Alle inzendingen over compositie

Zij ligt op haar bed, een verstilde pop naast haar met glimlach half verholen, een roos die nog niet is ontloken geboren als magisch beeld als zij mijn gedachten taxeert zachte lijnen begrenzen sproeten magie om pijn te vergeten, gaven die alleen een kind bezitten kan compositie van verdriet naar schoonheid toonbalk van nog niet…

Er kwaakt een badeend onder in een orgelpijp -- Ze doet lekker mee.…

Ik ben aanwezig, mijn lichaam, mijn zintuigen -- in deze herfsttuin.…

Dit jaar is mei een Valse triste lente Een trage droeve wals van vocht en kou Als een passaggio die voorbij gaan zou Pastoraal in bloei finalemente Het Lenteoffer klonk al vroeg in maart Straks roert dan, hopelijk, ook Mei z'n staart…

De componist schrijft het fermate, her rustpunt voor maar de muziekuitvoerenden, de dirigenten beslissen de duur als het gaat om de genoteerde fermate's in muziek Een fermate maakt muziek zo bijzonder het fermateteken, die halve boog met punt een rustpunt voor een noot of stilte Wat, dat de compositie zo eigen maakt de uitvoerende muziek…

bleke velden, stralen als een scherpe zicht strijken over stille plas, die door donk,re bossenrij omzoomd zich onthuld als een schilderij stil, met rechte stam, als in gelid staat de zilverboom op wacht zijn kroon vol loof, met zacht getinte bladeren in viltig wit takken getand als zeldzaam koraal spelen met de eerste zonnestraal een compositie…

stroomde aan Geen druppeltje werd er gemorst -Nou ja, wat spatjes op de borst- Zie daar: De Oceaan Het nieuwe land dat zo ontstond Lag nauwelijks één tel braak Het kiemde rijk aan boerenbont En strooide vrucht en zaden rond Ter schoonheid en vermaak Jahweh bekeek de klus voldaan En zei: ~Wat ik vermag Dat noopt beslist tot verdergaan De compositie…

Schoenberg en Massenet geniale componisten beide ook triskaidekafobisten moesten bij leven vele keren uitgeteld dode punten passeren Jules Massenet had zijn naam al tegen moest zich publiekelijk afkorten bladzijde dertien werd altijd 12bis zijn verscheiden was tragisch 13 augustus 1912* bezeten bezig aan zijn 14e compositie voor orkest…

grootste verlies dat een kind zich voorstellen kan toch lonkt gelijktijdig ook toekomst daar waar eens jouw opa nog woonde dichtbij jouw vader en leermeester wordt zijn huis nu jouw eigen thuis zo vervlecht en veranker jij herinnering die zoveel levens al te verbinden wist componeer jij met noten van het verleden een modern en eigentijdse compositie…

Eskadrons vliegen over, zonder schaduwen -- op onze ogen.…

De wind omsingelt ons, laat ons gierend horen -- dat wij binnen zijn.…

Vol kosmische toevalligheden, als compositie in de Planets? Bedoeld door Gustav Holst. Gemaakt voor mensen. Is het liefde op zoek naar liefde? Is het in mensen die dat zoeken? Is het in hen die dat durven doen? Woont het in angst of in moed? In oorlog of alleen in vrede? In voor- of in tegenspoed? In tegenstellingen?…

kan je zomaar overkomen smoor als ik haar zie hart licht op verlegen blij dartel spelend danst zij jong druk verdiept in haar spel vertederd versieren overstroming lief in mijn lijf Mozart helder transparant blikken naar binnen hou me vast vraag om aandacht warmte overspoelt de siddering van huid zo fris vervoering in verfijnde klanken compositie…

Onvergeetlijk zonder woorden, blikken uit het laatste vensterraam, dood wild op gedekte tafels, handgeschilderde ogen, tranengevuld ontroerend onverdorven blijven mensens meesterwerken, veel besproken werkjes, verantwoorde compositie in alle eeuwigheid bestaan zonder hoop, geschilderd realistisch en met nog veel meer liefde, naam je…

doorheen hartstocht en drama klingelt aandacht verfrissend haar bries door teder betoverende klanken die onrust en angst trachten te ontmoedigen dan prikkelen de elan blussende noten van verdriet en melancholie vriendelijk maar zelfbewust de verrukking van optimisme en ontroering als het leven een soundtrack heeft fluistert opgetogen de compositie…

Luisterseance: handenwrijven, tongklakken -- en luid geschuifel.…

De pauken zingen zich in, zachtjes roeren ze -- de stem in hun buik.…

Ik lik aan alles en nog kan ik niet kiezen -- waar ik zin in heb.…

Na de dijkdoorbraak huilt ergens in het water -- nog een sirene.…

In de binnentuin met bomen verzaagd tot vloer -- jammeren vogels.…

Het dichte wolken- dek hangt stil, laat zich langzaam -- zakken en rust uit.…

Elke zwier zwengelt weer een zwier aan, heel de nacht -- blijven wij dansen.…

Ik drijf maar wat rond en ben er bijna aan toe -- om wakker te zijn.…

Ochtend: de wereld krijgt kleur en wordt levensecht -- maar blijft ongrijpbaar.…

Vandaag is de geboortedag van mijn vader mijn vader Gerrit Jan Krediet Ik sta er niet te lang bij stil want het leven ging door en gaat door Hij is al lang geleden gestorven op mijn 32ste geboortedag zondag 12 februari 1984 in de vroege ochtend Hij was nog veel langer geleden geboren op 9 november 1908 en in februari 1908 verwekt zal…

Er is iets, dat Iets is aards, ik voel het, flarden -- geheimzinnigheid.…

Tranen vol wensen vullen de fontein met de lang verstreken treurige melodieën die het orkest in lente zachte symfonieën als liefdevolle compositie speelde en zo ieder deed verbleken Verlangen nam af toen het spel de tijd spoedig voorbij liet gaan over de tokkelende snaren ooit zorgvuldig beroerd in het verleden totdat liefdevolle…

Pillen slikken dat zou nog wel gaan: chefarine, maagtabletten, mooie compositie. Maar ze kende te veel angst om dood te gaan. Aan verzuipen dacht ze geen moment. Ze zou nooit kiezen voor een gracht of zee, of springen van een flat, het is bekend, want ze had water- en ook hoogtevrees. Maar op een dag had ze geluk.…

lied In overdreven gedreven pas Meerstemmig wordt het echter niet De voorwaarden zijn kras Geen mens bekijkt het bij zo’n kans Men gaat fluitend en gestaald op pad Nieuwe muziek geeft glans Zomer brengt diepte in het vat Coupletten worden wetten Het refrein neuriet zacht Wat uiteen kan zetten Is op voorhand al verdacht Een eigen compositie…

Puin, puin, puin pijn, pijn, pijn!…