inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.830):

We blijven

We blijven onverstoorbaar
naamloos omdat we zwijgen

geringe afstand van de kust
zee in alles wat hoorbaar is

rust dichterlijk bij mijn hart
gaat weer terug om aan te zwellen

in mijn nachten bij haar volmaakte duinen
tussen haar billen in het holst van de nacht

wanneer we samen zijn met de maan
naamloos omdat we zonder bezitten

zand zijn in zandkorrels tellen
schapen verdwijnen als wolven

voor de zon die de maan beschijnt
voor een gezellig praatje

liefde ervaren in pure welzijn
we blijven, we blijven wie we zijn

geworden door haar organische orgasmen
en mijn fragiele milieubewuste erupties

in het zwijgtaal festijn
samen zijn, samen zijn

we blijven!

Schrijver: Alex Huppelrat
26 november 2020


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 80

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)