9632 resultaten.
De clowns
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
35 Met touwen in het donker
hijsen kerels het doek omhoog
langs de palen van de circustent
het rode heiligdom van de bende
dwazen zoals de mensen op straat
om wie jij en ik niet mogen lachen
de veteraan die de oorlog verloor
de zilveren diva met haar pruik
de vagebond, de dommekracht en alle
mannen met het gezag van een snor
uiteindelijk…
Schoenziek verdriet.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
162 Alles voor dat liefje , ofte hartediefje, ik wrong me in kronkels, karbonkels, pijn of niet
Wilde behagen en om liefde vragen al deden enkels en voeten het later niet meer of noch amper
Je bleef alles eisen van mijn mooi voetwerk en zo fraaie enkels, maf wel naief en zo vol vuur en vlam;
Gedwee werd ik gedreven net als die toch zo diepe fraaie…
Ik had je lief
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
131 Ik had je lief en je was verdwenen
geen afscheid, plots, niet meer samen
verstard onbegrip was verschenen
juist waar wij tezamen kwamen
in een tongzoen van puur geluk
eindigde met een enorme smak
verbrijzelde maakte alles stuk
met jou in het verwrongen wrak
help mij bij mijn terugkeer op aard
uit de wreed onzekere droefenis
ik stuurloos…
wiegendood
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
150 Hoe je als mens continu met een
mentale telescoop naar de toekomst
staat te loeren en welke
rampscenario’s zich daar kunnen ontvouwen.
De wetenschap prent ons immers in
dat we die scenario’s in de hand hebben,
dat niets ‘zomaar’ gebeurt.
Elk overlijden moet een oorzaak hebben.
Elke dood begint terwijl we
ons nog onsterfelijk wanen.
En…
Lost in paradise
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
435 Drank, gewoon een zeer moeilijk te temmen beest.
Gluiperige en gewiekste moordenaar.
Er persoonlijk tegen gevochten, mijn klauwen wijd open
Bloed, zweet en tranen, wees maar zeker.
Net twee zeer lieve lotgenootjes zien kreperen aan de troep
Een zachte en serene uittocht is heel wat anders.
Lieve aardige luitjes, nog erg jong
Dat is dan…
Het vuur valt niet zo vlug te doven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
169 Het vuur valt niet zo vlug te doven,
het sluimert verder ongezien
en komt de traagheid weer te boven
en ook de boosheid ooit misschien.
Het blijft als vonkje licht verspreiden
en dapper ademt het bij nacht.
Zijn gloed zal velen dan verblijden
als antwoord waarop werd gewacht,
want wij - geboren ooit met vragen,
met onrust die ons steeds…
Liefde en geduld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
87 Lieverd, jij kwam na enkele eenzame jaren,
mijn leven heel onverwacht binnengevaren.
Toen mijn herinneringen nog bleven kleven,
wist jij mijn verdriet een richting te geven.
Lieverd, jij hebt mij weten af te stoffen,
een diep in zichzelf gekeerde bejaarde,
die nu beseft hoe hij het heeft getroffen.
Jij begreep wat ik nog steeds bewaarde,…
Plassen in de douche
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen
528 Met plassen in de douche kan ik besparen
Het scheelt een literrijke doortrekbeurt
Wat geeft het dat het tegelwerk verkleurt
En ach, het zijn daarbij mijn eigen haren
Toch wordt er vaak ook bozig boe geroepen
Als ik eens in mijn tuintje zit te poepen…
Geschiedenis ( N.H. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
127 Op de dagen achtereen
dat ik schreef
vergat ik nooit
mijn levend verleden in me
dat me gevormd had
en ik toch een zelfbewustzijn bezat
in het heden
waarin ik leerde van een ver verleden,
waardoor ik niet had vermeden
maar verder leefde in een toekomst.…
28-MEI-2017
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
104 Middernacht,
ik wandel naar huis door de 6 km lange velden,
eindeloos alleen,
zonder werk,
zonder wagen,
zonder vertrouwen,
zonder doel,
alleen Van Morrison's "Have I told you lately that I love you",
zingend alsof niemand mij horen kan,
behalve de in verbijstering starende koeien rondom,
en tranen rollen langs mijn wangen,
van…
Samen verder
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
334 Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden,
door ’n land van onzekerheid.
Waar witte rozen bloeien,
die niet sterven in de strijd.
Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden,
naar het vuur van de oneindigheid.
Haar vlam zal altijd blijven branden,
ook al komt ooit onze tijd.
Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden,
over de weg die wij samen…
[ Een gezelschapsspel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
26 Een gezelschapsspel:
hij kijkt onzeker naar haar --
dus kijkt zij naar mij.…
[ Hij ligt er raar bij ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
54 Hij ligt er raar bij,
zijn lichaam slaapt niet, het is --
achtergelaten.…
[ Wat zijn de feiten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
22 Wat zijn de feiten?
Juist onvergetelijk, zijn --
mijn reconstructies.…
[ Ik schipper tussen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
27 Ik schipper tussen
de ruzies van pap en mam --
Zelf ben ik er niet.…
geboorte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
357 Een nieuw leven,
kan alleen een moeder geven.
Zij is nog altijd de enige echte stichter,
Alhoewel de moderne technieken komen dichter.
Gevaarlijk en zeer onpersoonlijk,
daar krijgen ze nog ongelijk.
Ik ben niet voor of tegen,
maar het begint op mijn gemoed te wegen.
Een moeder moet blijven leven geven
is het zonder man mij om het even…
Anna, lief
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
154 In het wit kan een gedicht gezet
maar je kunt het ook laten
onder de foto een spinsel schrijven
over liefde en trouw
tussen een man en een vrouw
Niet konden laten
van elkaar te houden
zelfs na de dood
Twee engelen spelen
met hun instrumenten
een loflied op het zijn
Een valse toon komt
door het kriebelen
van de nieuwe veren
in de vleugels…
Zalig kerst, ja me zolen!
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
546 Vrede op aarde want
Het is kerstmis
Ik haat het
Vrede op aarde
Vreten met zijn allen
Want het is kerstmis
Vrede op aarde
Het is kerstmis
Overvolle winkels
Ik zit in een dip
Vrede op aarde,
Overvolle tafels
Ik heb er genoeg van
Vrede op aarde
Want HET IS KERSTMIS
maar de vrede op aarde
Is ver te zoeken
Wanneer je in je eigen…
Verlangen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
30 Een wilde droom ! Alleen op wandel !
Een dolend hart ! Slechts een dwaallicht
en 'k voel uit al die duistre hoeken
dezelfde blik op mij gericht
...Eén beeld dat stom en vol verbazing
me slechts begrijpt, het hart vol schrik,
dat mij dit dwalen ééns zo lief wordt
nu het zo eenzaam schijnt lijk ik.
Als nu het licht weer werd ontstoken,…
wees maar niet bang
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
1.248 Wees maar niet bang, mijn arm is stevig
leun er maar heerlijk tegen aan.
Want weet mijn liefd'ís echt en hevig,
dus laat jezelf nu maar eens gaan.
Wees maar niet bang, ik wil je niet bezeren!
Alleen maar lief zijn is dat niet genoeg?
Wees maar niet bang, niets kan ons één-zijn deren!
Liefde komt vaak te laat - maar nooit te vroeg!…
De boom
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen
1.897 Nog een klein stukje verder en daar moet hij staan.
De boom waar ik nog vaak naar heb verlangd.
Een oude eik, met weelderig bladerendek,
immens dikke stam met mooi gevormde dikke takken.
Oh, wat hebben we daar vroeger lol mee gehad.
We zijn er in geklommen,
we zijn eruit gevallen.
Er hing een schommel,
een touw met een plankje.
Ik ging…
de spiegel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
636 Wie is toch diegene,
die daar altijd is.
Op elk uur van de dag,
zie ik hem daar weer staan.
Hij lacht met mij,
hij huilt met mij.
Hij wordt boos met mij,
hij knipoogt met mij.
Hij praat met mij,
maar geeft nooit antwoord.
Als ik naar hem wijs,
wijst hij naar mij.
Eerst vond ik het eng,
maar hij heeft me nog nooit aangeraakt.
Soms…
Tijd: uiteindelijk
gedicht
2.0 met 22 stemmen
14.254 Tijd: uiteindelijk
Zijn we er zonder wrevel in gevangen,
Samen in dit kleine huis, verzoend
Met de jaren van blindheid en schuld,
Bevrijd
Van de sintvitusdans
Op het ritme van de angst.
Van buiten de muren komt ons eens geruis.
Is het de wind?
Of is het de nacht waarin we,
Tijdloos ver in de ruimte,
Nooit meer blind zijn,
Nooit meer schuldig…
In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
gedicht
3.0 met 62 stemmen
23.231 In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
Je moeder schonk je de luiken, je vader
Heeft tot zijn tachtigste in de tuin gespit.
Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek
Waar ze niet moeden dubben en peinzen
En waar ze in een lieve stilte luisteren
Naar een lang ironisch verhaal.
Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen.
----…
Dertig seconden voor je hart stilviel
gedicht
3.0 met 122 stemmen
44.232 Dertig seconden voor je hart stilviel
Sprak je, dacht je, en waar sterf je nu,
Waar zwerft
Het onomschrijfbare dat je nu bent?
Welke agonie leeft nu stom
In je dode tong en lip?
Je wil ons horen,
Je wil ons zien.
Ik neem je bijna koude hand.
Als je me voelt, ben ik ijs
Tegen het ijs van je eenzaamheid.
------------------------------…
Keer het Tij
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
392 Hij hoort de golf nòg komen,
door angst en pijn verblind,
z’n vrouw en kind ontnomen,
de natuur die ze verslindt.
Door ’t zien van dat immens verdriet,
Voel ik een fractie van zijn pijn,
Waar hij ook zoekt hij ziet ze niet,
Ik voel me hulpeloos en klein.
Als het je niet lukt te geven,
Leef je dan een beetje in,
En nooit eerder in je leven…
Stilte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
434 Als er niet meer wordt geschreven
en ook niets meer wordt gezegd,
als iedereen is moegestreden
van een ongelijk gevecht.
Is dan eindelijk het leed geleden,
Of zijn we dan geknecht?
Dan rest alleen nog stilte,
Die meer dan alles zegt!!…
Driek van Wissen
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen
1.114 O kroning aller kroningen!
De nieuwe dichter-vaderlands,
Die rijmt in vatbaar Nederlands
Komt ook nog eens uit Groningen.
Hoe anders dan de kunstenaar
Die denkt dat hem geen metrum past.
Maar ach, zo'n artistieke kwast
Is simpel lui en sneller klaar.
Er is geen "minder" en geen "beter":
Het is maar net waar je voor kiest
Maar met…
In klamme droom zoek ik
gedicht
3.0 met 16 stemmen
11.316 In klamme droom zoek ik
Een harnas te ontwerpen waarin
Niemand me kan treffen, bouw ik
Schuilkelders in lood, huil ik
Om een idee een woord die zouden
Een zachtaardig dier verwekken.
's Morgens schijnt mijn angst misplaatst.
De bomen staan er rustig en zelfzeker.
Even zelfzeker haten
De kinderen elkander.
Een bang mens stemt de buren…
Vingers geplet
gedicht
2.0 met 62 stemmen
22.011 Eén ogenblik verstrooid en ik sloot
De vingers van mijn kind tussen de deur
En stijl, haar adem
Stokte, ze wrong haar hele wezen
Als een foetus tegen
Het brandend feit van haar pijn.
Ik wenste dat ik in duizend stukken
Openbarstte en verspreid werd
Tussen de dode, flikkerende sterren.
Haar schreeuw brak open,
Ze klemde zich aan mij vast
En…