1984…

In de oude Zakkendragerssteeg Waar oude zakken oude zakken zijn Gevuld met jonge Provençaalse wijn Daar gaan Anne & Max een feestje bouwen Terwijl the lonely hearts club band er speelt Zijn aller ogen op elkaar gericht Er wordt heel snel geschaakt op twintig borden Geen eenzaam mens hoeft zich er te berouwen Wie zegt als eerst dat hij…

Verlaten water een bootje drijft in de kou stilte in de nacht Lichte vorst hult de takken, verbleekt in de kilte. Boven in de grauwe lucht straalt maan als een smalle zilveren streep. Geen enkel wolk is zichtbaar in de eindeloze rust van de lucht, enkel stilte van het donkerte, diep en mysterieus. Woeste zee vangt het sterrengloed en breekt…

mijn stiefmoeder baart weer een bastaardkind dat ze door het turbulente leven sluist teder aankijkt, verzorgt - al wordt hij verguisd hij hoopt dat ze geen onwaarheden verzint uit een blok essenhout moet hij gesneden zijn licht gekloofd, wel met een stralend gezicht ze voelt dat het hout goed in haar handen ligt de rimpels bij de ogen plaatst…

Pampuhy en Syrnyky Makivnyk Nalysnyky die zijn gastvrij en goed van smaak Pryanyk Vushnyamy de zoetste snoepjes van de week Verhuny en Sochnyky ze strelen ogen en de tong Pampuhy en Syrnyky en smaakpapillen voor wie willen Makivnyk Nalysnyky Ze zijn beslist niet om te kouwen Verhuny en Sochnyky om te genieten voor…

Zeg me dat het tijd is, zeg me dat ik moe ben, geef niet toe aan verzet, geef me een washand, de beer die ik ken, wijs me mijn bed, dek me toe, ruik naar zeep, vertel mij hoe prinsessen slapen als bij wonder en verdwijn maar, ga niet te ver, stop mij onder, dek me toe, laat mij alleen, strooi in mijn ogen geen zand, breng geen lied ten…

Kleine schoentjes, wit een onbetreden pad een nooit geroepen naam een wiegelied dat niemand hoort…

Verdriet is op vrolijkheid gestuit het huilen werd lachen eenzaamheid kreeg handen aangereikt hulpeloosheid gaf men voeten gebrek door overvloed gevuld onmenselijkheid wordt vriendschap.   Een leven hoort met zin gevuld de lach zal altijd blijven een arm om een schouder heen geen last die niet te dragen valt door liefde die gebreken dekt…

Op de bodem van het oog wordt óf gewacht tot het hart komt halen wat er van haar gading is; de ruimte ertussen een niemandsland van verflauwende signalen. Of het licht wordt er cilindrisch in gemokerd, gaat op weg door een buizenstelsel zonder lekken om haar overval te plegen.…

lieve kleine ik, ik zie je staan vol vuur, vol kracht, maar soms zo klein je schreeuwde, trapte, vocht en viel op zoek naar warmte, een liefdevol sein men zag de storm, de wilde zee maar niet het kind dat vroeg: "blijf bij mij" je vond je troost bij dier en droom terwijl je hart riep, zacht en vrij je lichtje straalde, fel en puur een danser…

Wanneer wind zachtjes blaast in de oren, en voorzichtig spelend danst met jouw haren. Kun jij ze vaak plots zomaar horen, de stemmen die je ooit zo dierbaar waren. In het oneindige gingen zij verloren, maar komen dan bij jou terug. Een geluid diep in herinneringen geboren, helaas verdwijnt het ook weer vlug. Echter steeds opnieuw als…

Alles wil je beredeneren Altijd loop je met woorden te stoeien Tot de hemel je vastpakt en door elkaar schudt tot haar handen haast bloeien Tot je ondergedompeld in het schier onmogelijke dat maar blijft groeien Tot je voelt dat de dop op de pen moet zodat je tranen eindelijk kunnen vloeien…

De wind ruist eeuwig in zuid-Kyrgyzstan Jalal Abad is niets dan berg en woud Het is er 's zomers warm en 's winters koud Een deerne trekt de stoute schoenen an Bij lentetooi in hellingrijke heuvels Ontwaakt er iets van zedenlichte dooi Zij gloeit en voelt zich ook van binnen mooi En zoekt gezelschap bij een zoon van Streuvels Ze kent…

wat blijft er over als woorden niets meer tellen wanneer stemmen verdampen in de kille lucht als leiders spelen met breekbaar vertrouwen zoals kleuters achteloos hun speelgoed mollen het is de stilte die het hardst schreeuwt zich voegend tussen de regels van beloftes een stilte vol met vragen zonder antwoord broze toezeggingen die als glas…

Ineens was ik het vermogen om warmte vast te houden verloren. Nu de kinderen het huis uit zijn, snoof ik, ja ja. Ik kroop onder steeds meer dekens. De kachel loeide. De warmste van ons tweeen kon mij niet meer verhitten. Ik rilde en huiverde alsof ik oog in oog stond met de dood. Wat ook zo was. De dood en ik stonden op een dijk.…

Loop langs de rand van het water, een vis die naar adem hapt. Rimpelingen na het einde; na het later, waar alles; op zijn eigen manier op wacht. Zelfs de mensen om je heen, zijn slechts rimpelingen die voorbijgaan. Want er is er geen één, die ontkomt aan de laatste traan. En kijkend in glanzende ogen, zie ik de eigen rimpelingen verschijnen…

Wat hoorden al die zeeschuimers van bonken Rondom hun zelfgebouwde houten huys En vluchtten zij toen terug in hun kombuis Voordat zij konden schaven aan hun honken? Was 't pärnu rapla haaland jögeva of tartu elva pölva haapsalu een oerkreet kindvall tromsö helsinki gehuil tampére tallinn nokia Daar waart vervaarlijk zembla's noorderlicht…

Muziek streelt mijn huid Tot elke vezel in mijn vel Jij hoort mijn roepen wel En vertwijfeld ga ik Hopen Muziek klinkt in mijn oren En in mijn hart en ziel En als ik val en kniel Hoor ik van ver de koren Zingen Muziek heelt mijn ganse zijn Mijn denken en mijn geest Alsof dat vroeger nooit is geweest En ik weet: in alle noten zal ik…