Netgedichten

netgedicht (nr. 42.981):

DIE SEELE ALLEIN

Het watervolkje dut in vroege weiden
Uit lentegroen lawaait de puberteit
In mij verpopt de lotsverbondenheid
Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden

Tot wederopstanding en het verspreiden
Van denkbeelden beïnvloed door habijt
Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid
Teneinde moord en doodslag te vermijden

Het valt niet mee te gaan van rups naar vlinder
Van larf en puber naar rijp en bewust
Je kunt niet bouwen zonder eerst te slopen

Hij is de moeite waard, de tocht naar ginder
Van rommelig geheel naar zielenrust
Moeder Natuur zet haar registers open

Heeft een Iskariot ook jou gekust?
Geef het niet op, blijf je colleges lopen