Alle inzendingen over handen OR samenzijn OR liefde

we zeggen ja, we schreeuwen nee we lachen soms nog samen we praten, maar ook alleen ik voel angst in jouw liefde waar brengt die weg ons heen jouw hand raakt zacht de mijne warmte maar liefde danst niet meer je laat los en draait je om de nacht legt stil haar sluier neer…

Mijn allerliefste valentijn mijn dochter, mijn zijn als ik in je ogen kijk voel ik mij zo steenrijk want liefde kost geen geld het is het gevoel dat telt mijn allerliefste liefje jij mijn Giulia, ik kies je tot mijn meisje, fijn samenzijn jij mijn eeuwigdurende valentijn!…

ik moet niet niet meer dromen je gewoon laten komen handen raken je lippen laten smaken in samenzijn vergeten wat we al een leven weten weg met die pijn met herfstbloemen kan ik je niet boeien onze oogst zal zelfstandig bloeien nog winteren we samen maar de lentebollen zijn geplant in hun ontluiken vraag ik jou de hand…

Dat jij mij geluk wil geven Warmte van de veiligheid Dromen hemels laat zweven Het is weer even wennen Dat er iemand ergens leeft Hunkerend naar samenzijn Passie met liefde verweefd Het is weer even wennen Wat ik voel diep van binnen Mijn hart nu in jouw handen Liefde zal weer beminnen…

in vriendelijk warme handen en een lach om blij te zijn jij vroeg niet om te buigen wel hoopvol te wuiven met enthousiasme dat als de eerste doop vrede is waarvan de weg het samenzijn gaat worden…

Weemoedig staart ze naar haar handen, handen die troosten, handen die zorgden, handen die kookten, handen die streken. Waar waren ze ook weer voor? ze friemelt met een zakdoen, strijkt haar rok glad, kijkt schichtig om zich heen, om vervolgens weer te blikken op die doelloze handen!…

heb schraalheid zien groeien op kale grond glas met handen gebroken in bloed dat warm vloeit gewanhoopt in pijn aan ons samenzijn geschreeuwd van ellende zonder geluid ooit zal jij bloeien jouw lente komt van diep binnenuit…

De aard van je aanschouwen Brengt wijsheid in mijn hart De kracht van je ogen Breekt mijn ziel Ik zoek spoorloos naar de waarheid Van mijn bewustzijn De eeuwige wet van de liefde Heeft zich op mij neergelegd Lichtzinnig groeit het verlangen Naar een samenzijn Je bent een verlichting in In de schaduw van mijn hart…

onuitgesproken gedachten aan een toekomst samen als de zon die landschap maakt tot schilderij beantwoord door verzwegen waarheid van een lang vervlogen liefde als gesloten ogen van de ziel bedrogen in hun zoektocht naar geluk de perfecte utopie verworden tot een eenzaam samenzijn…

Straks in de lente Met de adem van de winter En de belofte van de zomer Ons samenzijn er nog is Dan beklinken wij Het ontwaken van onze relatie En omarmen wij de liefde Het wakker worden uit een droom Van angst en terreur Hebben wij dan achter ons kunnen laten En dan? En dan kunnen wij eindelijk DANSEN…

moet ik de zegeningen tellen die de tijd aan mijn verblijf geregen heeft heb ik eigenlijk wel ooit bewust geleefd handen die me groeten de verwondering in ontmoeten ogen die in liefde naar me keken ben ik kleine dingen soms vergeten waren ze niet van belang of plakte ik ze achter het behang laat ik de balans opmaken van de dingen die…

Ik geloof dat de ziel van ons leven als een waardevol kleed is geweven van ragfijne stof dat door gedachten vanuit het hart gegeven het samenzijn niet kon bederven zo geloof ik dat er zijwegen van de liefde bestaan een kwestie van twee-eenheid waar de één sterft, naar de hemel gaat en de ander alleen achterlaat met een hart vol liefde…

Toen vroege bloemen zich niet met bloeien hoefden te bemoeien geurden ze fleurig beurtelings gekleurd Nu zijn ze eigenlijk alleen maar bezig met het overleven zonder door te groeien laat staan nog te bloeien Leeg bleef liefde liggen vage vragen knagen aan de volheid van het samenzijn…

je vleugde tegendraads voelde je bewegen in meegaan konden we weer spreken over patronen die je wilde in kleuren zelf gekozen die jou meer perspectieven boden in een ander leven kunnen wij ons samenzijn verweven de ondergrond versterken door er liefde en geluk in te verwerken…

Samenzijn in ons isolement. In vriendschap. Kwetsbaarheid in het almachtige. Mogelijkheid in het onmogelijke. Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu. Leven in de dood. In liefde.…

het was zijn hand vragend in gespreide vingers reikend naar houvast en steun in onverwacht afhankelijk zijn de pijn van trots stil verborgen in ogen vol zorgen nog speelt de lichte humor in zijn woorden met de ernst van nu maar het besef van eindigheid klinkt donker in de stilte van ons samenzijn…

Met je ogen opgesloten in de kassen van je ziel trek je liefde weg uit mij en spreken klavertjes vier waarheid in je lach. De warmte in ons samenzijn als kaarslicht te omschrijven strelen gedachten naar verleden toen twijfel geboren werd maar het wel een teken was dat mijn hart weer zal verdwalen. Maar nu echt…

heb weer de zon genoten zij en jij halen het beste in me boven in warme koestering bemin ik jou zie de kleuren groeien uit wat het groen ons deed beloven de zachte wind waait geuren aan geboren uit ons samenzijn wij zullen liefde oogsten…

van het verleden hield ons bijeen in de denkbeeldige poëzie van de liefde tot het tij zelfs niet meer door de maanstond te keren was Vriendschap kleurt nu de landerijen van ons samenzijn en waar ik ooit ons nest verliet groeit de hemel nooit meer samen…

zachtjes strijkt een vroege vlinder zich tonend neer kleuren sprankelen een doodse steen tot goud verdrijven het koud warm fluisteren lippen dankwoorden naar omhoog een hand van liefde vangt de druppel die plots vloeit uit het oog * Pasen *…

Wie door het hoogste is verkozen en zich door het hart laat voeren draagt in z'n ziel de kleur van rozen die slechts het reine kan ontroeren Wie door het hoogst is aangezocht en zich niet van zijn weglaat trekken maakt in de schaduw vaak z'n stille tocht zal niettemin zijn weg met lief bedekken Wie door het hoogst is aangesproken,…

bron, het fruit we versmelten en verbinden en liefde stroomt voluit mijn woorden wellen, weken in je handen tot dit rijm ze vullen zoete zinnen over innig samenzijn de maan, haar bleke schoonheid tere vleugels op een bloem door ons komt alles samen zijn we nu en ooit en toen…

in gedachten zie ik je zo als je daar in je keuken zit gebogen over vluchtig nieuws je handen om de tafelrand als is t je enige houvast bij dat wat om je heen gebeurt eenentachtig ben je nu je liefde veertig jaar gestorven voortgeplant in nageslacht, in kinderen met kinderen met kinderen jij, gevangene van onwillig lijf ik zou met je willen…

heerlijk als je ogen weer lachen de taal spreken van humor en kracht warmte straalt van je af in koesterend ontvangen emoties raken geladen de zachte pijn van vele scherpe kantjes in het samenzijn helend is je kus die in liefde gemanteld alles toedekt en sust…

Als je om iemand geeft, en gelukkig samenleeft, één waar je alles mee kan delen, het samenzijn nooit gaat vervelen. Als je eerst aan die ander denkt, voordat je, je eigen glas inschenkt. Als je het liefst bij elkaar wilt zijn, elkaar troost bij verdriet of pijn, alles wil geven aan deze, dan moet het wel liefde wezen.…

Liefde moet niet lijken Maar moet steeds blijken Een lief of klein gebaar Raak die gevoelige snaar Liefde is niet te dwingen Maar moet je toezingen Ontmoeting vol van geluk Zaligmakend verrukkelijk Liefde zal steeds groeien Harten zullen opbloeien Vervlochten in samenzijn Twee zielen op een lijn Liefde verlangt openheid Praten huilen…

Kom laten we even rusten heerlijk aan de waterkant vlij je hoofd in mijn schoot leg je hand maar in mijn hand kom laten we onze ogen sluiten zodat de stilte van het water geëtst wordt in gedachten als herinnering - voor later kom laten we even genieten van ons rimpelig samenzijn samen oud - samen oud wat moet dat prachtig zijn…

nam je vingers zag je nagels lang gevijld met licht gelakt maar hier en daar onzichtbaar nog gebroken zag je hand las de lijnen van je leven ze vorkten in het meer dan jij hebt kunnen geven tastte naar je pols je hart versnelde in ons samenzijn maar voelde ook het krampen van je vingers in een veel geleden pijn…

ze, zoals het samenzijn laat alle dagen mooi en liefdevol zijn!…

Ik wens je de vreugde liefde te vinden in de gewone dingen Bij het ochtendgloren te ontwaken met een gevleugeld hart vol dank voor de klanken van een heldere dag En ik wens je het geluk van het samenzijn met de geliefde die achter je ogen woont en de schoonheid van een leven in de geborgenheid de weemoed en de warmte van je uitverkoren…