Alle inzendingen over Olie

. __________________________________ Er gaat niets boven Groningen, maar zie Vanuit de spits van de Martinitoren Zie je waar NAM naar olie zat te boren En als je heel goed keek Delfi-C3 Door wolkenluchten aan de hemelboog Werd veel onttrokken aan het blote oog...…

ik heb jouw pigmenten niet gewonnen uit de stenen der wijzen zag jouw kiezels langs de wegen die ik had te gaan raapte met hartstocht verschillende kleuren voelde met handen je geuren brak je en vijzelde fijn streelde met olie restanten die je niet wilde zijn jij bloeide open in pigmenten van hopen mag ik je schilderen met pijn…

ergens tussen mei en juni pronkt ze aan de rand van de vijver boven een groot schutblad drie kroonbladeren rechtop drie hangende lippen door een nerf wat opgebold zaden rollen rijp als munten uit een doos ze bloeit uit een wortelstok met de blos van een abrikoos ik sluip in haar kelk zij bewaart de druppel olie voor mijn roestige…

zij hebben hem geschud geslagen en afgeranseld met lange stokken de hoogste takken van vruchten ontdaan hij bleef stoïcijns wist dat dit al eeuwen zo werd gedaan spijzigde hen met kruidige olie uit een eerste pers deelde het leven van de inwendige mens had weet van alle geheimen was generaties lang in iedere binnentuin en…

als bougies niet willen vonken als de krukas niet meer draait als de brandstof onverrichter zake de motor druipend weer verlaat als lampen niet langer boren door de bodemloze nacht als de olie slechts kan kruipen waar de peilstok het niet verwacht breng dit wrak dan naar de sloper alles verdwijnt in het verleden ook de haren van…

ik heb gekrijt de lichtste lagen boven omdat olie vooral in donker bijt op maagdelijk doek mijn mes snijdt aan twee kanten streelt zacht het licht weerkaatst in dieper kerven de pijn van ons gewond gelaat kan het doek niet meer fixeren pas in drogen komen littekens weer boven weet dat ik je nooit verlaat…

De aarde schaamt zich Voor haar bewoners De aarde huilt daar zij Teloorgang voelt, terwijl Zij geenszins ten onder Wil gaan Veranderende blik Op mobiliteit Elektrisch wordt standaard Terwijl sjeiks geen invloed Krijgen op olie-arm Beleid Gelukkig ziet de Wereld in dat zij Misschien het tij nog juist Voor ondergang gekeerd Zichzelf…

als alles tegen zit dan spoort er nog een lach op je gezicht oogluikend heb jij mijn strijd tegen de elementen zonder commentaar gevolgd voorwaar een unicum omdat bemoeienis als een wade om je hangt zeker als de tandwielen zonder olie kraken door nonchalance nagelaten de gescoorde lach is je liefste vorm van mededogen die…

Het ruikt er wee ook naar appels, citrusfruit Naar vis uit zee in hete olie gebakken Fruit met rot ligt al in de goot Mussen doen zich te goed aan kruimels brood Ze zijn er even uit, de vrouwen Hun tassen zwaar en meest van plastic Ze zullen niet rouwen als de tassen kunnen worden neergezet voor een roddel of een gesprek…

Openbaar aanklager heropent na jaren de zaak tegen vermeende moordenaars met nieuw materiaal: het aanhoudend warme weer, de mogelijke klimatologische veranderingen, duizelingwekkende luchtopnames van Vietnam, de oprechte twijfels achteraf en spijtbetuiging van een bommenwerperpiloot, seismografische metingen, olie- en gasboringen…

Is de olie heet genoeg? Zijn de oliebollen gaar, zoals mijn rapen zijn? Alles hangt van bijna alles af. Het humeur van de bakker. Zijn de bollen zó geslaagd, als vorig jaar, of nog beter? Is mijn smaak nog goed? Gespannen voel ik me weer. Precies zoals ook vorig jaar. Daaraan ligt het niet.…

doe geen olie op het vuur maar schilder laat de dagen vlammen en drogen in de zomerzon de fijnste lijnen zet ik in het ochtendlicht als mijn penseel niet beeft nog geen weet heeft van de donkere kleuren die gaan komen steeds strakker in omlijsten om toch contrast te laten blijken maar in het rood van avondzon weten we weer…

de ochtend treft hem met korsten bloed op de gescheurde lippen zijn nacht was weer geweldig een advocaat wrijft zich in met gladde olie voor de ziel hem kwam een zoete droom van overvolle zalen succes op andermans kap de dag verlegt haar grens uur na uur een spervuur aan verlokking en twijfel tussen goed en kwaad en wie wat het best…

een goed humeur zijn lip lepelt de kleinste oneffenheid van de vloer die daar ligt, op de loer voor elke gelegenheid hem een bobbel onderweg te zijn in zijn nabijheid alom ter tijd bloeden alle bloemen strómen de blaadjes om enkel te verwelken in zijn eenzaam paradijs van sip en neergeslagen hij is de triestheid van een vogel in de olie…

ik werkte met acryl voelde hoe jij over de snelheid viel van drogen in lijn en vorm van eerst neerzetten voelde jij je vrijheid steeds beletten in olie was ik zacht meegaand herstelde vaak de valse streken met nieuwe opzet ben ik nooit in kleur en vorm van jou geweken mag ik in combinatie van technieken nog een levenlang van…

je was hier binnen totaalmuren ter herschikking van aankomsttijden we hebben bestaan, schroeiplekken achter ons gelaten, laten gaan, van bed gewisseld in een ontboste kamer geurend naar roest en olie gedoofd brood en schemerplanten, vaag wegens verlaten van stemmen, avondschimmel onder de radar achter de horizon we hebben…

Strijd of geef het nooit op, Sta en zie toe niet te vallen, Wapper met het vreugde koren, Juich met de vrolijke cimbalen, Vergeet niet te blozen in het nieuwe Jeruzalem. Min met de minnende, Roei als de stroming stroomt, Vecht als het gevecht zich bevecht, Roer, twist, verberg en onthoud. Rotsen bloeien als kostelijke nardussen,…

Men laat me maar vallen keihard als een baksteen 't Laat me ergens koel koud ook erg leem beslist geen geween Olie zal steeds boven blijven drijven Genoeg pijn gehad en het toch gehaald Wie van meet af lukt nimmer faalt Mij nooit ofte nimmer gegeven Ben er nog fier en trots op ook Geleefd ook gevochten vooral bemind De looser wordt dan jij…

Vergeet te ademen of begraaf een filosoof, Hang niet teveel gewicht aan je eigen gelijk, Omgeven door omgevingen, vergeten te gedenken, Ik fusilleer geen gezang, of ets, of wens, of niets. Stilte is geboren uit spijt, gedrenkt in silhouetten, Toch, zal het gekrookte zout mijn verlies omarmen, Is het vrij spel, traag, gaan, er zijn.…

Gedachtegoed van de Messias Hangt zij nog steeds ten dele aan Een Christen is een rare pias Doet goed, kan over lijken gaan Alom bekend met tien geboden In wezen zeer universeel Want ook bekend bij nog meer goden Noem je zoiets spiritueel  Het hebt u naaste toonbaar lief Gelijk uzelf, ga niet begeren  Wat hij bezit…

tors rotsen sleep koffers vaten touwen de trog we schepen haar in scheef net schelpdieren rukken de matrozen op versnellen hun pas langs het want de trotse trossen gaan uit hun bol en nergens is olie en alles is vol alleen mijn snelle handen rijmen nog met de zeilen de doden de winden het zog ------------------------------------…

de draad die je oppikt opnieuw de lijn volgen al is ie krom als de Rijn maar wel vloeiend, zacht hoop je als donkere olie en zo loop je ook, met vliegen en opgestookt door bijen door het ver- keer dat dan leven heet. Maar ik ken geen betere weg!…

altijd trekt vuur gretige kijkers strakken banieren schouders en borst spannen verwachtingen een ademloos volgen heffen mensen hun vuisten vol trots weer klinkt opstandig het protest van de tijd scanderen van woorden verenigt gevaarlijke massaliteit hysterie loert in verval van de normen het gevreesd populisme gooit olie op de…

veel gaat verloren, flarden zijn verstaanbaar, afzonderlijk- heden nu treden naar voren Olie op het asfalt, hier stond een auto, smeulende peuk op het trottoir daar gaat een man ------------------------------------ Uit: 'Alle bundels gedichten', 1979.…

noorderlicht valt buiïg je hand penseelt rumoerig haar lucht Winden neigen toch naar luwte dwarrelen een zucht het mes schuift scherprechterlijk langs kleur wolken breken zacht in olie dampen verdrijven nevelend hun geur tijd om je palet en zin te keuren er moet nog veel gebeuren met het licht dat de zon voor…

Kan het net niet raken Als een druppel olie in een glas water Iets duwt mij, verheft mij boven de dagelijkse beslommeringen Ik zie het scherp van de snede Het contrast van een blad aan een boom met de lucht De tak waaraan hij hangt Het bestaan in al zijn facetten ontdaan van conclusies uit handelingen beweegredenen door gevoelens Ik…

Boven geurige nevel van schuimbellen en bad-olie spiegelt witte wijn een eigen klein oppervlak Je hand liefkoost de voet van het glas je ogen staan zacht je mond is vochtig, wat open Onder de belletjes maakt je huid je rondingen heimelijk zichtbaar en tastbaar dichtbij Een kus en nog een; mijn lippen verdrijven water en proeven…

hij struint strompelend langs de haven, snuift diep de geuren in van touw, teer en vis hij ziet hoe grillig, met de kleur van parelmoer, de olie glanst op het water hij verschuift zijn pruimtabak van linker- naar rechterwang, en proeft de bittere smaak hij denkt aan alle vrouwen die hij heeft bemind, in verre, uitdagende havens…

Het groene hout van olie vergeven haar in linnen gewikkelde lijk het kan van iedereen zijn Brandstapel ontsteken en de hitte raakt met een klap het gezicht fakkel valt uit de hand Er was een tijd dat onze handen in elkaar grepen als acrobaten loslaten, salto's maken, vastgrijpen Onder de vleugels warmte verzamelen…

het linnen lijkt nog maagdelijk wit maar met een warme streek heb ik de ondergrond gedaan weet waar je ogen komen staan de oren en je korte haar oplichtend in het licht van zon penseel met chique je neusje is klassiek in een tintje meer zet ik in vochtig rood je mooigelijnde lippen neer en weer wat olie om het drogen te voorkomen…