voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.483):

Soiree

dwalen, verdwalen
in de avonduren
wanneer de vuurbal
zijn glans tekent
op het zomerdak

de mus ontmoeten
die onstuimig kwelend
haar kleintjes bewaakt
waar de moederwarmte
mijn eigen broosheid raakt

rustend op mijn stiltebankje
onder de bejaarde eik
zo gestadig en vertrouwd
bedenk ik de hoop
draag ik gedachteliefdes

dwalen, verdwalen
misschien een moment
klinkklaar
beseffen, het mens zijn
even zó voelbaar

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 16 juni 2013

voorjaarsvlinder

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

3.8 met 6 stemmen

415

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Pama, 12 jaar geleden

Een mooie wensgedachte, mooi verwoord.

kerima ellouise, 12 jaar geleden

én dat besef maakt je tot een mooi mens...Fijn gedicht Hilly!

Irmlinda de Vries, 12 jaar geleden

Als sensitiviteit zich mengt met oplettendheid, komt het tot zo een troostrijk gedicht... Liefdevol schrijven Hilly!

Jeroen Splinterman, 12 jaar geleden

Heel voelbaar in woorden gegoten.

Martien Montanus, 12 jaar geleden

Het overpeinzen tijdens de avondvoorstelling mooi neergezet Hilly!

Geef je reactie op deze inzending: