Alle inzendingen over Tot in eeuwigheid

Hier zou ik eeuwig kunnen staan, Gevangen in de tijd. Zonder gisteren en zonder morgen, Zwevend op de rand van de eeuwigheid.…

mooie woorden fraaie zinnen om een vers mee te beginnen dat zichzelf zou moeten schrijven en een eeuwigheid beklijven doch dit alles blijkt een droom en voor de dichter louter hoon niets blijft eeuwig in dit leven op alles wat ons is gegeven ook al is het maar voor even staat vooralsnog statiegeld…

Zij bruint in het licht van de maan van de zon wordt zij tot stof omdat zij eeuwig leeft, nou ja zo lang als het bestaan dat op de eeuwigheid beschouwd verdomde kort kan duren Voor mij is dat lang genoeg maar ik vraag niet van haar dat met onvoorwaardelijke liefde verder te borduren * bij een brons van Leny Franken…

als je smelt en wegdrijft als je dat is overkomen dan heb je dat gevonden waarmee je hart zich als nooit tevoren mee vol zal laten stromen dan is je hart ingenomen door die juiste tonen zoiets heerlijks wat beklijft voor altijd elkaar bewonen voor eeuwig samen voor eeuwig verbonden…

Er is ergens een plaats vastgezet in ruimte-tijd voor altijd en eeuwig waar ik verblijven kan In mijn herinnering is het altijd zomer ben ik eeuwig onder invloed van alle soorten drugs ik ben bij goede vrienden en de sfeer is uitstekend Dit is mijn hemel niemand heeft nog vragen alles is okee hier dit zijn de halcyon dagen :)…

Ik leg ze in de eeuwigheid, Totdat ook ik, De tuin wordt binnengeleid.…

diep in haar angsten zoekt zij de slaap verliest zich in dromen waar zij nooit meer ontwaakt haar diepste verlangen doolt in het duister het pad der tranen de weg naar gefluister waar zachtjes de nacht het huilen aanhoort sterren waken een eeuwigheid door…

Nog een keer wil Ik bij jou zijn Alvorens ik Verdwijn Als een kaarsje In het duister Uitgestorven in ‘t zacht gefluister Vlammetje teer en klein In z’n laatste tel verstikt Laatste momenten weggetikt Ik vlieg Op de flanken van de tijd Naar de mooie Eeuwigheid……

Zoals de nacht zwart kleurde, kleurde mijn rivier rood en stroomde ik de eeuwigheid tegemoet ...…

blote voeten in het zand stemmen van water die mij langzaam trekken in de zee van eeuwige rust…

Als je me zoekt ben ik in de wolken De hemel raak ik aan Ik heb mijn glimlach laten groeien En laat hem eeuwig staan.…

Tracht het leven nog mee te doen met een nieuwe tijd, maar ten koste van zijn oorspronkelijkheid strijdt de eeuwige jeugd een verloren strijd.…

In brons ben jij altijd en koud ik had je liever warm en oud maar eeuwig aan mijn bed gekluisterd zal ik stout mijn resten lijf aan jou verdromen.…

Zink neer, o grens, die nog ons scheidt Van ’t Eeuwige, met smart verbeid! o Tijd, versnel uw gangen, Rol weg uw dicht, uw breed gordijn, En laat ons oog de zonneschijn Der Eeuwigheid ontvangen!…

'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht Van een volmaakte dag, Maar, of ik eenmaal in de stille nacht Voor eeuwig slapen mag. Mijn lusteloosheid Schijnt bewusteloosheid, Genoeg genot; En eeuwig leven schijnt mij eeuw'ge rusteloosheid.... Leer Gij 't mij beter, God!…

[Senryu] Elk moment verdwijnt en verlengt het verleden tot in eeuwigheid.…

Hoe jij even naar mij kon kijken als ik vlak bij jou was Hoe jij even naar mij kon lachen als ik vlug de andere kant op keek Hoe jij even je hand op mijn schouder legde als jij tegen mij aan het praten was Hoe ik daar even van kon genieten dat ik verliefd op jou kon zijn Was het maar voor even eeuwig en voor eeuwig even…

Eeuwig zweven Op een handvol Veren die gewichtloos Bij elkaar worden Gehouden door pennen Die niet meer dan Holle scheden zijn - Tonnen aan schoonheid, Grammen slechts aan Netto gewicht waarin Ik op wil lossen Ontdaan van mijn Menselijke zwaarmoedigheid En zweven wil ik, Gewichtloos zweven Tot in alle eeuwigheid…

Als kind hoorden wij Op de zondagschool dat Het wel tweeduizend jaar Geleden was dat jij Geboren werd - In een kindergedachte klinkt Dat zo ongeveer als eeuwig Nu ik de volwassenheid al bijna Achter de rug heb besef ik Dat het gisteren moet zijn geweest Dat jij geboren bent en voor eeuwig Niet gestorven bent…

Ja, ik maak het af zelf, zelfs mijn leven want ik wil nooit meer leven zeker geen eeuwig leven en eeuwig branden in de hel laat me niet lachen lachen wat me bij het leven wel is vergaan, opgegaan opgebrand door de pijn de pijn van het leven de pijn die de dood zal doden!…

Noord en zuid Verbonden Oost en west Verbonden Wit en zwart En alles tussenin Verbonden Hand in hand Oog om oog Tand om tand Verbonden Zelfs als ik nooit omkeer Of wederkeer Altijd verbonden Tot in de eeuwige duisternis Tot in het eeuwige licht…

voor eeuwig naast elkaar van links naar rechts ik wil niet naast hem moet echt naast haar omdat ik op haar ben hij is slechts eentje achter uit de klas en zij is blond met een lieve stem hij gedraagt zich echt waar als een gestoorde freak en met haar wil ik vereeuwigd worden en lukt dat niet dan sta ik toch maar mooi voor altijd in…

golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid…

Uit aardedonker eeuwig woord "het is volbracht" ik kom tot leven…

Een schitterend licht over de donkere Styx: wenkt de eeuwigheid?…

het eeuwig groene tuinpad van mijn vader blijft unforgettable…

mijn leven ontaard als een stervende vogel vleugels naar eeuwig…

met zee als oorsprong beroer ik mij als een vis in eeuwig water…

Het ritme leeft op geïnspireerd door schaduw van eeuwige vlam.…

Een roodborstje tjuikt in een donkere cypres naar het eeuwig licht.…