145 resultaten.
Intieme overwegingen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 93 Handelingen worden trager
door de echo van wild verlangen
even dringt de mens door in het duister
van de herfstnacht, geheimen openbaren zich
in diepere dromen dan ooit denkbaar in stilte
bomen maken zich klaar voor de herfst
in aandacht van zintuigen om het onbekende
te verkennen met gedachtetekeningen
die alle verbeeldingen van liefde…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Schaduwstilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Wij zijn niet meer bij elkaar in die droom
er ligt een schaduwstilte in ons nieuwe domein
de echo gehoord van verborgen muziek
waar wolken in gekte voorbij zweven
is nu de kalmte van de zomernacht
zelfs het afscheid doet geen pijn
niet meer in mijn hart
nooit meer in mijn gedachten
het is voorbij
in dankbare schaduwstilte.…
Even iets en dan zwijgen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 319 Echo van stille schaduw van de zomerdag
nu in de luwte jouw stem weer herinnert
aan de heimwee van jaren in de wildernis
toen ik je zag, schaars gekleed in lendendoek
bij de boom, die treurde aan de waterkant
waar de dode vis lag vol met vliegenlarven
probeer ik in dit schrijven niets te weerleggen
omdat ik een zwaan zie landen op het water…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Onbevlekt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 Het zijn twee uitersten
de eenvoud en de diepere lagen
sommige mensen zijn snel thuis
wanneer ze de stilte van de zee bezoeken
ik zou niet in de schoenendoos
van die zeldzame dichters willen kijken
want ik voel de serene eenzaamheid
als ik in stilte aan de dood denk
hoe mijn vader is heengegaan
zonder ooit op de golven te varen
met zijn…
Zonneklaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 122 Alle angsten voorbij bij de waterkant
in een vreemde stad
waar narcissen groeien
zonlicht de dag breekt
eeuwig zwijgend in het universum
van verlangen
liefde heeft nieuwe woorden nodig
waar wolken in gekte zweven
zonneklaar
nieuwe gedachten
het leven samen zingen.…
Het mystieke zeilschip
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 257 Of mijn vader ooit de gedachten had
om met een zelfgebouwd zeilschip
de weidse wereldzeeën te bevaren
kon ik niet met zekerheid zeggen
hij had tientallen zelfgebouwde zeilscheepjes
maar die waren te klein om mee te reizen
ze pasten nauwelijks in een lege whiskyfles
hij wilde een toeristenshop beginnen
misschien had ik mijn eigenzinnigheid…
Later
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 112 Echo van stille zwijgzame dood
liederlijk in dichte mist op het water
een lied bezingt het geweten in grote nood
na iedere zangnoot wordt het later
twijfel of de ochtenddauw werkelijk is
zo vroeg in de morgen nooit een prater
muziek, stille liefde, geen man over boord
hartstochtelijk verliefd, de echo gehoord.…
Hier zijn we dan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 Hier zijn we dan
in het nabije verleden
dankbaar voor wat geweest is
onbeschreven naïef gebleven
hofnarren en dieven bij de vleet
nijverige huisvrouwen met smetvrees
anderhalve meter dichter
of verder weg bij de waarheid
zonder ommekeer met koude vingers
van een zwerver en de warme voeten
kleine God op weg naar de afsluitdijk…
We blijven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 80 We blijven onverstoorbaar
naamloos omdat we zwijgen
geringe afstand van de kust
zee in alles wat hoorbaar is
rust dichterlijk bij mijn hart
gaat weer terug om aan te zwellen
in mijn nachten bij haar volmaakte duinen
tussen haar billen in het holst van de nacht
wanneer we samen zijn met de maan
naamloos omdat we zonder bezitten
zand…
Vaccinatieprik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Met woorden kan ik niet benaderen
welke schoonheid jouw bloem mij bezorgde
hoe je met me bloesemde in de nacht
vreugde telkens als een pianotoets
in melodie van wandelen
in het op en neer gaan
tussen dunne wanden
het heeft ook geen zingeving
om mijn bewondering hier
te laten ademen met jouw bloesem
mijn donkere ziel is als de nacht…
Nachtschaduw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 87 Alles is neder
onder het sterren gefemel
dromen beschaduwen
de bijzondere zomer
nu de woeste rivier in stilte
naar een waarheid zoekt
in de beginne smaakt de bezinning zoet
door wat daar gaat, heel ongerept
een bloemengeur ruikt naar de dood
Nachtschaduw maakt de bomen groot.…
Ochtend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 63 De ochtend lag naast me in bed
toen de zon klom naar het hemelfront
plots kwam er een dichter langs
die stak me veren in mijn kont
ik zei: ik wil die veren niet
schrijf slechts voor mijn plezier
hij zei: dat doet me veel verdriet
want je bent echt een lekker dier
de ochtend kroop naast me uit bed
toen de wolken voor de zon verschenen
de…
Bij het schilderij
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 67 Ze leerde hem de werkelijkheid
te aanschouwen bij het schilderij
in een wereld die veranderd was
de sombere kleuren mysterieus
op de gegeselde lichaamsdelen
deden pijn aan de ogen
de jongeling voelde wel
maar kon er met zijn verstand
niet bij, dat iemand dit vertelde
bij het schilderij, dat hij aanschouwde
als onderdeel van zijn jeugdige…
Verdraagzaam
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 72 In de lawaaierige natuur
van de wildernis
uit het geluid van de liefde
is, in het begin, een taal ontstaan
het kreunen en het hijgen
het zijn de woorden
uit de begintijd
toen taal nog niet verdraaien was
en lichaamstaal verdraagzaam.…
Avondnieuws
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Dorpsmussen kwetteren
op het grasplein
de avondvlinder
valt van een bloem
het regionale nieuws valt zwaar
op de maagdelijkheid
de waanzin van de schemering
is de waanzin van de eeuw geworden
over de natuur niets dan goeds.…
Zonder kleren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 Uit geluid van taalgebruik
is in een onbestemd verleden
uit liefde voor Moeder Aarde
de behoefte om te zwijgen ontstaan
in de stilte die daarna is blijven hangen
deed de mens zijn kleren uit
uit liefde voor Moeder Aarde
en ging voortaan naakt door het leven
onder het helderblauwe hemelfront
allemaal tegelijk in blote kont.…
Schuilhut van de tempelzee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 75 Kom laten we van liefde genieten
in de schuilhut van de tempelzee
waar kabouters het gereedschap dragen
de duinen gevoelig voor zoveel zand
ver weg van alle vaccinaties
enge ziekten en menselijk leed
om ons te louteren in naaktheid
wulps en welig als de liefde dat wilt
we hebben er niet voor gekozen
ons als wollige schapen te gedragen…
Klein
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 92 Het landschap had geen behoefte
om de kunstenaar te tekenen
diep in zijn droomwereld
in de duisternacht
dus tekende de kunstenaar het landschap
met de onmacht van zijn onzekere potlood
helemaal van streek met een strelend gebaar
klein voelde hij zich nu
uit de aardkloot herrezen
een rups die vlinder wilde worden
een wees met heimwee naar…
Zon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 182 De zon werd geschilderd
door zijn naakte minnares
die op het strand lag
om het zand te voelen.
De stralende hemelplaneet
die haar blote lijf verwarmde
verdiende meer dan een eerbetoon
een aandenken voor de eeuwigheid
zo vrolijk speels in haar gedachten.…
Eenzame man
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 Nooit gedacht dat hij wanhopig zou worden
omdat hij de liefde zo lange tijd moest missen
eenzame man in de nacht, voor het beeld Maria
nooit geweten dat hij de moed op kon geven
omdat hij zich niet gewaardeerd voelde
door zijn omgeving aan verandering onderhevig
nooit kunnen vermoeden dat hij de hand
aan zichzelf sloeg diep in de duisternood…
Mentrum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Vroeger waren de mensen
bij de geestelijke hulpverlening
mensen met een luisterend oor
en waardering voor de klant
tegenwoordig zijn het mensen
die het liefst zelf praten
niet meer luisteren
en regelmatig
denigrerende opmerkingen maken
ze hebben geen belangstelling meer
voor de zielenroerselen van de klant
alles draait om hun eigen…
Zweet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Door de arbeid van de nacht
voelt het vochtig aan, de sokken
door het lopen in de bakkerij
de geur van vers gebakken brood
vult de ruimte met voldoening
zweet loopt van jouw voorhoofd
je hebt gewerkt om mensen
van een ontbijt te voorzien
jouw lichaam is moe
zweet omdat het zomer is
het ruikt zowaar naar kattenpis
zweet omdat je moe…
Borsten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 168 Op herinneringen drijf je naar de zee
via de rivier die men het leven noemt
alsof je in een lied van Bob Dylan bent gaan wonen
je trekt de zoete lakens over jouw verlangende borsten
op de achtergrond klinkt muziek uit de oude transistor
belangrijk dat je het nu gaat voelen, die gouden toverdoos
nu je bent afgebeeld op een schilderij van Picasso…
Hart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 101 Is hij onzichtbaar, anonieme burger
die vergeten is zijn nummer te trekken
bij de Apotheek voor zijn medicijnen
hij heeft geen haast
het beste gedicht van de dag
ligt onder zijn bed te dromen
volgt hij de dag aan de rivier
als hij de groene gracht oversteekt
vol goede moed in burger kleren
er is niets meer in de mode
zijn leeftijd zit…
Nooit meer lui
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 Je haalt alles uit jouw mogelijkheden
riskeert veel met jouw onmiskenbare talent
nooit meer lui, hoor ik je zeggen
en je schrijft opnieuw een enerverend gedicht
de blauwe maandag is een maand geworden
de zon en de maan hebben een gezicht
nooit zullen woorden muren worden
je zoekt contact met een herkenbaar gedicht.…
Droomnatuur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 129 De eenzame droom schilderde
het stille landschap
veel kleurrijker dan zijn herinneringen
konden vertellen
om de betekenis te duiden
diep in zijn duisternacht
een kleine kwast in zijn handen
om de wereld even te veranderen
in de fantasie van zijn gedachten
onderweg naar een nieuwe droom
en het fantasie landschap woekerde voort
de…
Dappere dolfijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Kom je bij me vraag je
voor wat gelukzaligheid en plezier
in sobere nuchterheid
koester je het donkerblauw
je hebt in een droombestaan
voor mij betekend
wat een man nodig heeft
om door te gaan
dappere dolfijn
diep in blauwe zee
blijf voor altijd in die vrijheid
en doe de groeten aan de meeuwen.…
Getekend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 100 Onderweg naar een nieuwe droom
in herinneringen drijf ik terug
getekend door mijn rugzakje
naar de zee achter mijn rug
op het strand van een ver land
de whiskyfles nog in mijn hand
met in die fles een lange brief
sorry voor het ongerief
en een tekening vol schoonheid
werelds wonderbaarlijke weidsheid.…