Alle inzendingen over Marco

Je ziet het al gebeuren je fietst langs de auto's onderweg naar huis, zoals iedereen in de file voor de stoplichten. Een man stapt uit bij zijn collega ze lachen vrolijk, het oogt gezellig hij lacht nog maar ik kom er aan zit op ramkoers; zie me gaan. Voelt hij me komen ze praten na steekt hij zonder kijken over hij lacht…

Vandaag, unicum in de kluis op het zelfde moment, tegelijkertijd. Twee collega's het zelfde dossier wie neemt hem mee? Geen van beide. Wat bleek het geval dossier bleek leeg, waardoor ervan kwam: Lachwekkendheid gemoedelijkheid saamhorigheid, gelegenheids' voorrang.…

Vanmiddag stak een man in de metro een sigaret op, zonder ook maar iemand om goedkeuring te vragen. Hij stak hem op en keek om zich heen, alsof hij een statement wou maken. Kijk mij uw vrijheid nemen, hoe de mensen terecht naar hem keken en staarden. Wie had het lef hem tot stoppen te dagen? Maar de vraag werd ontweken. Er over praten…

Hierbij mijn deelneming Slechts 95? Dat is nu spijtig zeg Vijflettergrepig Gaf Polzer de geest Had hij geleefd tot zijn Honderdentwintigste Was zulks linguïstisch Correcter geweest…

Van Moskou valt het nodige te zeggen Ontegenzeglijk is er heel wat mis Maar één aspect is alleszins te prijzen: Dat het in elk geval niet Emmen is Op doorreis, zo is mij althans bevestigd, Is het in Moskou ook niet al te best Doch bent u, wereldreiziger, verstandig Dan mijdt u Émmen driewerf als de pest Voorzeker heb ik meelij met eenieder…

Graag vraag ik uw aandacht voor een nieuw traktaat In de geest van heer De Wijs (niet van de straat!) Net als hij ben ik gegrond Tegenstander van de hond Oh, je moest eens weten hoe ’k die mormels haat! Deze beesten zijn het vleesgeworden kwaad Hoe de volksgezondheid hierdoor wordt geschaad Is een regelrecht schandaal Want hun beet is vaak…

Hij was naar Overijssel toe gekomen Dankzij heur fijnbesnaarde lieflijkheid Hij was een eloquente, stadse rakker En zij een welgevormde boerenmeid Hij trof haar aan op zeek’re vrijdagavond In een hoofdstedelijke disco-bar Maar tussen al die Amsterdamse deernes Leek zij verdwaald en ietwat in de war Fluks had hij haar vrijmoedig aangesproken…

Het kwam het Witte Huis ten bate Nixons val na Watergate • De scriptie scheen hem zeer bekend Zodat de prof van de student Al ras een onderzoek gelastte Naar het doen van copy-paste • De pasta smaakte wonderwel Met koriander en kervel • Ze was aan de dope, de badmintonster Zo bleek uit het urinemonster Anderzijds: de badmintonster…

Menig paar kerft in dit bos Er in de boomschors flink op los Die kale beuk daar - het is herfst - Is ongetwijfeld het gekerfst…

Mijn smartphone kwam verpakt In enig plastic en karton Met deze telefoon ben ik Op zoek naar Pokémon Ik kan me niet herinneren Hoe ik ermee begon Of dat er ooit een tijdperk was Waarin ik zonder kon Ik wil een Pokémon! Jaja, een Pokémon! Ik wil een Po-po-po-po-po-po-pokémon! Ik speur langs heide, bos en beemd Alsmede het gazon Ik vind…

"Er is hier geen oorlog" Ook geen vrede, toch? Hier valt dood uit de lucht. Vrede? is hier een klucht. Vogels zijn hier niet meer. Komen er ook nooit weer. Hier heerst slechts de dood. Daarom zijn de straten rood. Hier kraait een baby niet. Onder 't puin kan ze niet. Hier is er geen zon meer. Maar een bom, keer op keer Is er dan…

Het is nu tijd dat ik moet gaan Jullie alleen moet laten staan. Ik heb met jullie gestreden. Ik heb met jullie geleden. Nee, 't is geen afscheid dat ons hiertoe nu leid. Weet, ik blijf in jullie leven. Om met jullie geluk te delen. Huil niet, want ik ben niet ver. Geloof me, ik zit hier op een ster. Geloof me, ik bewaak jullie leven…

Toen vroeg ik aan de Heer: Vertel mij, hoe ik dit leer. Te zijn zonder er te zijn. Nu ik haar alleen laat, in pijn. Zal m'n licht dan zijn gedoofd? Terwijl zij mij nog wel gelooft. Kan ze m'n liefde dan nog voelen? Of zal die ook eens gaan bekoelen? Zeg mij: is dit egoïsme in mijn hart? Wat mijn ziel en hart nu zo verwart? Moet ik leren…

Je voelt lijkt niets hetzelfde Behalve het loslaten van een ring Geen Santa Claus met elve Begrijpt het als een geheel ding Wat rijmd straft nimmer als paard Draag zand naar gracht Geen toverstaf als haard Vannacht was het gedaan met macht December in al haar glorie het westeinde Morgen kent geen Romeinen Tot dan tot sorry…

Tweemaal broodje bal, twee sauvignon Eén cola light Een portie bitterballen En een glaasje Sprite Voor het terras Pindaatjes, olijven, rode wijn Eén tosti kaas Een trits Westmalle, twee Steenbrugge En een vaas Voor het terras Het is momenteel erg druk in de bediening Ik werk hier pas, ik werk hier pas Nee meneer, mevrouw; er is geen…

Op een zee van vele talen Dobberden we door de stegen Zagen marktlui vis afwegen Dreven we langs glazen schalen Op San Marco aangekomen Door handtamme duiven wadend In het flitslicht zonnebadend Zag ik Byron verzen dromen Nadat we in winkels doken Door vergulde zalen dwaalden Tintoretto’s Paradijs Snelle vaporetti haalden -Zeer verzadigd…

Van Basten wil weer humor op het veld. Dus als je slechts tegen een bal kunt trappen En nooit een leuke voetbalmop kunt tappen Dan word je door hem niet meer opgesteld. En als we dan verliezen met tien-nul Dan lachen de supporters toch nog gul.…

Heb geprobeerd hard te zijn, Een echte man die vooral stoer Wil overkomen, zodat anderen Mijn verdriet niet zien - Hoop alleen dat ik geen Eelt krijg op mijn ziel, Doordat ik mijn gevoel Voortdurend wegduw, Gevoelens die ik onder Mijn eigen regie juist Mondjesmaat wil binnenlaten…

(hij heeft haar voor Valentijn zo-even, een cd van Marco gegeven)…

Ooit bestelde ik een Heineken-bier op een terras grenzend aan het San Marco-plein, de groene beugelfles was zo uit de tijd, dat ik er extra veel de tijd voor nam. Ik bezocht de kerk, waar Vivaldi het orgel had bespeeld. Hier had hij rondgelopen; zenuwachtig, opgefokt, versteend.…

Moedig van de drank en voorzichtig na de roes -- valt het leger aan.…

nooit komen meer de prachtgaljoenen haar blik is leeg en ’t lijf verrot en wee de lente als met nachtelijk geluid de donder op de springvloed rijdt; zelfs de verhevene weerloos aan het element waarop zij in de dag afwijzend op neerkijkt hoog over de Piazzetta zwelt de vloed bruist wild naar binnen, verdrinkend alle steegjes en om San Marco…

kleine en grote liederen die iedereen graag zingt veelvoudig nagemaakt eeuwenoude fonteinen in schoonheid stervend verwond door regen, zon gapend de steen en handvol water ruziënde mussen schoorstenen als pittoreske kleine broertjes van campanili* ambitieus in veelvoud schreeuwend om aandacht bestemming vervreemd het piazza San Marco…

Wereldlijke straatnamen van zeevaarders geven kracht, Marco Polo, Jan Evertsen en je kunt dromen voor uren. Natuur in statige bomen en een echte Admiralengracht. Een stadswijk met een meervoud in culturen, Je bent zo mooi anders dan een ieder verwacht.…

De witte vlinder beweegt, om hem te redden -- doof ik vlug de kaars.…

Na de gondelvaart en het Heineken biertje bij het San Marco plein ging ik brug op brug af door een stralend Venetië en bij een afstapje naar het water trof ik twee Duitse deernen, die beiden met mij op de foto gingen alsof ik hun geliefde was. Voor even was ik George Clooney met twee beeldschone actrices in een liefdesscène.…

Even denk ik aan jou Even vlug even gauw Dromend op mijn zij jou in mijn gedachten Denkend aan de toekomst en wat te verwachten Glimlachend, denkend aan daarnet Aan die paar gestolen uren in bed Alsof het nooit anders is geweest Zachtjes knuffelen, onbeschaamd, onbevreesd Je hoofd op mijn borst luisterend naar het ritme van mijn hart…

Door zijn heldhaftig, militair gedrag, wist hij de Willems-Orde te verdienen. Dus hij ontkent gebruik van cocaïne, omdat je in het leger dat niet mag. Je ziet hem denken, als hij wordt geschorst: “Ik wou dat ik géén haar had op m’n borst.”…

Dat het met de bijen bergafwaarts gaat is erger dan de autocrash van lady Diana, dat men in de media zwijgt over de ten dode opgeschreven ijsberen en liever kletst over de geheime minnares van Marco Borsato, die het ook schijnt te doen met Barry Hay, vindt men belangrijker dan de vervuiling van de aarde.…

Als ik 's avonds neerstrijk tussen wasgoed en televisiegids, dan weet ik dat er niets is om mij voor te schamen. Als ik de ochtend oversla en halsreikend koffie zet, de poes masseer tot 'ie knorrend het hoofd neerlegt, dan weet ik best dat die wasmand er nog staat. Dat weet ik dus eigenlijk best wel. Maar het verandert niets.…