Vergeten Olie 1

Vergeet te ademen of begraaf een filosoof,
Hang niet teveel gewicht aan je eigen gelijk,
Omgeven door omgevingen, vergeten te gedenken,
Ik fusilleer geen gezang, of ets, of wens, of niets.

Stilte is geboren uit spijt, gedrenkt in silhouetten,
Toch, zal het gekrookte zout mijn verlies omarmen,
Is het vrij spel, traag, gaan, er zijn.

Wit staat de branden, moeilijk is de snelheid,
Met ritme, zonder ritme, opeens is alles ritme.

Daar staat een knipoog op wacht, telt de sommen,
Verbergt de sommen, berekend, niet bij geval.

Breekt wat, steelt wat, lacht wat, snijd wat,
En dan geen hand voor ogen,
En dan geen hand voor ogen.

Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51