Alle inzendingen over GRAVEN

Mislukt dit en heeft híj zelfs niet de gave, Dan vraagt hij vast om Drees maar op te graven.…

Op zondagochtend naar een thema graven De middag voor het vinden van de grap De avond schrijf ik, dicht ik en ik schrap Om in de vroege nacht nog wat te schaven Om klokke twaalf upload ik, met plezier Na twee minuten staat er al een vier…

Niemand kon naar hun graven. Rookslierten stegen naar de hemel en stalen als raven alle licht. Woorden gloeien nu als kooltjes in onze ogen. ---------------------------- uit: 'Tussentonen', 2004.…

ik zwaaide mijn handen al zwart van de aarde uit het graf dat ik aan het graven was zij liepen nog in stilte hun rondes tot ook zij de tekenen waarnamen dat ook hun tijd gekomen was vertraagden hun passen in besluiteloosheid om alles te rekken wisten uit ervaring dat bewegen nog leven was…

Geschiedenis van morgen, die we vandaag al beleven. Is de les van eergisteren, die nooit werd geleerd. Vandaag ga ik fouten maken. Dat zegt geen zinnig mens. Fouten blijken morgen al, gisteren te zijn bedacht. Grote fouten worden pas beseft, wanneer historici ze beschrijven. Kleine fouten worden al erkend, nadat alledaags gewone mensen…

Zilver vleugelend gevlieg zwerft door de graven van de levenden gewaarborgd door schaduw van zenuwslopend gesloop van de gedachtebeelden kronkelend kruipend door donkere hoeken en natte wanden van hersenwormsels die werelden vervormen tot illusie van geflipten…

Dus iedereen bleef zitten in Paars Twee, Al dreigt nu een met dit gebruik te kappen: De Grave overweegt om af te treden. Hij zoekt alleen nog naar een goede reden.…

sluiers van weerstand zijn geleidelijk verscheurd opgebouwde muren verbrokkeld tot ruïne mijn ziel dwingt mij te graven naar de bron van mijn oorsprong waar inspiratie vloeit…

We kunnen tunnels graven. We kunnen springen. We kunnen ontmoeten, tussen oneindige sterren. Wanneer we vliegen gaan.…

Zingen mogen wij nu allen, zingen op dit grote feest, ook al zijn mensen gestorven die hier ooit zijn thuis geweest. Want zij zijn nu aangekomen na hun zorgen, na de pijn, en zij zijn in God geborgen waar voorgoed zij mogen zijn. Nu, met alle heil’gen samen, zingen zij een nieuw refrein om God eindeloos te danken, die daar leven, groot…

Het kerkhof droomt, waar oleanders staan, en zerken om de graven aan te duiden. De spanning stijgt. De wijzerplaten slaan. De klokken durven niet meer goed te luiden. Er stroomt een grote luwte door het Zuiden, het is het uur dat graven open gaan. De deksels klappen van de stenen kisten. De doden stappen er ontredderd uit.…

Er heerst een doodse stilte bloemen pronken op de graven stilletjes vraag ik me af Hoe ze de stilte kunnen verdragen Het gedempte geknars van het grind een blad valt zwijgend neer een traan geruisloos langs mijn wang In stilte lijden doet zo zeer rustig loop ik langs de rijen graven De stenen met namen, ze staren me aan alsof ze…

de bloesems strooien roze op vers gedolven graven een vlinder daalt behoedzaam neer een bloem blijft toch een bloem en merels mogen onbeschaamd deze rust verstoren de zon schijnt in geen verschil voor levenden of doden…

Al bedekken zij in schoonheid de graven in het park zie het niet als sterven.…

Alleen de dood zij ademt hier tussen weggezakte zerken wat leeft dat zijn de bloemen die graven sieren totdat ook zij het met hun leven moeten bekopen het ijzeren hek piept in zijn scharnieren ik trek het dicht en loop het leven tegemoet.…

Wanneer aan zee de kuilen op gaan raken Dan graven we er simpel eentje bij ‘Dat kan ook vice versa volgens mij’ Dacht Zonneveld, ‘want alles kun je maken’ Een denktank tilt de heuvel naar de top In werkelijkheid zien zij er tegenop…

Hij heeft gedacht: “Men draagt mijn club ten grave!” dus sprong hij als verlosser in de bres en gaf de goegemeente voetballes, maar hij had niet gerekend met Ten Have. De impact van de komst van L. van Gaal was 8.3 op Johan Cruijff z’n schaal.…

Ten grave gedragen door Roetpiet en co. Helaas, speculaas. En nu mijn cadeau!…

Voor artsen een mooi meegenomen gave: De kunst van diep te spitten en te graven.…

De schoonheid van verrotte graven met nazi leugens voor de helden van weleer. De schoonheid van een wereld die we willen redden, kost wat kost, opdat het gruwelijke, het offer en de abstracte schoonheid van het worden wordt.…

Ze graven nog in mijn gedachten zover ze denken te gaan dat ik ze ’s nachts nog in mijn dromen hoor. Nieuwsgierig is het geluk dat danst in een kooitje van breekbare vrijheid. Zo gluur ik en word begluurd door de meisjes die de wereld in handen hebben en zeker niet laten glippen.…

dit is het regenende jaargetijde waarin wij haar eenmaal ten grave droegen; ook toen sloegen de bladeren en de regen over de paden en de zwarte wegen en het woei duister in de donkre groeve. alleen was het toen vroeger herfst en droever.…

Op het kerkhof van Verloren dromen Worden graven Onaangekondigd Geopend, niet Door justitie Of door een Ander onbelangrijk Orgaan, maar helemaal Vanzelf, helemaal Uit het niets, En zie ik uit Het donker licht Dat uit de aarde Groeit, dat mij Het licht laat Zien waarin mijn Toekomst ligt…

Waar het leven Niet meer woont, De dood niet Langer wacht Maar nu al Is komen wonen In wat mijn brein Schijnt te zijn, Terwijl het lichaam Zo op het oog doorgaat Met leven, nog, Worden graven Opengebroken En vind ik de Dood die uit het Leven is opgestaan, Is het alleen de dood Nog die leeft…

Ook wij graven loopgraven. Ook wij dragen maskers. Uit bescherming tegen medemensen. Uit pantsering van ons ego. Uit angst om te worden herkend. Om te worden gezien. Gezien zoals we werkelijk zijn.…

Met houten zwaarden zwaaiden we verwoed, Verkleed als ferme jongens, stoere knapen, Naar schurken die ons landje wilden kapen, Passé, maar het gevoel weet ik nog goed. Vandaar sprak ik mijn vrouw en zei vol vuur: “Ook onder óns huis ligt een vestingmuur!”…

op vreedzame graven staan gebeitelde woorden als afscheid voor de laatste reis bij een verzakte zerk staat postuum een boete als schandpaal van nalatigheid ze hebben een put teveel gegraven en met het planten van die extra pijn vraag ik mij af hoe eenzaam kan je dood nog zijn?…

In griffeldonker graven gruizelwormen steenslag. Praalzaad mag dan waardevol zijn, maar: Oppotten? Nooit! Alleen zaaien in braggel. Daar anders de meerwaarde vermindert en druilboeren gaan staan raggelketsen…

Ik woon echt prachtig aan de Vijzelgracht ze zijn daar zelfs een metro aan het graven maar nu de damwanden 't plotseling begaven moest iedereen z'n huis uit gisternacht toen zei mijn buurvrouw in volledige bepakking hiervan krijg ik ter plekke een verzakking…

Ik kan uren kijken naar de mieren op een stronk naar het schaduwspel van bladeren op de grond luisteren naar het fluiten van de leeuw’rik op haar stok zelfs het graven van konijnen in hun hol dat alles boeit mij bovenmate tot ik terug geroepen word door zuster Bovendonk in het tehuis “Het honk”. hendrik…