Alle inzendingen over Visje OR waterplas OR nattigheid

Dus wie een visje aan de haak wil slaan moet weten dan een wreedheid te begaan.…

In de heel gewone dagen Vol van moeten en niet willen Even weg, een vlucht beginnen Ik een vrouw, nog steeds een dromer Zie mij lopen langs de velden Zittend aan de waterplas Onder hoge iepenbomen Denk ik mij de mooiste dromen....…

Als het visje leit gevangen Daar het nooit te voren lag, Straks zo krijgt’et groot verlangen, Om te wezen daar het plach; Maar een ander, afgedreven Van de Maas of van de Rijn, Komt ontrent de fuike zweven, En begeert’er in te zijn. Wie heeft vreemder ding gelezen? Nooit en is de mens gerust, Is’et niet een zeldzaam wezen?…

Paniek komt als je niet meer weet wat te doen, zweet breekt uit, loopt in stralen langs het gezicht, ook al veeg je de nattigheid voorzichtig weg, het haalt de paniek niet weg, die zich van je meester maakt, is er toch nog iets, wat de meester je nalaat?!…

Hij staart naar buiten hij ziet de wolken gaan vaart met hun mee niemand die het opvalt maar hij is weg verkent het hemels firmament en vindt zijn rust waar een ander alleen nattigheid voelt.…

mijn maan staat in venus liefde kruist het pad van mijn tweede huis met nummer zeven mijn geluksgetal ik stuur een kreeftje strandwaarts vis een visje stroomopwaarts pak de boogschutter zijn pijlen af zie liefde op het pad staan…

oostenwind bladerdek herfsttint regenjack kalebas kastanje tam waterplas oesterzwam rubberzolen storm op til aanbevolen vitaminepil vioolmuziek bliksemschicht melancholiek ogen dicht uitzichtloos depressief pillendoos afscheidsbrief…

Zo’n naar gordijn van nattigheid boven het zompig grauwe gras en de verzopen sloten : ik word daar toch zo droevig van.…

Maar als het droog is, zijn we de nattigheid vergeten! Dus zijn zegels nutteloos! Sparen eveneens.…

We zoeken ze allemaal op de volgende is voor mij om op te springen krakend zak ik door het ijs van de kleine plasjes op het wandelpad het is fijn weer even een winterkind te zijn zelfs met één voet die al wat nattig begint te voelen…

Novembermaand, normale najaarsgang: Natuur neigt naar notoire nattigheid Naar nivellerende neutraliteit Nee, nergens nabloei, nectar, nesteldrang Navrante nevel nijdast Nederland Noordwesterstorm nijpt nukkig, naderhand…

Novembermaand, normale najaarsgang: Natuur neigt naar notoire nattigheid Naar nivellerende neutraliteit Nee, nergens nabloei, nectar, nesteldrang Navrante nevel nijdast Nederland Noordwesterstorm nijpt nukkig, naderhand…

Zonnige weiden, hoogstaand gras bergen van zand in de verte een waterplas met kikkergeluid. Het geronk van een motor overschaduwt de stilte.…

sprankelende fontein de avondvrede is voelbaar onder de bladstille platanen genieten zij van de luwte en spreken gedempt met elkaar of wandelen door de lange lanen genietend van het plantsoen ook de hemel kleedt zich aan in blauw fluweel voor een watergroene maan verschijnt over de rozen die in een stil gebed … boven een stilstaande waterplas…

dat blaadje op de grond was de eerste niet meer donkergroen getand met gehavende nerven en een teer krom steeltje het bruine onstuimige roest heeft zich hiermee aangekondigd een belofte die ik niet vergeten zal ik verlang naar zijn storm het grijs nattigheid onbesuisde woestheid…

Mistroostigheid en griep gaan hand in hand Gedurende de late winterdagen Met om de beurt veel sneeuw en regenvlagen Aan al dat water hebben wij het land En wat er ook ter wereld mag gebeuren Wij voelen nattigheid tot in den treure…

Maar nu dubbel en feller want bedrogen is ze, verraden door wie geluk hadden beloofd, heel vroeger toen ze was visje in vruchtwater mazelenbaby huilen in de nacht. "stil maar schat wij zijn bij je". Haal je de koekoek.…

Haar kou gooit ons terug als een visje. --------------------------- uit: 'Al fluitend', 2001.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Regen, regen, regen Daar kan ik echt niet tegen Al die nattigheid daar hou ik echt niet van Geef mij maar alle dagen zonneschijn Dat is iets waar ik zo van genieten kan Ik wou dat ie altijd blijven schijnen kon Want dat geeft mij altijd vrolijkheid In werkelijkheid heb ik niet zo veel vrienden Maar ik heb maar een beste vriend Dat is de…

Elke keer een visje hier of daar, de futen krijgen het steeds voor elkaar. Bijzonder om het te zien, ik hoorde ze en ineens kreeg ik ze in het vizier. Een prachtig moment in de natuur om gewoon te mogen koesteren.…

Ik val in liefde mijn lijf wordt warm van boven tot onder sta nu in vuur en vlam meer onder dan van boven en sprinklers gaan nu sproeien mijn vurig vlam doven liters water komen er aan te pas groeien uit tot grote waterplas vuur en vlam zijn gedoofd voornamelijk van boven.…

Maar zij werd woest, en ‘k voelde nattigheid...…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De lucht met miezerige parels doordrongen sijpelt hete damp tot alles verdrinkend in druipende vacht tot druppelend verlangen een snakken wordt naar de spoelende warmte die biggelend van je vloeiende handen onderhuids lekt in stromen voor jou…

In het winterlicht Scharrelen de wadvogels Op de wadplaten Kokmeeuwen lichten Wit zilvergrijs vuurrood op Boeggolven breken Stormmeeuwen wulpen Zilverplezier tureluur Doorwaden de geul Slenken glinsteren In diepblauw met de zon mee De twee zeehonden Blikken nieuwsgierig Vanuit het Waddenwater Geen visje te zien!…

jij gaf mij de wereld met beide handen aan ik kon slechts staren liet schoonheid door mijn vingers gaan jouw zeegezicht met strand was mijn eindeloze strijden van water met het land in lieflijk glooien zag ik aan daalse kant de snelle stromen verwoestend over dijken komen jij lachte om de regen ik voelde nattigheid en keek…