De laatste symfonie

een omvangrijke stilte onthult
de leegte in het gulle vertrek.
Tranen vol wensen vullen de
fontein met de lang verstreken
treurige melodieën die het orkest
in lente zachte symfonieën als
liefdevolle compositie speelde
en zo ieder deed verbleken

Verlangen nam af toen het spel
de tijd spoedig voorbij liet gaan
over de tokkelende snaren ooit
zorgvuldig beroerd in het verleden
totdat liefdevolle klanken verdwenen
in de diepte van een lederen huid
tromgeroffel een solo speelde in
een partij die ooit al was gestreden

net als de zuivere tonen het hart
willen raken brengt een harde gong
een dreunende trilling van realiteit,
de oude viool in de hoek toont zich
met een gebladerde bast en krijst
vals zijn lied. Een gedeukte trompet
doet haar best om hem bij te houden
maar ook zij verloor haar schoonheid

de schrale klanken van een harp laten
de dronken dirigent z’n hoofd hangen
een pianist slaat zo zijn laatste noten
door de salon waarna uiteindelijk ook
de gasten vertrekken. Het orkest stort in
een grijs gedraaid en krakend verleden
met als enige zuivere van die avond een
traan gevuld met het stille verlangen

naar die laatste symfonie

Schrijver: pandorra, 24 april 2003

maxshedevilmsn.com

herinneringen muziek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 604