Alle inzendingen over natuur OR ouders OR lente

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Er hangt een wiegje in de struiken fijn gevlochten en stevig gebouwd van allerlei kleine stukjes hout de vorm geheel naar oergebruiken Diep verscholen voor vijand en vrind door takken in tederheid omvat gehuld in een hemeltje van blad gesust door het zuchten van de wind Twee lijsters zingen er met hun beidjes een jubelend lied op hun allerbest…

keer op keer verrast de schoonheid der natuur mij telkens weer…

zijdezacht vertrouwd verbind ik mij met katjes zachtgroene lente…

de aarde aarzelend scheurt en alle knoppen op barsten staan verdwijnt het lieflijk kleine kind en heeft de Lente haar ogen open gedaan…

Bij het vertrouwde kraken van de treden, nog in pyjama en op blote voeten, leek alles overnachts van kleur verschoten. De kamerplanten hadden nieuwe loten. Ik kon het bankstel in het licht begroeten. Nieuwsgierig liep ik verder naar beneden. Was ik de lamp vergeten uit te doen? Maar nee, daarvoor was alles veel te groen. De tuin kreeg van…

Lentezon, jij lokt veldmuizen uit hun hol en inspireert buizerds…

ritmisch beven mij met intense kracht omringen de kleine verdween in gouden gloed ik staarde haar na met stom verbazen en hoop dat ‘t beeld nooit zal verwazen van de Lente…, die ik heb ontmoet…

Stil ontluikt de natuur in eeuwige verbintenis ook al is de wind nog guur brengt de zon zijn stralen mee op het groene gazon verschijnen krokussen wit,geel en paars als een kleurrijk speldenkussen vogels flirten in de wind van nieuwe lente als de aanblik van een pasgeboren kind…

onze stokoude rododendron bloesemt weer als een jonge deerne besneeuwde twijgen tooien zich met eeuwige lente…

de vermoeide vorst gooit zuchtend zijn aureool in het bloesemveld…

Winter heeft nauwelijks kleur bekend Schroomvallig groent het aan staken en stekken Lente laat zich als 'n sprookjesprinses wekken Toverhazelaar en 'n veel te vroege Blauwe Regen Komen bedeesd uit hun vergeethoek Vegen geel en blauw als op schilderdoek Slechts 'n noordoostenwind wakkert aan,stribbelt tegen Duwt en trekt…

tjiftjaf en lijster strooien hun klanken luidkeels over het pad en land takken en twijgen bloesemen een gretige lente…

Die koele ochtendmist kan nooit verhullen wat zich vandaag ten volle met lichte warme liefde zal vervullen. Dat je in die liefde groeien mag als je dan maar wel beslist je gezicht naar Hem te draaien dus jij tulp jij narcis en hyacint en mensen kind straalt op Zijn gezag het is vandaag jouw dag.…

hoor hoe de vogels langs elk paadje luidruchtiger kwetteren en fluiten weer gedreven een maatje zoeken zie hoe sneeuwklokjes en krokussen hun tere kopje boven de aarde steken reeds een vroege lente proeven voel mijn lief hoe ons lijf na alle kou en regen de luiken stilaan open zet hoe onze stramme benen lichtvoetiger gaan bewegen…

Hippend met 'n takje in zijn snavel wacht hij braaf op zijn beurt moeders deelt de lakens uit prepareert het nest zoals het haar goeddunkt op deze grijze vrijdagochtend…

zij staat er wat verloren bij wat naakter dan voorheen nu een verschoten krans van fletse bloesem op het gras haar zienderogen omringt meewarig kijk ik toe hoe haar lentepracht zo snel verwaait en zij als boom weer gewoon door het leven gaat, doch ieder jaar opnieuw ontluiken zal, mijn kleiner bestaan haast tijdloos overleeft…

er zijn natuurlijk ook nog de bloemetjes die bloeien het lam dat op de knietjes drinkt bij de ooi het hooi dat geurt en noodt maar dan heb je het wel gehad…

Toch vermoeden van lente: soms de roep van de tjiftjaf.…

maakt zich geruisloos gereed voor een opnieuw geboren getijde Met hoopvol verlangen wachten mens en dier op een nieuwe lente en op een nieuw begin  …

Geborene in de morgen, Gestorvene in de nacht, Uw dood slechts heeft ons zorgen, Uw leven heil gebracht. Ach, slechts een viertal jaren Waart gij in ons bezit; Zo wij gelukkig waren, Lief kind, gij maakte ons dit. Slechts tweemaal, beste jongen, Hebt ge in uw kort bestaan Tot schreien mij gedwongen, Liet ik om u een traan. Als d’ eerste…

Aan het golfgeruis huwt 't Westewindje, dat luwt, Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister, En de scheem'ring slechts rest, Nu de zon daalde in 't west, Een poos nog - en de aard ligt in 't duister. En geen stem meer in 't rond, Die nog leven verkondt. 't Is stil in het woud, in de weide, En onzichtbaar, maar zacht Daalt een weldoende…

Och, mijn geleerde boeken, Trezoren onzer taal, Geef me oorlof, dat ik buiten Eens eind'lijk ademhaal. Die taal- en spellingskwesties Zijn nuttig ja en fraai, Maar 'k word daarvan ten leste Zo akelig suf en saai. Geef me oorlof, - och, daar buiten Wenkt mij de zonneschijn. 'k Moet, waar de vog'len fluiten En lui en ledig zijn.…

‘Ja, wat men toch al vreemde dingen in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap, ‘Zo zag ik daar eens op een akker een raap, een echte reuzenraap. Ze was zo groot als… dat huisje, ik kon er heus niet óver zien, en om ze van het land te halen, gebruikte men een man of tien.’ -‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde in Duitsland, voor mijn ambacht…

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

vogeltjes zingen, verwelkomen morgenstond het zonnetje priemt zwak door de bomen vroeg uit de veren is goud in de mond mensen kunnen nu opnieuw gaan dromen de lente springt dansend door het land ze laat al terug zovele dingen bloeien natuur en heelal smeden een ware band de kinderen willen in bossen gaan stoeien het lachen verschijnt, het…

De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen. Ik besefte dat ik had gedroomd, maar de beelden waren reeds vervlogen. Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen. Het zou mij moeten aansporen, maar ik wist niet hoe of waar te beginnen. Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten. Geeuwend draaide ik op mijn…