Alle inzendingen over hoop OR uilskuiken OR rotzooi

Amsterdam bij nacht het is een pracht de grachten verlicht een machtig gezicht de oude gebouwen zo mooi om te aanschouwen ik geniet van Amsterdam waar ik als klein meisje ter wereld kwam nu woon ik aan het IJ pontje varen als een vogel zo vrij Amsterdam wat ben je mooi (ondanks de rommelige rotzooi).…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Stinkende rotzooi Verrot tot op het bot Vies in je handen Gezwel in je hoofd Dreigend zwart gat Het begin.. maar ook het einde Het einde zeer nabij Zonder enig besef gebruiken misbruiken van munten en biljetten van aandelen en opties De mens van nu als keerpunt De mens van nu alleen nog maar te redden Zónder geld…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder, mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht het kloppen tikkert van uw zachte hart en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er. De sterren bloeien langs haar zilvren baan en blinken met het licht van duizend glanzende ogen, de heemlen om hen, als heerlijk hoge togen van blauw-zwart marmer welvend…

Vloek niet, o vloek niet de zon, m'n broer, die zo zwaar draagt uw last, touwen en lijnen zijn om u getast, hoog glijdt de boot in de zon. Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst, uw ogen en slapen zijn wild omvloten, maar de haat, de haat uw oog ontschoten 0 vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst. Bittere man die…

wat ben ik eigenlijk nog voor jou geen klank meer uit je mond een gezicht tot op de grond je hart zo kil en koud eens waren we goede kameraden maar dat was al vele jaren geleden we waren met zo weinig tevreden ook sterk zelfstandig en vastberaden we hielden van de gouden zon maakten reisjes naar die landen waar ik hoopte dat die zon, je…

in rouw en verdriet krom gebogen Het mensenhart is verduisterd met kwaad dat brandt als zout in een wond Kerstmis komt eraan; mistletoe en dennengeur voor het hout gekruiste raam zien we de kaarsjes staan Het stralende licht van het kindje dat in de kribbe ligt voor een nieuwe start met licht in ‘t hart Wanhoop veranderd in hoop…

Ruimtelijkheid komt geen stap verder ze liggen daar al een tijdje, sterk vervuild geraakte herinneringen naast de overvolle afvalbakken lege handen reinigen en poetsen en opgebouwde struikelblokken soppen, in het bekende excuus, sommige rotzooi mag blijven liggen, geleefd hebben is binnen een paar tellen opgeruimd en verwerkt.…

de buren klagen steen en been getverderrie rotzooi troep en herrie huishouden van jan steen groenten staan te rotten peuters doen het niet in potten de muizen lopen over wat wilt u zei de heer des huizes hoge kunst staat hier onbetwist nummer één wij zijn ingericht naar een echte Jan Steen…

stapel koppen voor de weg omhoog zet voeten in oogkassen zonder zicht kaken grijnzen onder het gewicht schreeuw en vloek hoek genadeloos graai botten bij elkaar beklim het paradijs versterf de dood met oud en grijs schop en trap om uit de rotzooi in de hemel aan te komen dromend daar alleen te zijn, de beste op het hoogste stapeltje…

Bij dag buig ik gewillig en strijk loon mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid, mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid. Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht maak ik gedichten zangerig en zacht en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht op hoeken van mijn tafel een…

Moeder zal 'n hempje naaien, laat het wieltje lustig draaien draaien, draaien, draaien. Van het geel katoen 'n lapje, van 'n witte kant 'n hapje, en de knoopjes van wit been draaien 't hempje gauw ineen. Jongen met zijn blote pootjes blote beentjes, blote kootjes stapt op 't witte beddewaad als 'n wonderflank soldaat. Kijkt de zonne…

Als rijen militairen gevallen op het veld zo liggen de jasmijnen in en op elkaar heel krachteloos! van bloem en blad ontveld en naakt. En op het blande zonpad waar de merelzang nooit zweeg, het goud is morsig nu; 'n kleiïg weke grond strengelt in grauwe banen zwart door 't hout, en 't hout is arm en kaal en menigwerf gewond. Hier ligt…

(voor de werkloze A. N. B.-ers) in 1914 'n Zang, 'n zang van weergeboorte, 'n zang die u, uw Vrijheid meldt, mijn makkers zo terneer gestoten, mijn vrouwen, moeders zo ontsteld. Zie 't hert dat van de berg neerviel in 't diep ravijn, sta op, sta op! het likt de bloedgeschonnen hiel het heft de schrikkensdonkre kop: en o zo goud…

Zou ik de morgenzon niet prijzen: goud en blank schijnt zij de grijze nevels van de heemlen heen en haar goudglans straalt alleen. Zou ik uwe lach niet prijzen, gouden, blank, schijnt zij de grijze nevels van mijn heemlen heen en haar glanzen zie 'k alleen. Donker was om mij en kommer als in bos in 't zwarte lommer bij grijze trieste…

Mijn knip is net zo leeg, als mijn hoofd, echter mijn hart is zo vol, dat het de ledigheid overtreft van voorgaande items.…

Emoties, liefde, hoop- en haat, toch beter als je verstand werken laat, daar: haat wordt verward met liefde, terwijl de hoop is vervlogen, de liefde vertrapt en haat een voor haar: onbekend gevoel is.…

Hoop, geloof en liefde zijn de pilaren van ons bestaan. Het zal ons steunen, waar we zijn of gaan. Dat zijn de dingen die gratis zijn in het leven, waardoor we rust in ons hoofd en lichaam kunnen creëren. Hou de moed in het leven, want het leven is ons maar 1 keer gegeven.…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

bij grens verleggend sociaal in het verkeer zou best eens wat gezegd het is nu van rotzooi maar wat aan een beetje toeteren laat maar gaan bij het serveren stond onlangs de ontvangende partij te heupwiegen met loense grijns de bal belandde naast de tafel uit dubbel gevoel te zwoel gespleten om raak te slaan wat moet fatsoen…

Het rukt en snijdt vol woede Je longen eruit Je gewurgde keel weigert lucht Woorden persen vol kracht Je ogen uit hun kas de rotzooi in je hoofd de smerige zoute modder Vermenigvuldigt, Stapelt, stapelt Geef me een mes, een zaag, een bijl Alsjeblieft, bevrijdt me te laat ik barst, ik scheur Geluidloos verdronken in mezelf…

Ik hoop dat die aardige mensen gauw uit je huis gaan, want jij hoort daarin. Als je weer tot jezelf gekomen bent, lieve schat, denk dan nog eens aan mij, vergeet de logische rotzooi, weet dat ik meer van jou houd dan jij van jezelf! Dat ik zelfs meer van jou houd dan van God! Zonder jou heeft mijn leven geen enkele zin!…

Bakken vol rotzooi en gebruikte spullen gaan met het vuilnis mee. Wat ligt mij te wachten als ik de laatste doos met leven open? Een porseleinen popje met armetierige beentjes, gebroken armpjes. Haar bruine ogen zo beschadigd, dat ze niet eens meer mag huilen. Alleen de vuurrood gestifte lipjes nog intact.…

Als je hebt besloten Je leven op hoop te moeten bouwen Kun je concluderen Jezelf eigenlijk niet te vertrouwen. Want als je je zelfbeeld Door hopen laat bepalen Zul je steeds afhankelijk zijn En valt er geen eer te behalen.…

Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

open Er blijft niks meer liggen geen herinneringen meer Zelfs mijn laptop gaat naar buiten om te luchten Zal ze niet blij mee zijn is een koukleum Er gaan ook personen mee daar heb ik het ook mee gehad Maar het maakt mijn leven opgelucht blij vrolijk Dus storm wind en regen kom maar op wind lucht zoveel op Het geeft je lucht En ruimt rotzooi…

Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende geklier Fiets ik door Uw schepping, Heer Vaak is het een vreselijke rotzooi hier Maar ik zie grazende koeien, ik zie mooie vrouwen De hemelpoort staat op een kier Leuk gedaan, die schepping, Heer Met elke kilometer wordt het beter hier Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende…

de ivoren toren wankelt gepeupel slaat zijn slag verwarring sloopt brandschattend heilige huizen de havikscherpe blik fixeert genadeloos de wrijving in de orde talenten voor de bijl bagger rotzooi waardeloos zijn ivorentorenhoog cliché voor alles dat niet past in arrogante beelden van het aantal en de macht angst doet grote bekken…