305 resultaten.
Wat die witte dan wel
gedicht
2.8 met 25 stemmen 11.097 Als beker lest ze dorst
met ongewone wijn.
Als brandglas steekt ze
kaarsen aan die
onvoorzien
in andere gaan
ontbranden.
----------------------------------------------
Uit: 'Boze Wolven', 2002.…
Een aardje naar...
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 658 De wijsheid van de man was ongewoon:
z'n denkniveau ging elk verstand te boven.
De woudreus in het bos der filosofen
verwachtte ook hetzelfde van z'n zoon.
De appel van de boom der wijsheid kwam
ten val. Hij viel vlakbij de hersenstam.…
Kopje koffie?
snelsonnet
1.0 met 2 stemmen 280 Zijn poetsdrift was intens en ongewoon
Zijn hand van wassen was kordaat en killing
Elk blinkend raam veroorzaakte een trilling
Nu is de toren leeg, maar wel mooi schoon
Wat zullen ze als eerste gaan bedekken?
De losse ramen, de Explorer-lekken?…
De 64 miljard berichten-vraag
snelsonnet
2.7 met 3 stemmen 237 Whatsapp kon een annonce samenstellen
Een nieuw behaald record, zeer ongewoon
Van ruwweg tien berichten per persoon
Als je de hele wereld mee zou tellen
Zo’n bundel teksten in zo’n dagfrequentie
Is wat je noemt een appische extensie…
Het zwarte gat
netgedicht
3.2 met 12 stemmen 1.990 voorzichtig tastend langs de randen
vingertoppen feilloos oneffenheden
registrerend wankel jonglerend
op de uitsteeksels van de wanden
tracht ik mij een helder beeld te vormen
van het zwarte gat waarin ik onverhoeds
viel optimale bewustwording van normen
en waarden als schimmels voor de koets
van uittrede galopperend op hol slaand
in mijn…
AAN C. TER LINDEN (04)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Dat verdient vervolgen
Ik worstel met u mee wat dat betreft
Het is een zaak van onderricht en groei
De mens heeft nog een lange weg te gaan
Voordat zijn beest tot engel zich verheft
Dus heb geduld met onvervalst geknoei
Bewustwording breekt door in het bestaan…
Mijn dag begint verlegen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Mijn dag verlaat dan meer belegen
met zijn teleurstelling en zijn zegen
de wegen van de mens in bewustwording
aldoor klein; die slechts in dagdromen
groot mag wezen; maar immer toch altijd
dat ene schakeltje in het geheel kan zijn.…
meent te weten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 hoe draaglijk is de last
die de hoekige schouders
dragen van hen die geschoeid
met oud leder zich hebben
afgestemd op louter
ingebeelde bewustwording
het oud leder, geplooid
gescheurd verkleurd, de
zolen kreunend op de pas
van ongepaste maatvoering
edoch, een mensch is
een beeltenis van de mensch,
die zich aanschouwend vergewist
dat…
Aan een kunstenares
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 242 Veni:
Je kwam
met de elegantie
van een gazelle
Je maakt
van elke beweging
een dans
Vidi:
Je ziet
met ongewone
intensiteit
Jouw ogen
zijn
de antenne
van jouw ziel
Vici:
Jouw hart
stuurt
jouw handen
aan
en geeft ons
de wereld
terug…
mijn muren
hartenkreet
3.5 met 6 stemmen 957 mijn muren
zijn onafgebroken
daarachter zwijg ik
te vertellen wat is gebeurd
ondoorgrond lijkt alles
als een aarde zonder bodem
ongewoon stil en leeg
lijkt het spiegelbeeld
op iemand waarop ik lijk
alleen de muur lijkt zonder
alle tranen en alle pijn
daarachter een beeld van ooit…
heemtuin
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 336 er is geen plek
op aard’ die zich
meten kan met jou
vogels zingen
bijen zoemen
bloemen bloeien
water dat stroomt
deze rust
in een stad
best ongewoon
puur en echt
noord-brabant
mijn hart verpand
zomaar aan jou
hier wil ik zijn
wonen, blijven
graag voor altijd…
Over alhoewel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 91 Toch blijft het ongewoon
Als je zo een punt ziet maken
Alhoewel, als het niet was gelukt
Had hij de bal niet goed kunnen raken.
Dat zie je vaak
Bij extremiteiten
Maar als het een keer niet lukt
Hoef jij je niets te verwijten.…
Haar naam is Esta
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 Een ongewoon
perfect gevlekt patroon.
Reikhalzend wiegend
trekken slanke benen
meer publiek.
Jaloerse blikken
vallen op de buurvrouw
met de gladde huid.
De muziek stopt.
Ze rukt een tak
van haar dieet.
De microfoon schalt:
Hiernaast worden
de zeeleeuwen gevoed.…
Naamloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Bewustworden.
Bestaan.
Al die kennis en al die weetjes,
brengen ons echt niet nader,
tot wat ieder mens heilig is.
Heilig als wij dieren zijn.
Onze wereld is heilig.
Stralend als de zon.
Wie heiligheid voelen en ervaren,
stralen dat met alle wezens uit.
Zeggen liefdevolle waarheid,
met horen, zien of zwijgen.…
Waarin de vader ontbreekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Ogen dichtgeplakt
Met korrels slaap,
Ooglid dat nog
Van geen wijken
Weten wil -
Na veel inspanning
En ongewoon veel tijd
Begint het licht
Voorzichtig te gloren,
Niet veel, maar toch -
Door een waas van
Verlies en verlangen
Kijk ik bij onszelf
Naar binnen, en zie
Het huisgezin waarin
De vader ontbreekt,
Waarin hij althans…
Avondwake
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 447 Praten met mijn vader
Luisterend naar zijn zoon
In de stilte van de nacht
Zo intens en ongewoon
Verhalend over dingen
Die voor ons bijzonder zijn
Zittend bij elkaar
Soms rechtlijnig overal tegen
Vaak wel op één lijn
Pratend met mijn vader
Ook al is hij jaren dood
Van hem mag ik klein blijven
En hij blijft altijd groot…
Grensverleggend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Die de grens van oudjaarsdag
Al een dag naar voren
Hadden gehaald om
Ongestoord hun achterlijke
Gang te kunnen gaan
Verleggen nu opnieuw
Een grens door na een
Redelijk milde straf
De burgemeester te
Gaan bedreigen -
Heldhaftige brief,
Branieachtige toon
Maar de naam van de
Afzender vermelden is
Voor zulk volk
Blijkbaar ongewoon…
Zeer...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Ik moet het toch vertellen.
’t Is ook niet uit te stellen,
dit ongewone zeer, dit kan ik niet weer.
Maar het moet, voor de zoveelste keer.…
Bewustzijn delen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 105 Wanneer twee mensen
Het bewustzijn delen
Dat de
Spirituele wereld
In hun is
Waar ze hun éénzijn
Kunnen ontdekken
Vindt
Spirituele
Éénwording plaats…
Geen ridder
hartenkreet
4.2 met 6 stemmen 757 Een ridder reed eens door een woud
Hij was moe en had het koud
Er spookten lijken door zijn hoofd
Wier leven hij eens had beroofd
Verbijsterd bleef hij stokstijf staan
Door schoonheid zichtbaar aangedaan
Want hoor, daar zong een nachtegaal
een herinnering… een vergeten taal
Het oude lijf werd prompt vergeten
De spoken floeps uiteengereten…
DIE SEELE ALLEIN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Het watervolkje dut in vroege weiden
Uit lentegroen lawaait de puberteit
In mij verpopt de lotsverbondenheid
Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden
Tot wederopstanding en het verspreiden
Van denkbeelden beïnvloed door habijt
Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid
Teneinde moord en doodslag te vermijden
Het valt niet mee te gaan van…
Tijdloos spelen.
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 144 Dat tijd illusie is.
Dat al wat leeft beweegt,
rondom dit ene, heilige moment.
Dat al dat leven ritme kent.
Dat gevoel ken ik al zo lang,
zonder dat ik dat wist of weet.
Dat mijn verzet is aangeleerd.
Mijn behoefte aan beheersing.
Mijn streven naar veiligheid.
Dat verleden en toekomst,
herinneringen en verlangens zijn,
die ons tot egoslaven…
Sensologie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 158 Leren kijken.
Zien wat is.
Luisteren.
Vertellen.
Leren voelen.
Leren ruiken.
Leren proeven.
Leren denken.
Nauwkeurig nuanceren.
Beseffen hoe gedachten,
onze wereld kleuren.
Leren observeren.
Getuige leren zijn.
Kunnen mediteren.
Onze toekomst hangt af van sensologen.
Van de vaders aller wetenschappen.
Van de moeders aller kunsten…
Aansporing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 185 Kom tot bezinning en toef langer niet
‘Uw Heiland’ kwam er in mijn jeugd na tot
We zongen in verzuilde tijden, spot
Was kwetsend en gemeen op elk gebied
Met ‘heerlijk, heerlijk, klinkt de vreugdetoon’
Begon altijd blijgeestig het refrein
Het komt zomaar tevoorschijn uit mijn brein
Daar lag het blijkbaar al die tijd gewoon
Er waren zaal’gen…
Harteloos als steen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 De steen valt in de vijver,
en verdwijnt in de diepte.
De rimpels, dat zijn wij.
De rimpels beginnen na te denken.
Over wat menselijk is.
Over wat mensen angstig maakt.
Wat hartelijk. Wat blij.
Narcisten kijken in het rimpelloze water.
Zij zien alleen zichzelf.
Harteloos als steen.…
In de vertraagde tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 Snel verandert ons dagelijkse leven.
Nieuwe media bepalen de sociale tijd.
Hijgend rennen moderne mensen mee.
Wij dragen urenlang water naar de zee.
Langzaam tikt onze innerlijke klok,
volgens een verborgen programma.
Dat programma geeft ons extra tijd.
Tijd om uitgerust van start te gaan.
Tijd om ons leven zelf te sturen.
Tijd om aandachtig…
afglijdend van de top
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 77 Via het beekje
stroomt verwaterd het portret
vragend naar het dal.…
De dubbelganger
netgedicht
4.2 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Heisa
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 847 Ons volk is van nature kalm en sober
Wel zijn wij soms in uiterlijk vertoon
Rond voetbal, schaats en fiets wat ongewoon
Maar dat is dan weer zelden in oktober
En toch: één sneeuwbui en de krant staat vol
Men belt de Friese ijsmeesters al dol
-----------------------------------------------------------
Een onverwachte sneeuwdag met bijna-kouderecord…
Alledaagse dingen
hartenkreet
3.8 met 9 stemmen 1.149 Luister er eens goed naar,
en bedenk dan bij jezelf
hoe fijn de bewustwording is
van al die kleine cadeautjes.......
Het tjirpen van de krekel,
het zingen van de wind,
het ruisen van de zee,
het spelen van een kind.…