Alle inzendingen over Als bejaarde

Ja, was je een verzorgingshuis toegewezen, dan mocht je voor je leven vrezen, het virus was ook daar neergestreken, en menige bejaarde is bezweken. Nu komen de langzaamaan de vragen, waarom werden er geen mondkapje gedragen. Die vraag blijft aan mij knagen, of is dit naar de bekende weg vragen.…

------------------------ Nederland januari: fietsketting vastmaken in de regen bejaarden die grapjes maken tegen lieve kassameisjes maar ik begrijp het wel omleidingen van alle straten je medemens is niet te bereiken nergens kun je aankloppen en er zijn geen pillen voor er is geen wil en niemand neemt op de maand is lang het leven…

meer Niet meer samen eten of lekker zeuren over het weer Een bezoekje aan de buurvrouw of een boodschapje op het plein Met het busje naar de kinderen, even tussen de mensen zijn Zo blijf je overeind, gewoon door te blijven gaan Met het gemis van hem, die altijd naast je heeft gestaan Niet goed wetend, wat je nu nog drijft Het lot van de bejaarde…

Baby boomer,ontspring de dans van een rituele dood ontsnap aan grauwe lauwerkrans en wees redder in de nood verdruk alle grijze duiven tot vervlogen verenpracht om elkaar mee uit te wuiven, waaiers in de zwarte nacht deel het lot van kinderlozen uit onze rijke schare wij zijn vruchteloos gekozen, bejaarden in fanfare.…

In een fauteuil bij de receptie van het hotel oefen ik mijn tekst buiten onweert het de regen klettert elke keer dat de deuren opengaan Zinnen herhalen tussendoor steeds kijken naar het publiekstheater van de mooie buitenkant van het bejaarde echtpaar dat nipt aan een drankje en ongeduldig op een taxi wacht napratend over vrienden en…

vergeten verhalen vertellend verbeten vertalen versnellend verdorven vertering verbeeld verworven verkering verveeld gebonden gedichten geschreven gevonden gezichten gegeven gedeelde getoonde gevaren gespeelde gekloonde gebaren bedachte bedoeling bedreven betrachte bevoeling beleven bedrogen bebaarden bedwongen bevlogen bejaarden…

moderne artsenij is liefst preventief zoekt op haar qui-vive bejaarden die gevallen zijn vraagt hoe en waar men zich ingeleefd aan de ander geeft je bent nooit te oud om in liefde te vallen een dag niet verliefd is een dag niet gevallen geen betere kussers dan 65-plussers ook blijkt dat veeljarig ervaren leidt tot gepaster…

zie hier het bewijs want zoals u ziet is dit gevaarte onderhand al grijs bejaard en is het spek verhard tot steen mijn cliënt hier in deze stoel schudt zijn hoofd en grijnst mismoedig daar de fondant zijn gebit naar een zeker gebod verwijst hoe minuscuul is het feit dat bedrog geen wijsheid kent en dat uw betoog als een fuga de getuigen…

Vluchten wil ik, voor mijn bejaard gezeur. Het wordt hoog tijd om op reis te gaan, door de poolnacht naar het noorderlicht. Daar laat ik straks mijn twijfels achter. Twijfel, aan de zin van ons bestaan.…

Nu ben ik helaas een bejaarde bes niet meer piep maar ook niet stok, het leven is een levenslange les maar ja, nu sta ik echt voor 't blok.…

het oude huis  staat klaar opgetut als een bejaarde dame die bezoek verwacht ze geurt  naar gisteren het laatst gezongen lied echoet na achter het verse stuckwerk  de vloer herinnert zich de slepende tred het zwijgen de laatste zucht Als straks de kijkers komen  rekt het oude huis zich uit en spiegelt nieuwe dromen voor geeft zich…

Nu ben ik helaas een bejaarde bes niet meer piek maar ook niet stok het leven is een levenslange les maar ja, nu sta ik echt voor 't blok.…

hij schiet zijn gebed zonder mededogen tussen andere ogen met kogels vol haat welk een hoogmoed hij speelt voor god beslist over de dood bejaarde moeders kinderen geen bezwaar pomp zijn hoofd vol met liefde het heeft geen resultaat wat hij blijft uitbraken is blinde haat moge zijn god hem eeuwig straffen voor zijn waanzin en…

dwalen, verdwalen in de avonduren wanneer de vuurbal zijn glans tekent op het zomerdak de mus ontmoeten die onstuimig kwelend haar kleintjes bewaakt waar de moederwarmte mijn eigen broosheid raakt rustend op mijn stiltebankje onder de bejaarde eik zo gestadig en vertrouwd bedenk ik de hoop draag ik gedachteliefdes dwalen, verdwalen…

mannen zijn uitgeput ze hopen en verlangen dat het voorbij is maar de dag breekt aan, nu de koning en zijn aanvoerders nog terechtstellen, tentoonstellen – hij ziet er niet uit in zijn dure kleren met een schuin verband als koningskroon om zijn hoofd strompelend door de smalle straten Vandaag juich ík, om het jammeren van de vrouwen en bejaarden…

mandarijntje met je losse huid en parfum als een zomerhuid een verantwoorde consumptie voor kleuter en bejaarde ze komen uit een ver land een land van hangmatten en golfplaten en oude vrachtwagentjes een kilo in een netje er is er altijd wel één omwikkeld met gevloeid papier maar niemand weet waarom misschien is ie wel bestemd voor één…

In de bus wordt ik aangestaard, door jong en bejaard. Buiten lopend kijk ik in een ruit, en denk 'vandaag zie ik er goed uit'. Meisjes kijken me glimlachend aan. Ik knipoog naar ze in het voorbijgaan. Giechelend lopen ze door. Ik lach hierbij van oor tot oor.…

Is het enkel bij dromen gebleven in weerbarstig leven zijn ze al ingelijfd en redelijk bejaard reeds bedaard. Ik schouw en denk elk hart dat sloot vindt eens de dood. Gedachten die soms wel of niet ‘t dagen verhullen. Zijn het letters en getallen die regen kunnen vullen ( op 12-9-2009 gepubliceerd in Verlaine )…

ordinaire terwijl ze toch zo graag een dame was geweest met intellectuele kwaliteiten en hoogstaande moraal ze zuchtte wanhopig links ze zuchtte mismoedig rechts om maar begrip te vinden maar al wat ze bereikte was dat men dan dacht nou die lust er wel wat van ze ging dus maar naar huis maar dat hielp ook niet veel want haar bejaarde…

ik zag haar bij de weg omhoog zoekend en toch duizendmaal gegaan later op de dag daalde zij af gekromd, schuifelend in de ouderdom waarin tijd vervloog in een slijtend bestaan kleren, kleurloos bejaard schoenen, sloffen ooit stof van aard zo ging ze traag vooruit en doorheen de jaren verdampte achter rimpels iedere vraag zij…

Mijn oma is erg lief Ze doet ook nog veel dingen Mijn oma is erg creatief Haar moet je niet dwingen Met de familie mee op vakantie Maakt niet uit waarheen Met de caravan en de garantie Met ons was ze niet alleen Op je verjaardag krijg je een kaart Speciaal door haar gemaakt Ze is echt nog niet bejaard Zij is gewoon volmaakt Zonder…

het kloppend hart drijft lucht door buizen die wind omzetten in klinkende lagen opdat in gewelven het met wierook opgestegen lief en leed aan het hemelse wordt opgedragen eikenhouten pilaren dragen het bejaarde lijf door eeuwen heen waar de mens zelve zomaar even in de tijd met handen en voeten zijn toetsen mag raken en…

Later op dag duiken er curieuze gaten op bejaard daglicht waagt er zich zonder enige rimpeling te water een troebel theezeefje schept zilvergruis uit de reflectie verdwijnt als kruimeldief in de kruipruimte van het ondermaanse als een groene draak zwermt geboomte langs kartelranden eindeloos bladspuwend in dode wind uit de stilte rijst…

beleefdheid verliest zijn waarden op de bus en op de tram weinig plaats nog voor bejaarden en dat verbaasd gevoel… maakt mij wat bang want vele jongeren staan op met tegenzin ze palmen liever alle vrije plaatsjes in lachen uit en zitten wat te grienen want… ook oudjes moeten hun plaats verdienen wat troebel kijkend door hun ogen beslissingen…

Er had van alles kunnen gebeuren een vliegtuig kon landen een boom kon verjaren een groep bejaarden kon worden gelucht. Maar er kwam een oud vrouwtje op een ezel met een deken over haar benen over het bospad voorbij. Zij zag mij en groette.…

Roem is als 'n reuzegolf op de Caribische zee die na haar hoogtepunt definitief weer de diepte inrolt, zij is als een prostitué dat het op vele orgasmes heeft gemunt maar als bejaarde niet meer wordt nagehold.…

Toen ik hier pas woonde bij de bejaarden.…

* onder de oude middeleeuwse toren sta ik even stil als de bejaarde slag het Angelus laat horen * zij is een roepende over winterse velden met statige galm zonder dat men haar nog ziet als hemelse bruid * gedragen door een stenen verleden en echoënde psalmen, naar verluidt * maar…

Er had van alles kunnen gebeuren een vliegtuig kon landen een boom kon verjaren een groep bejaarden kon worden gelucht. Maar er kwam een oud vrouwtje op een ezel met een deken over haar benen over het bospad voorbij. Zij zag mij en groette.…

ik reikte mijn hand en zij, zij legde haar broosheid in de dragende palm en toonde aderen van bejaarde schoonheid de hoge zetel waarin zij zat met gewelven aan beide zijden op hoofdhoogte en kussens die haar droegen, doch nauwelijks steunden ( ze was statig van aard, zodat ze niet leunde) toonde wat nog aanraakbaar was haar lijf…