Alle inzendingen over Als een vlinder....

glijd omlaag, jij witte vlinder en zing nog een onsterflijk wiegelied…

Heb voor mijn verloren vlinder een roos neergelegd, want je kunt het maar nooit zeker weten.…

lichte beroering het gewicht van een vlinder laat haar sporen na…

Wie hier wakker wordt, wekt de vlinders uit hun slaap -- op zijn warme wang.…

Je kunt er stoer over doen of denigrerend moederdag, dag der dagen je kunt haar ook de hemel in prijzen of haar zachte hand tegen je gezicht voelen je kunt haar ook als moeder zien van vlinder tot vlinder een lijn, die nooit brak…

Zonovergoten gedachten als vlinders... als vlinders in mijn hart Een speels gevaar speelt door mijn haar: jouw hand... Zonovergoten dromen als feeën... als feeën in mijn geest Eén ademtocht, mijn ziel doorzocht, vind ik jouw wezen daar...…

Ik zie vlinders vliegen hoog in de lucht. Eén van die vlinders is stiekum gevlucht. Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik. En heeft nu mijn lichaam stil in gebruik. Soms opeens kan ik hem voelen. En voel hem verliefd mijn buik doorwoelen. Het beestje ontwaakt alleen als jij me aanraakt.…

was ik een vlinder zonder vleugels…

was ik een vlinder zonder vleugels…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

Rups in een cocon ontpopt zichzelf in de zon de vlinder vliegt uit…

Stem van een vlinder met zijn eeuwig dartelen geëerd en gehoord.…

De muggen dansen in het vervagende licht – de vlinder vliegt weg.…

Een vlinder danst van bloem tot bloem... Hij zoekt nog naar honing in de late nazomer. Hij zoekt tevergeefs alle bloemen zijn leeggezogen. De herfst komt eraan... Dan is het met hem gedaan... En kan hij niet verder leven. Heb met zo'n vlinder veel medeleven.…

Zij is een huls van vlees die stilligt op een steen, een vlinder met een vlinder om zich heen, en hij is iets dat wegdrijft en weer terugkeert, liegt, breekt en steelt, liegt, wegdrijft en weer terugkeert. ------------------------------------------------------------- uit: 'Open als een schelp, dicht als een steen', 1978.…

Vlinders achterna in het lentebos ik ben verdwaald…

leven dat geen einde kent laten we immer dansen met je liefde mijn witte vlinder, waar je ook bent…

neer aan-zijn-zij tot plots een zwoele ijle vlaag ze weer tot vlinderen wekt en samen met de donzen stroom een veertjeslicht nieuw-leven schept.…

laat en donker in de hitte en m'n balkondeur open vlogen er opeens vijf of zes vlinders naar binnen in m'n kamer nou ja vliegen ..…

Levend in de herfst van zijn bestaan heeft de vlinder reeds een lange weg gegaan Een rups , een pop in een cocon , een vlinder , fladderend in de zon . Heeft geen oog voor het verleden , bekommert zich enkel om het heden . Hij fladdert verder , ongehaast tot de wind hem verder blaast .…

Vlinder voel je blij je hebt maar kort te leven geniet maar even.…

(haiku) weidser dopheide gaat geurend aan de einder voorbij - de vlinder…

Zij kust een vlinder Lucht zo blauw, druppel van dauw De hemel glimlacht.…

De rups trekt zichzelf in twijfel steigert op de twijg, lijkt blind rond te tasten in de richting van de vlinder die hij wil stort dan neer recht voor de bek van de merel. Hap! Weg vlinder. ------------------------------------------ uit: 'Bagatellen voor een landschap', 2001.…

Kleine onbevangen vlinder, van de wereld niet bewust. Zwevend, dwarrelend door het leven, met van nature innerlijke rust. Je leeft je leven heel éénvoudig, onbezonnen puur en rein. Kleine onbevangen vlinder, ik wou dat ik als jou kon zijn.…

Witte vlinders vederlicht als tere vlammen rond het duister, ze zingen en ze dansen als bij nacht en droomgefluister maar niemand die hun lied verstaat en als de zon weer ondergaat gaan ook de vlinders vederlicht weer weg uit dit gedicht.…

De vlinder is haar gezicht dat niet kan wachten op de kleuren van liefde en teder ongeduld. Ze is waar ik haar mijn dromen en woorden geef en ontwaak zoals ze mij laat ontwaken. Met haar ogen zoekt ze mij waar ze een vlinder mag zijn en ben ik het gezicht dat ze in al haar dromen bewaart.…

zij vangt bladeren die dwarrelen uit bomen in haar geest fladderen vlinders voor haar is ’t mooi het bladerdek uitgespreid op de grond zij lacht, zij danst wind speelt mee jaagt haar vlinders op tot groot jolijt van de kleine meid…

dans vlinders in mijn buik en sterren in mijn oog fluister blossen op mijn wangen die de regenboog gaan vangen en geniet dan van de kleuren die ik reflecteer klaroengeschal zal klinken in je hart de vlinders vliegen uit de sterren zullen stralen in de nacht…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…