Alle inzendingen over Jack de Vries

versierselen door de jaren heen vergaard die voor ons nog lang niet zijn verjaard zoals engeltjes, kabouters, een vogeltje... helaas zonder staart, lichtjes, zilveren, rode en paarse ballen waarvan er zeker weer enkele uit de boom zullen vallen en onder de boom een ietwat beduimeld boekje, met het oude verhaal door Anne de Vries…

Bij sommige mensen denk je vol overtuiging ze zijn onaanraakbaar voor onheil ook al ken je ze niet persoonlijk het geeft ergens een veilig gevoel Jij was zo iemand iemand met een missie: de vergetenen in de spotlights zetten Nu ben je toch geraakt Jij zult evenmin worden vergeten je hebt het leven van veel gekwetsten een stukje…

Ik ben de angel het pijnlijke (ge)weten het blinde oog dat traant Ik ben de hitte de dans op de vulkaan het abracadabra op oude stenen Ik ben de dorst in een zee van zout water wat het rechte krom buigt * * * Toen ik nog kind was wist ik alles beter Ik was vriendjes met de Zon en de ether Alle dingen waren één * *…

ik kom van ver: een open deur ons huisje draagt een zoete geur de stille warmte koestert elk vertrek mijn leren jasje hang ik bij je jack mijn schoenen zet ik vlak naast die van jou ik kruip je aan, ik ben je vrouw je zachte armen stevig om me heen hier zijn we samen en hier zijn we één hier is mijn hart, jouw lichaam is mijn huis waar…

Je ziet hem regelmatig lopen de onbekende allochtoon in oranje jack met prikstok en blauwe vuilniszak houdt hij de straten schoon en wiedt het onkruid in het plantsoen dat vinden we heel gewoon omdat wij als rechtgeaarde autochtoon dit werk niet meer willen doen maar toch is die onbekende allochtoon een deel van onze maatschappij en…

Dat stelt Jouke de Vries, lid van het bestuur ofwel het curatorium van de Wiardi Beckman Stichting. ---------------------------------------- Cohen moet gaan polariseren Dat vinden de geleerde heren Niet meer tolerant Die thee schept geen band Hij moet zich tot koffie bekeren…

De vrienden gaan niet mee met Spijkerman. Ze zwichten niet voor ’t grote geld van John de Mol. Ze hadden weliswaar altijd veel lol, maar trekken toch hun eigen toekomstplan. Maar Spijkerman kan dat geen donder schelen; hij kan toch al die rollen zelf wel spelen!…

Jeronimo van Elk, neef van Abel Staring, wil al sinds 1998 dichter worden, maar hij voelt zich allereerst ouder worden en verweesd nu de generatie boven hem uitsterft. Zelfs Mulisch is niet meer in het land der levenden. Jeronimo las veel van hem maar, hij durft het haast niet te zeggen, alleen het Eichmannboek boeide hem echt. Meneer Jeronimo…

schromen je hart telt weldra de laatste maat je wist wat ik ging zeggen “ ik weet wat je bedoelt ”, zei jij de stilte nam het over je was doodmoe al haast weg bij mij nog even en je bent verlost van je benauwde cel de buitenlucht die je immer zocht vind je dan in overvloed elders dat wel aan Jack…

En antwoord zonder spot, Jack, ontneem de nacht zijn wijzers, voor jou de wissers, vuige kledder over de beslagen ruit, nu bewijzen zich de pedalen en daarmee uit.…

Ik had tranen in m’n ogen De dikkere ontsnapte over m’n wangen Om Peter R. de Vries Om Peter Om zijn dood Om de moord Om het gemis Om hun Promenade-herdenking aan hem Promenade wist me te raken Met beeld en geluid, de vormgeving de melodie, de zang, de emoties Het maakte voor even Het verlies, zijn verlies Iets lichter, iets luchtiger…

Zeg Edwinlief, we moeten weer eens scoren Na Mabel en die buik van Máxima Ik trek een plan uit onze actiela: Laat opa en die malle Maartje horen Geen rechter vreet dat, maar het slaat precies Zo in als Charlie bij PR de Vries ------------------------------------------------------------------ Prinses Margarita en Edwin de Roy van Zuydewijn…

Ondoorgrondelijk is God, Hij schiep de wereld -- zonder iets te doen.…

Opgedragen aan Cor Bakker en wijlen Jack Lina.…

Omdat in de kolonie Suriname Het volk ten tijde van de slavernij Verkocht werd voor een appel en een ei Komt er een monument om ons te schamen. Nu gaan slechts voetbalspelers uit dat land Voor veel meer geld als slaven van de hand.…

Stel dat je een beweging op wil richten Voor 50 plussers, is bijvoorbeeld het devies Of je wil samen met 'n Peter R. de Vries 'N nieuwe politieke club gaan stichten Vervolgens smoort de boel in herrie en stampei Dan is Jan Nagel meestal óók van de partij.…

later rots en strand pover en verlaten alles wat nog in mijn herinnering leeft De wind draait om oud gebergte, om lovertjes en platanen waar liefde pijn verdreef Dit is wat Hij mij geeft iets sterkers om in te geloven de kunst voor een mooier en zachter later Kunstwerk: " Zusterplaneet van Jupiter ", 2011 Kunstenaar: Irmlinda de Vries…

richting van de wijzers in Met plus en plus dacht hij de strijd te winnen maar raakte verder in de min Als om de aardas tolden en holden zijn gedachten met hem mee op een been hinkend Tot overmaat van ramp bleef hij steken in een kramp en verloor zich zienderogen zinkend Kunstwerk: " Transformatie ", 1993 Kunstenaar: Irmlinda de Vries…

Kunstwerk: ' Droomgestalte ', 2012 Kunstenaar: Irmlinda de Vries…

Het hoorde bij jou, die ruwe stoppels onverzorgd lijken, maar het toch niet zijn zwart leren jack, en natuurlijk een joint dit alles te zien maakt me zo klein. Ik kan de klok niet terug draaien hoe graag ik het ook wil maar toen je om de hoek verdwenen was stond voor mij de tijd toch even stil.…

Kom maar dan vouw ik jouw angst dubbel scheur het doormidden en deel leven wanneer jij het dan in dat donkere jack stopt en jouw handen gestoken in de zakken het duister zoeken misschien, ja heel misschien vind je daar dan diep verborgen nieuwe hoop zonder dat de rits pijn buitensluit ik wandel even met je mee en geef je…

Die bloedrode lichtvlek – misschien de maan. Dan heeft een zandstorm haar afgeduisterd, Maar als die vlek de zon is, moet alles vergaan. Er wordt niet meer gesproken, wel gefluisterd. Enkelen zoeken de weg langs de kerk Waar twee monsters rukken, reuzensterk, Tuimelend aan een metalen keten, Met razend gebrul. Ik had nooit geweten Dat zo woeste…

Als ik in jouw ogen kijk, Verdrink ik Als ik door jouw haren woel, Voel ik de wind Als ik je handen vasthoud, Voel ik de kracht om bij jou te blijven Om voor altijd van je te houden Zoals ik nog nooit van iemand gehouden heb…

. ------------------------------------------------- uit de 'Verzamelde Gedichten' van Hendrik de Vries (1896-1989)…

Het staat er nog het huis waar moeder mij na negen maanden dragen heeft gebaard en waar ik in een bedstee sliep m'n broer m'n zus en ik totdat we wisten wat een meisje was. Hij staat er nog de plee waar veertien buren hun behoefte deden. Waar het op warme dagen stonk. Het huis waar vader werd gemeden omdat hij werkloos was en dronk en af…

Je reist met je ogen: Als een eeuwig stille film trekt leven zich aan je voorbij. Je gaat en staat waar de wind waait en ontwapent waar je kan, gewapend tot de tand met de hunkering sloten naar levens te openen, zonder sleutels. Met simpele gebaren, woorden, een blik. Wanneer je me ziet draag ik altijd die koffer vol gezichten;…

De schoonheid van misbruikte maagden in de modder van een afgestorven meer. De schoonheid van verrotte graven met nazi leugens voor de helden van weleer. De schoonheid van een wereld die we willen redden, kost wat kost, opdat het gruwelijke, het offer en de abstracte schoonheid van het worden wordt.…

Aanhalig vleit langs mijn schreden Mijn panter, die zwarte tijger. Daar ik niemands gunsten weiger Vier ik feest bij sluwen, wreden - Vorsten liefst, vol boze lusten, Schenders, die de schepping Gods Vertrappen, met zoveel trots Of zij de sterren zelfs blusten. Wanneer ik 't noodlot wil tergen Gaan mijn vermetele tochten Door gevangenissen…

Hier wandel ik in de schemering de nacht zo dicht nabij het is de tijd niet dat ik nu nog zing dauw hangt laag over de vecht en landerij De stilte heeft zich al genesteld in bomen straten en de stad in menig huis dooft men het licht zij hebben de dag gehad In de verte blaft een hond dendert er een trein ergens gaat een deur op slot…

het druilt in de stad somber en alles is nat Op de kille vlakte van plas en steen hippen een kraai en duif rond een oliebol omzichtig gepik van deze twee en hoopvol dansen twee spreeuwen eromheen even sta ik stil en aanschouw het tafereel dan ga ik mijn weg als evenzoveel…