Alle inzendingen over Compliment

Hierna heerlijk herkend, duizenden tegelijk, verbaal volgt compliment. Vlinders vliegen vrij, duizenden tegelijk, niets zei hij. Slechts specifieke staar, 1 uit duizenden, onvoorwaardelijk voor haar.…

Het mooiste vind je dan altijd een welgemeend compliment Je glundert dan van oor tot oor Jij die zo heerlijk jezelf bent.…

ik zag je gezicht maar vergat jou daarover een compliment te maken je piekte haar dat modieus sliertte in hun kans jouw gezicht te raken het ronde was weg in strakke vlakken toonde jij jouw karakter maar ook tot mijn schrik was het gezellige dik zomaar verdwenen effectief en snel bewogen armen doelgericht bij benen je slanke…

de bootsman leest de reis van de golven het logboek dat al een poosje bij hem ligt de wilde vaart kreeg een ander gezicht toen hij door complimenten werd bedolven zijn verweerde gezicht sprak met het water dat vele jachten in haar schoot achterliet al werd hij mistroostig toen zij hem verried en hij de klos was in haar groots theater…

groot feest maar jij bent diegene die deze dag vreest je vindt het niet leuk om te verjaren kon je jezelf dit maar besparen dan bleef je in jouw ogen eeuwig jong maar je houdt het niet tegen de komst van de ouderdom accepteer het nu maar gewoon je blijft echt wel diezelfde persoon ondanks dat je geen achttien meer bent beschouw dit als een compliment…

Je opent met een compliment, een klacht en wekt de indruk dat al alles is bedacht. Je schrijft het op als steun voor je geheugen. De lezer? Die geniet met volle teugen. Zijn ogen puilen uit, hij huilt of lacht, telt op z'n vingers, dit is pas het acht- ste vers, nog zes om zich op te verheugen.…

Zie op de foto's, dat lachende gezicht zie kracht, in de woorden van een gedicht Zie in de spiegel mijn naakte lichaam Zie daarin hetgeen waar ik me voor schaam Hoor complimenten vanuit iemands hart Hoor die afwijzende stem, heel hard Hoor twijfel, maar ook kracht Hoor niet alleen vervloeking maar ook macht Zie opeens nogmaals mijn spiegelbeeld…

U hebt te zware ladingen aan boord We zullen zinken, dus zeg ik- ontvolk ‘U, tegenstander, bent in winterslaap Word wakker’ ik zeg ‘eigen volkje eerst’ Een kikker kwaakte luid en onbeheerst ‘Die geelkuif is een wolf verkleed als schaap’ ‘Wat een kakofonie, wat een lawaai’ Verzuchtte een wat vale papegaai Ach hij verdient toch wel een compliment…

Dit is de grote dag, de dag van het titelgevecht en het spontane compliment. In de drukte zoek je naar het gat in een gesprek en als op een teken lijkt de aandacht te verschuiven naar geluiden buiten. Het blijft vragen naar de bekende weg, een vloeiende beweging van aantrekken en afstoten.…

Hoe lang duurt liefde, hoe lang duurt een kus, hoeveel tijd zit er in een compliment hoelang duurt een aanraking. Hoelang duurt leven, hoe lang duurt de dood. Sommige lengtes bepalen we zelf, maar de definitieve, geen mens! Hoe lang duurt leven, hoe lang duurt de dood!?…

naar complimenten vissend vangt u telkens bot en zelfkennis missend verzuipt u in uw lot uw woorden zijn vergeten omdat u zich versprak tot op de draad versleten noemt u uw vodden, pak een overhemd vol gaten met vlekken in het zicht waar ooit de knopen zaten houden nietjes alles dicht uw adem geurt naar dieren - maar dan wel jaren…

Zij liet mij Uit alle hoeken Van de kamer Zichzelf zien Lichtte op Met figuur Gezicht en Voorkomen In complimenten Aan de genen Van haar ouders Het reproductieve Gen lijkt in haar Vingers te hebben Gezeten of zouden Resultaten de Fundamenten Kunnen zijn voor De grote zoektocht Naar zichzelf Die blijkbaar nog Niet is afgerond…

Geen auto die vlak voor mijn deurtje parkeerde met een, in Bin of Hoe zijns naam, compliment. Geen burenruzie waarbij te lang door is gejend. Ook geen e-mail bom die te vroeg explodeerde, noch een Alkaidiaan die `n praktijklesje leerde. Geen kernkoude atoomfusie of iets in die trend. Geen slachtoffer viel, ver van `t bed; onbekend.…

Ik ween, Pistache, men weent voor minder… Allee… de complimenten ginder.…

Compliment voor de graaf.'…

In deze afscheidsbrief beschrijf ik complimenten die ik je niet heb gegeven alles was zo vanzelfsprekend tijdens leven. De late verwoording zorgt dat pijn snel slijt troostende dankwoorden met een 'last post' verdriet verzacht voor vrouw en kroost. Na begrafenis wordt 't geestelijk testament als de grote stilte intreedt, thuis bezorgd.…

Wat doet mijn hart weer pijn niet alleen vanwege het moeder zijn gewoon als mens tot mens bekijken iemand in zijn waarde laten is fijn Een compliment geven is zo lastig iemand afkraken zo makkelijk er is toch iets met je mis openbaar gedrag als dit is achterlijk Ik laat de eer aan mezelf maar zo leert diegene er niets van die kan de volgende…

prominenten schuwen het niet, te lopen onder die baar De meesten dragen nu een bolhoed Die hoge raakt zeker uit de tijd Strakke gezichten en met deemoed dragen ze hun verantwoordelijkheid Als je ze achter de schermen ziet krijg je een ander beeld Dan zijn het ineens weer echt studenten Maar hun opvoering hebben ze heel goed gespeeld Mijn complimenten…

waar het wonder en de dromer weten dat de laatste dans de dans der liefde zijn zal daar zal de bloem niet meer verwelken Een oude man sluit bedroefd zijn ogen de rimpels die zich met de tijd op zijn gelaat vestigden zijn star men vouwt zijn handen kust zijn voorhoofd en begraaft hem Einde van het toneelstuk met mijn complimenten…

En complimenten. Lang opgespaard. Ik bloos. “Mijn neus is toch te lang”, zeg jij. Te lang, te lang geleden. Wat geur je naar vroeger. Als kurk in bourgogne drijf ik in je ogen van woorden verzadigd. Dan wenk ik de ober; hij vangt een pinda en knipoogt naar jou, jij lacht terug. Comme à la guerre, Werp hem in het duister!…

Verliep die conferentie nét zo goed Ok, het kost de staat dan 'n paar centen Maar wij ontvingen niets dan complimenten en rond 6 uur vertrok de hele stoet Ontsnapt Hillary's hondje op het strand!…

Dat meisje daar, die lach, wie heeft haar zo bespied dat ze immuun voor complimenten mijn gezicht in kijkt? En wanneer breekt die sperwer uit zijn lijst? Ik hang hier als een ijskoud schilderij waar niemand oog voor heeft, ik poets en zwoeg en maak het uitzicht vrij - schilder er maand na maand onvervalste wolken bij. Kijk.…

Ik ben een dichter verder niet misschien is het een compliment als iedereen graag Chatfant kent Maar 'k zoek geen man en ook geen vrouw 'k ben oerend saai want ieder trouw die in het leven bij mij hoort 't is niet geheim dus zeg maar voort.…

Het was al lente in je ogen de eerste kusjes bloeiden, na een lach je zachte hand die mij als eerste raakte het kleine compliment dat vleugels gaf gevleugeld gingen onze harten mee en leerden hoe geluk door tweeën was te delen beiden genietend van het grootste deel dat is, waarover vogels in de zomer zingen woorden heb je nooit verkwist…

SEPTEMBER SONG Ze heet Luna, Shika Sembei Hennegenderhert met Ankh-gewei Ze zei me, als we zouden kunnen Dan gaan we naar 't Meer van Genève Heen en terug in de tijd, nine eleven Woordloos samenzijn, contactmoment Morgenstemming in de jaren vijftig Willen weten wie we nou zijn In poëmen als een remedie En zoenzang als een compliment…

Vijf: complimenten dag, dat stilte alleen mooi is om daarna van de ander te horen.…

lang genoeg verwond zonder de doornen gaat het groeien beter ze ziet ze liggen maar het deert haar niet ze heeft het altijd wel geweten het waren stekels van verdriet eindelijk kan ze zelf als rozenknop haar blaadjes gaan ontvouwen ze bloeit heel open en steekt haar kop het licht in, vol vertrouwen ze kijkt omhoog en bloeit bij ieder compliment…

verleiden door andere vrouwen, omdat hij teveel van zijn eigen vrouw houdt Hij zal vechten voor zijn vrouw al moet hij zijn eigen leven er voor geven Een echte man zal nooit opgeven, hij zal er zijn voor zijn vrouw, hij zal staan aan haar zij Hij zal haar nooit pijn doen, lichaamlijk, geestelijk of verbaal Een echte man zal zijn vrouw elke dag complimenten…

muziek van een prachtig vioolconcert zo mooi dat het ontroert ze laten zich zien in spelende kinderen die schateren van plezier en in een foto van een mand met jonge poesjes ze zitten in dat boek waar je helemaal in opgaat en in die prachtige film die je steeds weer wilt zien ze zijn in de glimlach die iemand je geeft en in het compliment…

muziek van een prachtig vioolconcert zo mooi dat het ontroert ze laten zich zien in spelende kinderen die schateren van plezier en in een foto van een mand met jonge poesjes ze zitten in dat boek waar je helemaal in opgaat en in die prachtige film die je steeds weer wilt zien ze zijn in de glimlach die iemand je geeft en in het compliment…