Alle inzendingen over déjà vu

om het zekere voor het onzekere te nemen elke schijn van mogelijk beter weten in luim en schuim gemeden de winnares was genesteld patiënt in de tunnel waar MRI wordt gescand tweede werden zes Tedere Blasfemieën het holle heelal kreeg daar klank van aanwezigheid aan gene zijde hierna kwam Verwachting na meting van ruis in ’t hart volgden…

krijgen uit pure verbazing om het vreemde gebeuren zij pareerde innemend de blikken koos haar moment toen zij alle ogen en aandacht op zich gericht wist haar stem had het zangerig accent van over de grens de zaal was vlot klaar met haar afkomst te determineren alleen ik stond nog steeds perplex in mijn lang durend deja- vu…

Zondag de kerkdag nu een spookdag die de stad verandert in spookstad Onwennig vult men hun hoofden met flauw vertier noemt het plezier Men verdringt achter vensters de leegheid van hun alledaags bestaan Zondags stil en kil rijk verleden treurt op de Utrechts Oudegracht Omgeving waar ik even geen deel van uitmaak door ‘n jamais vu…

binnen laten heb nog geen ruimte in mijn kop die ander is blijven logeren al weten we beiden: het is op We delen vals herinneringen: jij mag deze, die’s van mij Wie had ‘t over eerlijk delen kijk, ik krijg alle dozen pijn We zijn zo vreeslijk samen samen in ons verdriet om toen en nu om wat zo gruwelijk mislukte met om de beurt een deja-vu…

deze, die’s van mij Wie had ‘t over eerlijk delen kijk, ik krijg alle dozen pijn pijn om wat was en niet zou worden pijn om wat leek en toch niet was pijn om de barsten in de borden pijn om het rijp zijn voor de sloop We zijn zo vreeslijk samen samen in ons verdriet om toen en nu om wat zo gruwelijk mislukte met om de beurt een deja-vu…

Een engel wenkt u, neemt u bij de hand voor een terugblik op ’t aardse leven, een déja vu. U voelt wat uw woorden teweeg hebben gebracht bij anderen, en tal van scènes passeren de revue.…

Ik heb wel eens vragen En ik weet zeker dat iedereen ze heeft Er zijn wel eens dagen Dat je alles opnieuw beleeft Je hebt me nooit overal antwoord op gegeven Gelukkig verwacht je dat ook niet van mij Want al zou je alles voor een tweede keer beleven Schiet de dag en haar waarheid wederom zo aan ons voorbij…

borsten haar nagels staan in mijn rug krast mij met ongekende kracht in de zijden lakens en vensters vliegen open en witte duiven bloedbevlekte vleugels klapperen in de kamer met de wind vlammen laaien op de hitte en zij moordt in het bedrijven van de liefde 'im astri da dovia mi dovia, mi dovia vi t` lesta dire das livne im astri da vu…

Tyrannosaurus Rex was niet zo snel dan tot dusver door ons werd aangenomen. Maar daar kan je toch niet meer achter komen? Jawel: je bouwt gewoon een fraai model. In dat model laat je dat beest weer lopen Slechts 2,5 per uur ... maar wel in knopen…

Kreupel zoekt de poëzie het huis weer op de warme lamp het kleine leed van pappie-mammie roepen verdriet om de voorbije verjaardag wéér troost de natuur wéér komt op de proppen die ellendige God vermomd nu als VU-student of Nijmeegse nitwit.…

Ons leven en einde is 'in', is 'hot' verdrijft de vrieskou de mist, de sneeuw alle voorspelbare weersverwachtingen van ons zo afwisselende leven vanaf de geboorte tot ons levenseinde Want het woord dood gebruiken we niet meer En wat we nu nog niet weten van wat lichamelijk ons leven zal bieden zullen we straks wel weten als we genetisch…

De studie van de taal wordt uitgehuwd Wie wil er nog het Nederlands studeren? Cultuur weet men helaas niet meer te eren En wat van waarde is dat wordt bespuwd Maar elders zijn er betere tendenzen: Het Nederlands floreert buiten de grenzen…

Geloof niet langer in wat je jezelf wijsmaakt -- Houd op met lijden!…

Vint alors la grosse bise - 'faut pas qu'on prenne ça à la sottise : si mal elle fût comprise c'est que déjà je me retrouvais amoureux (-se?) de cette femme à la lune bleuâtre se couchant sur ses seins.…