Alle inzendingen over Foto's

op dit harde pad waan ik mij een ster als liep ik over een rode loper knotten maken foto's het riet dat voor me buigt kieviten krijsen om het hardst zacht applaus van de wind paarse bloemetjes aanbidden de stam van een reus het mos ligt languit op de oever ik adem diep in en langzaam uit zie hoe een ooievaar groots opstijgt het…

Hij komt binnen met zijn gevolg legt sober de problemen uit omstandig met deze patiënt nadrukkelijk wordt gewezen foto's in zijn hand de witte jassen kraken Bloed stroomt minimaal naar boven als gevolg van een kwetsuur de geboorte was wat prematuur Halsslagaders vervoeren weinig naar de hersenen, die verdrogen na verloop van…

Toen hij nieuw was werden er foto's, en tekeningen gemaakt. Nu ligt hij als een aangespoelde drol op het strand. Als een onbekend object waar mensen omheen lopen..... Een enkeling herkend hem nog, maar de meeste zien alleen maar een aangespoelde grafkist. Lelijk geworden door de tand des tijds. Met grote roest strepen langs zij.…

je bent verdrietig met daaraanvolgend een dikke traan het loopje naar het monument maar Hij zal met jou meegaan naast het looppad op de graszoden daar was het oneindig leed rechts de zeer droevig uitziende foto's opdat dit nare gebeuren geen mens ooit vergeet jij hebt veel gezegd door de prachtige krans hiermede…

sluit ze het venster naar opstandige gedachten de levendige geest heeft haar ingehaald die ene laatste bocht, onoverzichtelijk wijst nog niet de route haar tijd ademt komende en gaande maanden sprakeloos knikt zij ja tegen de muur daar waar haar leven de laatste grens heeft getekend wit, maar ook levendig schateren foto's…

Foto's van Goldie Hawn sexy movy star uit Hollywood en ik zei tegen Ab zonder dak die in de etalage niet toevallig mee las opgekalefaterd second age first class Jos wat ben je toch nog steeds ongelooflijk vrouwblind mafkees brulde hij - wedden die scheet schuift al op naar d'r third age Blies die klojo hoog van de toren fotobiografisch…

Het is donker Ik zit alleen op de grond Luister mijn voicemail nog eens af Bekijk wat oude foto's en vraag: Waar is de liefde nu?…

Aanleiding zijn nog niet gepubliceerde foto's in het blad Linda. waarop Boomsma schaars gekleed te zien is. Dit heeft een woordvoerder van de EO dinsdag bekendgemaakt.…

vertelden het verhaal van ooit vroeger op de Schelde ze moest het roer overnemen van haar papa als rechtgeaarde schippersdochter binnen de vaargeul van de boeien blijven het ging fout een zeestomer loeide angst geboren deed haar op de kotter vragen waar de reddingsvesten waren gelukkig overwon ze nu kijkt ze terug op de prachtige foto's…

kom even zitten kom bij mij ja dichterbij ik moet je iets vertellen Nee gewoon iets over mij ik heb vandaag gebladerd in het boek herinnering zag de foto's weer van vroeger toen alles nog heel langzaam ging kijk zie mij daar lachen had plezier voor twee alle dingen die er waren deden in mijn leven mee later kwam de eerste schaduw…

Zij fotografeerde een vlinder in Frankrijk op weg naar het zuiden, gewoon langs de baan en vond het al altijd een beetje belangrijk dat vlinders op foto's 'opengeplooid' staan. Maar hij, met de vleugels toe, wou niet poseren al vroeg zij: 'Toe vlinder, geef mij toch een kans'.…

Vandaag wandel ik in gedachten terug naar het oude huis bij de rivier waar mijn man en ik lang woonden hoe was het daar toen mijn man nog leefde en de kleinkinderen kwamen logeren om in de boomgaard te spelen de oude dag die valt mij zwaar vaak leef ik in gedachten daar niet langer hier de oude foto's in de kast laat ik via het beeldscherm…

Bladerend door mijn foto's koos ik de kleurige olifant als mijn naambordje in het web Mijn huid voelt elke vlieg die met telepootjes op mij landt alsof ik ooit beloofd heb om voor altijd verbonden te zijn met hen en voor hen klaar te staan Maar ik wil er zijn voor wie het voelt trillen wanneer ik op grond stamp De vliegen zwiep ik…

Ook werelden die we niet hebben en niet eens hebben meegemaakt kunnen we koesteren, schaatsers op de sloten van de elf steden en op de grachten van Amsterdam We kennen het van foto's en schilderijen, mode uit oma's tijd farao's, indianen en dinosaurussen de pracht van micro-organismen en het blauwe ijs van gletsjers waar nu koeien grazen…

Je beroert de foto's met je handen en ziet overal dat lieve gezicht en dan, aan het einde van de dag sla je het foto-album voorzichtig dicht. Je weet dat je moet doorgaan het leven staat niet stil je moet verder met je eigen leven en dat was ook haar laatste wil.…

in hengelo weer de kip of het ei wie was er het eerst ik of hij je zou zeggen ik zet als eerste persoon gewoon voor scherpte-diepte de toon helaas hij stond op de automaat en dan gaat de fotograaf bij een ik in veel beweging door zijn sluiter de mist in de afstelling is de kunst in het fotograferen kijk mijn hoofd maar op foto's vol tekens…

Nu waart de nagedachtenis rond om oude foto's, lege spiegels, gevangen in bundels oud, gebroken licht. De tijd keert licht in schaduw om, de kleurenbeelden trekken krom, herleven kort, maar sterven dan voorgoed in de hoge hoed van de herinnering.…

(voor Mirjam) Ik heb de muren van mijn flat kaal gemaakt, de schilderijen weggegooid, de foto's her en der neergezet op de vloer.…

blijft onaangeraakt nog in de koelkast staan aan de eettafel geen gezellige gesprekken meer de poes die voorlopig nog eten van de buren krijgt de hond die in het pension wacht op jouw terugkeer het bed dat niet meer door jou beslapen zal worden de kamers in het huis zwijgen door jouw gemis het is de telefoon die soms toch nog even overgaat jouw foto's…

vallen de klik is nieuw de deur sluit alles uit je woonde zomaar ergens je trok de muren aan een jas die altijd paste waarheen je ook kon gaan die jas is nu kapot de kou dringt door de gaten je voelt je bloot en onbedekt er zijn geen andere maten de koffer is maar half vol je kleding blijft hetzelfde de dubbele bodem is in tact met foto's…

Zes jaar verlopen, en in je tent 's nachts om drie uur toon je me foto's: kijk, toen was ik in dienst, we groeven een villa op in Pompeï, het was berekoud, ik heb nog een munt achterover kunnen drukken, hier! Weer een paar jaren later blader ik in een catalogus over Pompeï.…

Thuis, in de zon, kijk ik aandachtig naar het nieuws, ik bestudeer de foto's de boog van een mortier als een vallende ster en het grijze puin na de inslag Overal zijn er camera's Ik ril van alles dat ik wel en niet wil weten maar ik zou niets weten als ik het niet wist Ik lees over mensen die wakker werden en naar een kelder renden…

Een kind van vier verkrachten tot het bloedt Een opa die zich aftrekt op een kleuter Anale groepsverminking bij een peuter Op forums doen de foto’s het heel goed De doodstraf is voor mij een groot taboe De wereld is er echter zeer aan toe…

Zo'n partnerapp is echt iets eigentijds. Ik hoef hem niet, mijn vrouw is uiterst zedig, vertrouwen doe ik haar dan ook volledig. Maar is die overtuiging wederzijds? Ik heb dat ding dus toch geïnstalleerd, dan weet ik of ze mij bespioneert.…

Op de intieme foto's zag ik hoezeer je leed en hoe de pijn tot in jouw diepste wortels ontbrandde. Ik zie het Liefdeslicht in jouw ogen. Na een zware longtransportatie zit je nu in een rolstoel en word je door een lieve zuster rondgereden, terwijl jouw trouwe man altijd en overal aanwezig is. Ik zie de onzichtbare dokters jou helen.…

Zij spreekt zacht en lacht verlegen ik weet wat er van mij wordt verwacht maar soms, heel soms kan ik er niet tegen is er ineens uit het niets een hogere macht grijpt mij bij de keel en laat letters dansen het verleden raakt even het heden aan mistig worden ooit geboden kansen foto's laten beelden, zwart wit, gaan de namen, de data, ik ben…

Luchtige foto's van straten, huizen blauwgetint gelijk inkt. Iedereen bij de blauwe wereld per land gerangschikt.. per soort. De rust, die stille impressie vermeende beschouwing, bijzonder speciale mensen, blauwer kan het soms niet. Blauwdenkers zijn idealisten.…

Zuchtend zet hij de computer aan, ergens moeten haar foto's nog staan, dat is al hetgeen hem nu nog rest omdat hij haar net iets te vaak heeft gekwetst Hij leunt naar voren vanuit zijn stoel, "Verdomme, zo had hij het niet bedoeld" Ondanks zijn jarenlange nonchalance kreeg hij keer op keer van haar een kans Waarom kon hij zich dan niet bedwingen…

(voor Monique Methorst) Ik ken je slechts van je gedichten en van enkele foto's, roofdiervrouw, poëtische kanjer, lustige uitdaagster, ik sluip inderdaad door de duistere nacht op zoek naar wilde erotiek, ik weet inmiddels dat allen dat doen, ook overdag. Jij tijgerin, ik tijger. Jij Jane, ik Tarzan.…

de wereld buiten kijkend luidruchtig levend klemt mij eens te meer dit huis en haar kamers terwijl alles en iedereen voorbij mijn deur gaat hoor ik belletjes rinkelen naast en boven mij slechts de muren met foto's van ooit horen stil luisterend wat ik mijzelf zeg de koffie op tafel met tegenover mij die altijd lege stoel blijft…