Zonder jou
Kon ik maar jou in armen blijven houden voor eeuwig en altijd. Jou huid zachtjes strelen en met jou praten en samen lachen en lieve woorden naar u toe werpen en ook naar jou aandachtig luisteren. Meer wil ik niet juist jou aanwezigheid stelt me gerust en voel ik me zeker en dat voelt als thuis komen in alle rust. Kijken in je ogen doet mij weer weg dromen en hopen dat al dit eeuwig kan blijven bestaan en nimmer gaat vergaan. Voor mij ben je de perfect vrouw waar ik nu om rouw door de kilte die je in mij achterlaat in mijn hart die alleen maar nog klopt voor jou. Nu ben je onbereikbaar voor mij en zit ik met verdriet en gemis naar die armen waar ik in zou willen liggen.
... Een vrouw die weer is naar haar thuisland, die mijn hart heeft gestolen ...
Schrijver: Willem Beerland, 7 december 2025Geplaatst in de categorie: emoties

Geef je reactie op deze inzending: