Alle inzendingen over jan over pa

Daar liep een nieuwtje door de stad, Dat Jan bij Neel geslapen had. Neel schutte ’t op haar wapen En sloeg het in de wind, ‘Want’, zei z’, ‘had Jan geslapen, Zo waar ik niet met kind’. ------------------------------------ ------------------------------------ op haar wapen schutten - afweren waar (van zijn) > zou zijn…

‘Gevonden in de Jan Porcellisstraat Een dode vrouw en niemand die het wist Waarom wordt iemand tien jaar niet gemist? Dat is de vraag waarom het eig’lijk gaat’ ‘Nog gróter vraag heb ik.’ ‘O ja? Vertel is!’ ‘Wie is in vredesnaam die Jan Porcellis?’…

De vakman die zijn kennersoog liet glijden Herkende in het schilderij meteen Een werkje van de kunstenaar Jan Steen, De schilder die geboren is in Leiden. Geweldig toch, experts die erin slagen Een ‘Steentje’ aan Jans oeuvre bij te dragen.…

Juf Ank ik jank ik huil ik val me een buil juist ook omdat klagen Juf Ank ik dank ik geniet ik lach Jan Krediet vooral voor de dubbele lagen Dank Ank van Jan(k)!…

" Ze zei: "Van m'n pa, maar ook van m'n ma; ik kreeg ze van dezen en genen."…

Stond in 't rapport: 'Pa nam de benen'!…

die steen is mijn moeder niet die steen is niet mijn pa verweerd en hard en koud ik hark en plant verdriet alweer opnieuw verweesd keer ik terug naar het leven…

Ik antwoordde: "Maar die hele wereld van u wel in 7 dagen" God proestend lachend, antwoordde bijna huilend van het lachen: "Ja Jan, dat hebben mensen er van gemaakt, want na mijn zoons geboorte, leven, lijden, sterven, opstanding en hemelvaart is de wereld maakbaar en Jan, het blijft 'vallen en opstaan', Jan, ga heen en maak er het beste van…

Jan-Peter, Wouter, Gerrit, Jan en Mat, Ze hebben me bestookt met al hun leuzen En me vooral gedwarsboomd bij mijn keuze. Ik ben die namen en die koppen zat. Het komt me echt m’n neus uit en m’n oren. Ik wil geen lijsttrekker meer zien of horen!…

Jan lag te slapen in zijn wagen. Schelmen komen En spannen Blesje uit, en tijgen op de rit. Ten laatste, Jan ontwaakt. „Hoe?" roept hij uit: "Wat's dit? Van tweeën een: men heeft mijn paard mij afgenomen , Of ik nam, in mijn slaap, een wagen in bezit."…

waar pa zich als praktijkdiplomeerde de ballen uit zijn pantalon werkte tegen tractement dat achterbleef door Drees die bestedingen beperkte…

Een leven lang lief en leed altijd was je er voor ons Een thuis een vriend een pa een voorbeeld voor ons allen Ma nog ondersteunend ook als zij het niet meer weet Het lijkt nog gisteren dat je naar de camping reed Alles nu toch plotseling voorbij na ma ook jij ons toch ook ontvallen Zonder pa en ma voel me geen kind meer ineens ben ik…

De man zei erna: ' 'k Heb 't geërfd van m'n pa: 't is genetische manipulatie.'…

Toen hij nog net geen negen was Zei pa, na wikken en na wegen ‘Al zit je ma in zak en as Dat kijkadvies kan aan het gas We gaan gezellig naar Saw negen’…

Een bontkraagje uit Spijkenisse ging ’s nachts in de Botlek coke grissen Zijn pa zei Moham Wat je doet is haram Koop fruit op de markt in Carnisse…

WEGGELOPEN Op een bankje in een park hing zij als een ongelukkig hoopje verdriet Ineengedoken en de wanhoop nabij huilde zij in het nachtelijke gebied Van huis weggelopen tegen vijven na onenigheden met haar pa en ma Ze wilde ze in een briefje schrijven dat pa moest blijven uit haar beha Haast elke avond kwam pa boven vooraleer…

nog zie ik pa de koe handmatig melken en mezelf met een bladertakje de muggen weg jagen het lijken nu misschien wel romantische dagen die zoals alle oude tijden ooit verwelken ook toen al wist het milieu ons net als nu te plagen en is het melken nog steeds een heel gedoe…

Een prachtig paar is uit elkaar gegaan, het leek zo mooi, Jan Smit en Ellemieke. Helaas, thans melden de TV-rubrieken: daar kwam een ongelukkig einde aan. Hoewel zo’n breuk gewoonlijk nogal naar is ben ik verheugd dat Jan Smit uit elkaar is.…

Voor Jan Haan Roet dat moeizaam Naar beneden glijdt Onbeschadigd zijn gelaat Vreedzaam z'n blik - De mens die toch zijn Medemens het liefste mijdt In herinnering buurman Jan Haan, karakter in J.J. Voskuils romancyclus Het Bureau, deel II…

Noch Jans, noch Zwolle had het kunnen dromen: Zijn spelers hebben Ajax echt verpletterd Hijzelf: bekwaam, betrokken én geletterd Het hóógtepunt, het móóiste moest nog komen: Gebalde vuistjes, beentjes van de vloer De Dans van Jans was onbeschrijf’lijk stoer…

D'r pa zei: 'Daar is m'n Anna: palindromedaris.'…

Ik snap het pa en zal het niet weer te berde brengen heb het en zal het nooit weten het zij je bij dezen vergeven ga maar pa – ga…

Eens dan worden wij herenigd eens zullen we jou weer zien Lieve Pa, ik zie je glimlach zoals ik hem nog nimmer heb gezien...…

Je zei eens "In moeilijke tijden leer je iemand kennen" ik had nooit gedacht dat je gelijk zou krijgen En besef steeds meer daardoor dat ik in jou mijn beste vriend verloor Pa, ik mis je...elke dag…

Ik kon naar u vaak eindeloos luisteren mooie verhalen zonder eind soms met een trilling in uw stem allerlei verhalen, soms zo verfijnd. Spannende verhalen uit uw jongensjaren of de oorlog die u beleefde hoe u stiekem varkens slachtte zo spannend dat ik er van beefde Zittend aan uw voeten 't gezicht verwachtingsvol opgeheven klamme handjes…

Wees genadig, seblief, vlieg naby, maak soos die duiwe: sirkel net, dryf net, los die ruimte, los die pad, kom net huis toe, want ek is hier en ek is vlerkloos en ek is jou pa.…

naar het verleden Al twee jaar uit mijn leven Je hebt ons zoveel ellende gegeven Ik kan niet zeggen dat ik je mis Ik weet dat dit het beste is Nooit zal ik vergeten Wat jij ons hebt aangedaan Nooit kan ik vergeten Hoe makkelijk jij de deur kon dichtslaan Ik heb afscheid van je genomen Tussen ons kan het nooit meer goed komen Dag pa…

De euro is spreekwoordelijk gezegd Een ongeboren kindje dat na jaren Wim Duisenberg als draagvader mag baren. Alleen gedijt de vrucht bijzonder slecht. Misschien dient hij alsnog te overwegen Abortus op het misbaksel te plegen.…

van lieverlee verbleekt de tijd je broze blik en lijf doven de laatste woorden die je sprak sluimert je pet aan de kapstok verdwijnt de leegte uit je stoel toch klinkt er genoeg in ieder mens die van jou hield alsof je nog aanwezig bent in alles wat je achterliet…

wolkjes adem achterna in de vrieskou auto’s met veel tinten wit het is ochtendmist flarden levenslied uit een café over een moeder hoog in de hemel kijk toch even omhoog onderweg naar vak D707 twijgjes treurwilg plukken vlecht een bezempje ermee veeg de geboortedatum schoon van vijftien jaar denkbeeldige resten vuil negentig…