Alle inzendingen over Hertrouwen OR Huwelijk OR Beloftes

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Door een mond geworpen, opgevangen door het hoofd Mooie woorden, zinnen Ik dacht beloftes, nooit geloofd Denken en verwerpen, doen Woorden terug, of toch een zoen?…

als de zomer te warm is de winter te koud de herfst niet wil kleuren lente beloftes niet vervult dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik het vijfde seizoen…

Soms is het huwelijk drama, wat blijkt, en dat is waar; er zijn grenzen aan je incasseren, Je past gewoon niet bij elkaar!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

jij en ik samen op de bank geen meter van elkaar maar onbereikbaar voor elkaar gescheiden door mijn huwelijk…

sloop alle muren om je heen laat de zon weer in je hart geen plaats voor tranen of geween een blij gevoel, een nieuwe start laat me nu toch niet alleen neem me nog eens stevig vast laat me voelen dat je leeft kom naar buiten,uit die kast reik me toch jouw hand laat me terug in je leven komen ik neem je mee naar een wit strand vol muziek…

De woorden zijn stenen die vallen in de cirkel van beloftes die nooit breken in de verlaten schaduwen van vrienden die niet in vijanden geloven en minaars die alleen hun eigen eenzaamheid beminnen.…

Valse beloftes Ze wenden hun roer Veel meer verhelderen Lodderoogstrelende Fotomontages, ja Dít is pas stoer! © Inge Boulonois…

De dame stapt uit de huwelijksboot voor hij op de klippen loopt; vijf mooie huwelijken verdrijven nu haar winter…

Ik wil niet Ik de jouwe Niet nu Niet voor altijd Niet in liefde Zonder tranen Voel mijn warmte Zonder spijt Jouw lichaam Druppels warmte Strelend Stil en zacht Geen beloftes Zachte lippen Blijf bij me Deze nacht…

Verdragen wat ik vraag van de dag die begint als het licht weer beloftes tekent op mijn ogen en mijn vingers alleen aanraken wat ik niet verzin of weggeef aan wie mij ziet en niet met vragende ogen vernedert.…

ach, jij spijbelt jouw beloftes en legt deze gebroken waarden in een rieten mand in de hoop dat jouw vrees nimmer wordt bewaarheid…

het kleedt warm en is barmhartig het eind smaakt naar doffe gebeden en bidt zich door het sluitwerk van opgedrongen vaardigheden die roerloos blijven staren het monotone, het lied zonder verhaal dat toonloos de tijd laat passeren met schreden die al dolend het transparante vermijden, om dan toch met geijkte keuzes hun welgevallen beloftes…

als je dood wordt word je achteraf je woont dan aan de achterkant van het leven met de deur op een kier uitgepuurd van deze tot gene zijde de terugkeer met een miljard lichtjaar de schriele hoop ligt op zijn keerzijde het zicht benepen tot tussenruimte als een gespleten atoom de gestaltes ternauwernood als krassen in het licht de ogen…

wij hebben gestemd NEE een andere partij gekozen dus geen PVV liefde zal overwinnen van deze haatdragende partij vast en zeker geloof ik eens weer Licht voorwaarts Christenstrijders met een vastberaden blik deze aankomende baasspelers zijn in mijn denkpatroon elkaar binnen vier jaar zat de enige zij die voordeel zal…

Het huwelijk moet een monster bestrijden het monster van de dagelijkse sleur wil je je daarvan bevrijden sleur dan het monster door de achterdeur.…

Wat moest een generaal uit Soeren vlak voor zijn huwelijk bij de hoeren? Hij hield daar, volgens zijn militie, een generale repetitie.…

Toekomstbeelden mogen stralen vol toverachtige beloftes de schoonste wens blijft steeds te willen bloeien voor hetgeen we bestemd zijn op de plaats waar we toeven.…

De jonge Man deelt zo de weelde van Het vaderlijk genoegen, dat Het huwelijk hem toebedeelde In een dagelijks zwoegen.…

als huwelijken pas na twintig jaar hokken werden gesloten zouden er veel minder vaak echtscheidingen voorkomen…

waar illusies verdwenen een droom vergaat dwarrelt verlangen aan flarden gescheurd vloeien er tranen door vragen gesteld in twijfel gegeven beloftes vergaan door het waarom van wat is gebroken in het… hoe de toekomst kon zijn…

Liefde van de man gaat niet door de maag maar door een nauw kanaaltje Woord liefde ijdel gebruikt voor de band in 't huwelijk…

Ze vonden hun huwelijk méér dan afschuwelijk: 't werd als een vonnis voltrokken.…

In een huwelijk hebben veel zaken Met evenwicht te maken.…

Jouw schittering vangt mijn verlangende blik je doet me beloftes zo vaag Doet het je niets dat ik hier verstik in de wurggreep van tijd, zo traag. Toe straal me op,naar het firmament en laat me versmelten met jou Ik weet wie je bent,ik heb je gekend; geen behoefte meer aan hemelblauw.…

waar vaag contouren spannend maakte verloor focus woordloos zeggingskracht omdat zuivere waarheid die hem ontnomen had zacht schemert traag licht zijn spanningsboog oplossend in de lichte veelheid hoog aarde rakend vallen gaten in fundamenten waar controle al eeuwen het zicht heeft gemist op het vaag dat ook heden…

Vertel het zonder woorden in de geleende stilte waar weemoed en tranen eindigen in een vergeten spelonk. Waar herinneringen een echo krijgen en wachten niets vraagt wat je niet kunt verliezen in de cocon van een gedroomde eenzaam verlangen en een geboorte die geen afscheid vraagt. Want de tijd is geen boodschap maar slechts een dankbare…

Beloftes die niet nagekomen zijn hebben valse hoop gecreëerd omgezet in vertrouwen en verwachting wie is de beste in valse toezeggingen niet eenmalig doch telkens weer een onschuldige herhaling dikke bult: belofte maakt schuld voor hoelang!…

zijn woorden passioneerden niet meer kwamen als warme verstikkende dekens uit de krant mimiek en lichaamstaal waren verdroogd zelfs het vonkje met agressie was gedoofd met passieve euthanasie omdat er geen spirit meer voor handen was nog bewogen zijn lippen met de bekende mimiek we zijn bijna klaar met er stevig aan bezig…