inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.317):

Schuld

Het rukt en snijdt vol woede
Je longen eruit
Je gewurgde keel
weigert lucht

Woorden persen vol kracht
Je ogen uit hun kas
de rotzooi in je hoofd
de smerige zoute modder
Vermenigvuldigt,
Stapelt, stapelt

Geef me een mes, een zaag, een bijl
Alsjeblieft, bevrijdt me

te laat

ik barst, ik scheur
Geluidloos
verdronken in mezelf

Schrijver: Heleen, 13 december 2007


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 841

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)