1712 resultaten.
Herkenning
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 284 Ineens was zij weer op til
toen ik haar achter mij hoorde
bij oom Donald
waar onze kleinkinderen
naar de tekenfilm Bambi keken
herkende dat beeld
en het roepen van roekoe roekoe
naar de bediening
wat ik eigenlijk niet wilde
was toch op de grond kijken
zij liet iets vallen: plets
lieve rode duif gaf een kopje
waar de kleintjes naar…
herkenning
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 545 als mijn hoofd
de wereld
niet meer kent
mijn geest
een ander
universum verkent
neem mij dan
in je armen
en wieg mij
wieg mij
heen en weer
en op een keer
welt uit het diepst
van mijn wezen
jouw naam…
Herkenning
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.038 het is meer dan verstrengeling
van onze belangen
hoe je kijkt, hoe je lacht,
je geur, gevoel voor humor
maar bovenal de klik
al jaren lang
ben jij zonder woorden
vertrouwd en mij nabij
je rare trekjes
zijn mij dierbaar
jij ontziet mij waar nodig
kan ook vlijmscherp benoemen
waar het wringt
kortom, een vriendin
voor het leven…
HERKENNING
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Laat mij altijd overdonderen
door de natuur
en als ik dan dieper op haar
inga
kom ik tot de conclusie
zij de zuivere ware liefde is
de mensheid heeft dat ook:
dezelfde eigenschappen
ondanks veelzijdige gebreken
hun wispelturigheid knipoogt
in herkenning
tussen hemel en aarde
waaruit zij zijn ontstaan:
maar er tollen altijd
duivels…
Herkenning
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 Een winter lang in duisternis begraven,
geen hoop meer op een leven in het licht,
geen ogen meer, geen glimlach, geen gezicht,
geen water dat je diepste dorst kan laven,
alleen maar pijn en vragen, kreunen, klagen,
de muren stom, je lichaam zonder kracht,
het graan sterft in de grond nog deze nacht,
maar Iemand is er die je toch blijft dragen…
Herkenning
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Geen rijkdom en geen roem
zijn groter dan die lach,
Dat lachje, dat als in herkenning,
jouw oog ontmoeten mag.…
depressie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 271 depressie
afschuwelijke tijd
donkere sombere buien
hoe kom ik hieruit?
sterker!…
Nu het rumoer verstomd is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 Nu het lawaai is geweken,
Het rumoer is verstomd,
Ontwaar ik om mij heen
Wat echt leven zijn kan -
Een koerende en intevreden
Tortel die met mij het aanbreken
Van de nieuwe dag omarmt
En gouden stralen van de
Ochtendzon die op deze dag
Mijn koud geworden hart verwarmt…
Het ondenkbare
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 610 Het hoogst haalbare
Leefde lange tijd in mij
Door de grillen van het leven
Ongewild gekoppeld aan het
Diepst denkbare - het
Ondenkbare dat uiteindelijk
Denkbaar werd…
Gescheurde schedel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 328 Een crash heb ik
Nooit meegemaakt
En toch ervaar ik
Voortdurend die scheur
In mijn schedel
Waar het leven in
En uit gaat, dag in
Dag uit, zonder het
Zelf te kunnen sturen -
Nu ik erover nadenk
Moet het toch mijn
Leven zijn dat die
Scheur in mijn schedel
Heeft veroorzaakt -
Crash zonder dat er ook
Maar één voertuig aan…
Waterdeken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 637 Voortdurend verlies ik
Het gevecht tegen de slaap
Die het mij onmogelijk maakt
Wakker te worden - ontwaken wil
Ik uit de boze droom die
Mij het leven beneemt -
Alleen op spaarzaame momenten
Bereik ik het oppervlak van
Matig waakzaam zijn, maar ben
Niet sterk genoeg de waterdeken
Die mij naadloos omsluit
Van me af te gooien…
Naar voren kijken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 872 Terug keek ik
De afgelopen jaren
Op alle donkere dagen
Die mijn leven verzameld
Had - opeenstapeling van
Buitensluiting, van neerbuigend
Bejegend zijn, gekleineerd
Tot op het bot, dat
Onder het kwetsbare lichaam
Onzichtbaar aanwezig was,
Van vele malen verlies met
Bijbehorend verdriet van
Er niet mogen zijn -
Nu ben ik verder…
Vijf tinten zwart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 184 In semi-sluimering
Komen in mijn ziel
Dia-raampjes voorbij met minstens
Vijf soorten zwart bestrooid -
Overwegend roet dat net
Als ik is neergeslagen
In de ruimte die
Leven genoemd wordt
En soms wel wat weg hebben
Van de bril die ik doorgaans
Draag in deze donk're tijd
Waarin het nooit meer
Licht lijkt te worden…
Onbewoonbaar verklaard
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 Huis dat
Lichaam heet
Al jaren in verval
Noodzakelijk onderhoud
Wegens permanent
Tijdgebrek niet
Uitgevoerd
Overal kieren en
Spleten, planken
Die het begeven,
Dak dat lekt -
Wilde er nog
Wel in wonen,
Maar zag op een
Morgen een wit bord
Met zwarte letters
Op mijn gevel aangebracht
Mijn lichaam was
Onbewoonbaar verklaard…
Keerpunt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Toen ik de
Dag en de tijd
Had losgelaten
En mijn leven
Als een laken
Vol vlekken
En scheuren
Op een hoop
Naar beneden viel
Was ik op een
Keerpunt gekomen
Niet wetend of
De hemel zou
Volgen of toch
Nog de aarde
Die ik al
Verlaten had
29 januari 2010.…
Waarin de vader ontbreekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Ogen dichtgeplakt
Met korrels slaap,
Ooglid dat nog
Van geen wijken
Weten wil -
Na veel inspanning
En ongewoon veel tijd
Begint het licht
Voorzichtig te gloren,
Niet veel, maar toch -
Door een waas van
Verlies en verlangen
Kijk ik bij onszelf
Naar binnen, en zie
Het huisgezin waarin
De vader ontbreekt,
Waarin hij althans…
Vastloper
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 73 Met vastgelopen hersens
In het licht van een zon
Die maar niet
Echt komen wil,
Slechts één gedachte
Komt naar boven
Eén gedachte maar,
Aan het moment
Dat dit leven begon…
licht in je handen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 57 in de nacht
omsingelt zwart
water het hart
het heeft geen
weet van verlangen
dat ademen kan
vleugellam hart
dat licht in gesloten
handen draagt
het niet openen kan…
De depressiviteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 Je herkent het niet,
ziet 't zelden
op 't gezicht staat 't niet
't zijn de helden
van verbergen.
Ze is depressief,
niet 'n klein beetje
ze is ook nog zo lief
maar hoor eens, weet je
ze verbergt.
Ze durft geen hulp te vragen
is bang voor wat men zegt
zo loopt ze nu al dagen
en voert een stil gevecht
van verbergen.
't Wordt allengs…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Scheiding
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 124 Mensen beloven elkaar eeuwige trouw
Tot de dood ons scheidt
Tijdens zo’n onecht verbond
toont men reeds een keer berouw
Het leven gehuld in gestrande rouw
De liefde is tevens tot haat bereid
Kinderen offeren zich in de stof
De een is schuldig, voor de ander de lof
Een enkeling gaat samen tot het bittere eind
Diamanten schitteren verfijnd…
Chagregen weer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 148 Het is weer, chagregen weer
Het komt met bakken uit de lucht
Wanneer komt die zon denk ik met
Een diepe zucht
En ziet alles er weer wat beter uit hier
Zowel het weer, als op mijn eigen vizier
Soms is alleen het weer in een depressie
En zit je zelf slechts even in een recessie
Kom op zon ga schijnen
En laat alle depressie en recessie…
Op de rand van de afgrond
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 88 ze loopt
op de rand
kijkt angstvallig niet
in de afgrond
voorzichtig
stap voor stap
krampachtig kijkend
naar het moment
de depressie
diep beneden
grijnzend
hopend
dat ze valt
ze wankelt
de depressie houdt
haar adem in
hoopvol loerend
maar ze vindt
haar evenwicht terug
rechtdoor
steeds rechtdoor
dan voelt ze
vaste…
Lagedrukgebied (Tanka)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Met een depressie
dromend in de wintertijd
met een storm op komst
staan kale bomen paraat
om windstoten te doorstaan.…
Opstel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 Het opstel van mijn leven wil ik
Schrijven waarin het moet gaan
Over de pijn, het verdriet
En het door alleman ontkend zijn -
Bij de eerste zin van het verhaal
Trekt mijn hoofd al dicht met een stevige mist -
En schrijf ik mijn opstel eerst maar
Als gedicht, en zijn het vage contouren
Die mij langs de regels voeren…
Boven het maaiveld
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 280 Mijn hart doorwond
Mijn ziel doorboord
Verhef ik me
Boven ' t maaiveld
Van mijn leven
En zie ik
Dat ik leef nog -
Hoewel 'k zo vaak
Al gestorven was…
Al hetgeen in mij onstoffelijk is
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 264 Al hetgeen in mij
Onstoffelijk is
Verzet zich tegen
De gang van zaken,
Kan niet meer tegen
Dat pijnlijke gemis
Waarmee ' k naar
Het verleden blijf haken
En schreeuw mijn verdriet
Van de daken dat voor
Niemand te horen is…
Richting uitgang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Eigenlijk wilde ik
Richting uitgang
Maar werd door een
Onzichtbare persoon
(die over het leven
ging, zei hij)
Tegengehouden omdat
Ik wel de weg, maar
Nog niet het leven
Had afgelegd…