Alle inzendingen over haiku

al is het lichaam tot levenslang veroordeeld: het dénken is vrij…

Concentratiekamp Ontheemde Auschwitzsporen Nooit thuis gekomen…

Doorgaan, steeds verder tot de einder in zicht is. Het niet meer licht is.…

Ik ben een kapstok één van de vele haken drager van jassen…

Een molen in rust verbonden met de polder een bewaarde schat…

Ruimte om je heen. De tijd gaat er dwars door heen. Die heb je te leen.…

nog even en ze klinken weer de sneeuwklokjes het geluid van hoop…

in mijn gedichten reis ik over de wereld daar voel ik mij thuis Jan Woordenaar Bontje, 25 januari 2024…

Opeens valt alles Uit elkaar en opeens valt Alles op zijn plaats We leggen steeds weer De puzzel van het leven Steeds een hoofdstuk klaar Steeds gaat een deur dicht Steeds gaat er een deur open Een puzzel die wacht We weten nog niet Hoeveel stukjes we leggen Voor het weer klaar is Kleur bij kleur vallen Kleine stukjes…

weg van het lawaai thuiskomen in de stilte  weldaad voor de geest…

spiedende ogen gissen wat die ander heeft verzacht eigen leed…

Een dag als alle andere _ of misschien toch iets heel bijzonders: altijd een dag, gemaakt door genade van onze Heer.…

Dubbel glas - geen ijsbloemen meer op de ramen. Kale takken tegen een duifgrijze lucht - sneeuw op komst. Winter - de kale tak herinnert zich het jonge blad. Hij voert het water met brood tot de eenden komen. Radiostilte - televisie geeft sneeuw de uil blijft thuis. Winter - gewaagd ijsballet op de gracht.…

WOLKJE Poedermelk dwarrelt neer in warme koffiedamp, hernieuwt smaak en zin. DAAGSE GUNST Beide voorrechten van alle etmalen zijn: het geliefde bed altijd mogen opzoeken en het ook weer verlaten.…

de gevallen sneeuw maakt de wereld stil en wit en bedekt het zwart…

toen de sneeuw verdween werd de stilte verbroken in en om me heen…

boeken en muziek zijn de warmtebronnen die haar geest verwarmen…

Vertrouwen en moed monden uit in zekerheid. Zelfs in zware tijd.…

Lege blikjes - zwervers zien er brood in.…

Fonkeling van ster schittering van het maanlicht ik zie alleen jou…

Een frisse wind waait gewoon lekker het hoofd leeg vult hart met liefde…

Vervuilend Vuurwerk Dier in angst opgeschrokken Zuchtig beschadigd…

Kerstverlichting brandt geeft hoop in donkere tijd vult hart met vreugde…

door jou in woorden te omschrijven herken ik steeds meer van mezelf…

teruggetrokken  in haar eigen enclave  binnen de massa…

Vaam(se) dieptemaat Vlaamse armen uitgebuit ellenlange "Arm"…

Leegte van binnen. Maar dan wakkert het vuur aan. Levenslust aldaar.…

Kerst komt nu dichtbij. Hopelijk ook de vrede. Weer een schone lei.…

Tussen dag en nacht zijn de bomen triest en zwart Daar - een helder licht…

He torenvalkje fladdert in de kou, vergat zijn jaarlijkse trek.…