275 resultaten.
Vanuit een Ooghoek
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 834 Het zicht door half gesloten ogen
Vaag maar vol verdraagzaamheid
Zacht en vredig ingetogen
Onzichtbaar in aanwezigheid
Kleuren als een silhouet
Op mijn netvlies vormgegeven
Geborgen in een amulet
Meer in't zicht dan toegegeven
Wie het ziet zal minder dromen
Puur en echt maar onvolmaakt
Zachtjes laat ik tranen stromen
De traan…
Dat zij dat was
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 590 Ze had beelden
fragmenten in haar hoofd
foto’s in haar hand
wonden die diep sneden
pijnlijk op haar netvlies gebrand
Afbeeldingen –
zo vaak bekeken,
bestreden
gepuzzeld door
reflecties aan de wand
levend als spiegelbeelden
gespijkerd aan onzekerheden
de mooiste
gelukkigste van het land?…
geef me
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 dit is alles wat ik vraag
mijn vriend
geef me een plaats
't zij nu of later
leg me vast in tijd
aan jou gegeven
ik zal de ruimte delen
met alle vrouwen
die je op je netvlies
hebt bezeten
je oor gestreeld in
hun verleden tijd
veel mooier nog
is zij, die lang het bed met je
mocht delen
maar geef mij toch een plaats
al was het…
vergeten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 283 vergetelheid
de drank die je daartoe dronk
vervaagde de herinnering
en toch weet je, elke weer,
wie ik ben en waarom
je bent jarig, is je verteld
de blijdschap is groot
bij binnenkomst, bloemen en cadeaus
kussen en knuffelen, een breekbare vrouw
maar bij de lift, op de weg terug
zie ik verdriet, brekelijk gezicht
korsakov, op mijn netvlies…
Lichtbrekende regen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 46 heb
met jou de
regenboog
zien opgaan
in een door zon
verblinde bui
waarbij
donker zwarte
wolken de
horizon raakten
en met hagel
schade maakten
de volle kleuren
kregen nog een
schaduwboog
tot cumulus
de lichtbrekende
regen verschoof
en wij nog vol
ontzag voor dit
immens natuurlijk
gebeuren de intense
kleuren nog op het
netvlies…
Haar schoonheid
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 60 ik heb je gezien
aan de kant
je rode hart
bloeide liefde
deinde warme
hartstocht
langs mijn hand
jij golfde zomer
op de wind
van snelle auto’s
die in passeren
hun motorgeluid
even heftig uit
moesten proberen
ben terug gelopen
naar de rode golf
in de roze zee
die op mijn netvlies
gebrand stond de bloem
streelde ik maar plukte…
Totaal beleving
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 47 bewegingen
lossen op in
wegstromen
naar het
verdwijnpunt
ik heb ze mijn
ziel gegeven
in een nieuwe
choreografie
van leven
waar vroeger
uitwaaieren
geen netvlies
prikkel meer gaf
bleven kleur en muziek
een sterk verbonden
herinnering met
schaars aanbod
bracht het tot een
ongekend fenomeen
vandaag is alles
drie d en wordt…
nieuwjaar
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 694 nog nooit zo'n ramp gezien
zoveel doden tegelijk
ze blijven op je netvlies
overal ligt een lijk
we zijn verbijsterd en stil
op grote afstand
maar raken er niet los van
ons hart brandt
hoe kunnen we er zijn
voor al die mensen,
die waanzinnig zoeken
naar geliefden in het puin
het nieuwe jaar is begonnen
ook daar, ver van hier…
dans
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.384 Voorzichtig tasten
met woorden
met blikken
met vragen
en nieuwe akkoorden
die mij raken
verstrikken
in ons warme net
heel langzaam nader je
steeds dichterbij
driedimensionaal
op mijn netvlies
zó mooi
de nacht
de dans
maar vooral: jij
in het diepe duister
gloei ik na
blijf ik leven
duizend gedichten
in mijn…
De wereld van hiernaast
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 79 jij was geen droom
ik voelde je hand
warm en droog
zag je vingers
sierlijk en lang
zoekend niet bang
zij vroegen
in openen contact
de huid nodigde zacht uit
maar jij
wilde niet op
mijn netvlies verschijnen
ik wist de klik van
voor eeuwig verbonden
lijf en gezicht ongeschonden
tot jij verdween
in de wereld van hiernaast
je…
Bevindingen in mijn utopie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 De schemerlamp liet jouw oogvocht glinsteren
waar ik in kon wegdromen en jou optilde tot mijn utopie
mijn ingeslapen zintuigen beleven nu die wereld
met jouw glimlach dat nog vers staat op mijn netvlies…
Suriname
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 191 Gesloten voor het godsdienstonderricht
En vanachter mijn schoolbank staar ik strak
Naar een heeroom in terlenkapak
Die ons met zijn toverlantaarn
Tropische binnenlanden laat ervaren
Van Indianenkinderen in regenwouden
En zonder mijn pas in te houden
Door de straten van een winterse woonwijk
Met de slingerlianen nog onverminderd
Op het netvlies…
Vast
netgedicht
1.0 met 27 stemmen 3.560 Zij flitst voorbij
de blik vooruit gericht
een lichte vlek
op weg naar school
zij zet zich vast
voor altijd op mijn
netvlies brandend
kleindochter lief
zij mist mij niet
zoals de zaken zijn
zoals het hoort:
zij weet mij hier
volgende keer
wanneer zij weer passeert
ben ik verhuisd
maak ik kwartier
Ik ga voorbij
de blik vooruit…
Blikvanger
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 87 Mijn ogen jongleren
doen hun best jou steeds
maar weer te vangen
je lijnen spelen pingpong
in de piste van mijn hoofd
kom toch binnen
klim mijn trapeze in en
nestel er een salto
net achter mijn wimpers
mijn netvlies heb ik
schoongeveegd, mijn iris
volgeschonken
rakelings, zo mag je gaan
langs glasvochtige hoeken
mijn vangnet…
1-2
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 295 Ik leg mij lijdzaam neer bij zoveel onvermogen
Maar op mijn netvlies brandt nog steeds dat scorebord
Nooit heb ik zóóveel tranen op één dag gestort
-----------------------------------------------
Met dank aan de dichters: Vasalis (eerste regel) en Piet Paaltjens (laatste regel)…
Zwarte auto’s
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.089 De zwarte auto’s in het groene land
Ik zal het nooit vergeten
op mijn netvlies staat het gebrand
honderden mensen aan de kant
Een lichte trots vervult mijn hart
thuiskomen in een land van vrede
de realiteit is bikkelhard
geen toekomst meer, alleen verleden
Door herinneringen
voor altijd verbonden
‘t is balsem op een open wond
Zij gaan…
Dodelijk ongeluk door monstertruck
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 121 Een aantal doden te betreuren,
een aantal gewonden die vielen,
de berijder van de truck
zal niet snel van zijn netvlies
de ravage zien verdwijnen.
Wat begon als mooie dag,
eindigde als rouwdag.
Je weet nooit aan het begin van de dag,
of je de avond nog halen mag!…
jij verstuift in het licht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 904 Jij verstuift in het licht
kleine bloesems varen
langs mijn ogen binnen
bevrucht door liefde
mijn netvlies staat in bloei
en ‘s avonds nog het meest
dan gloeit het verlangen
als romantiserende zon
ik droom vreemde dromen
voor ik in slaap ben
en kruip naar de tafel
mijn pen regendanst rond
een vurig blad, smekend
om de…
De grote wereld
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 755 Alles ging langs mij heen
En ik passeerde de beelden
Op mijn netvlies
Om ze te branden
In mijn gevoel.
Ik was klein heel klein
Bijna net zo groot
Als de anderen.
Ik ontsteeg mijzelf
En keek neer op mijn lichaam.
Ik was nog maar acht
Maar eigenlijk wist ik alles al.
En nu ben ik helaas
De helft daarvan vergeten…
Schilderen met woorden voor jou
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 825 In mij huist de drang beeld en woord te vangen
In mij huist dat onbedwingbare verlangen
Te schilderen, te schrijven
Om in jouw geest en op jouw netvlies te beklijven.
Geef mij woorden en ik weef
Er gedichten van voor jou of een verhaal
Dat is het doel waar ik naar streef
Schilderen voor jou met taal.…
Herinnering aan een kolonie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 333 Blik op oneindig,
Handen in elkaar gevouwen,
Het beeld op zijn netvlies nog gebrand.
Te breken, ontsteken, te duiken, te zijn.
Soerabaja
Atjeh.
De souvenirs;
Een stuk bewerkt hout,
Een foto die hij niet zien kan
En pijn.…
ADELE
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 360 Mens die puur
Theater bracht, zoals
Het hoort, die als
Geen ander het applaus
Kon laten klinken -
Na jouw bewerking
Van Goodbye Saigon
Dat compleet met
Helicopterlawaai
Snoeihard bij ons
Binnenkwam - en toch
Een kwetsbaar mens
Met ongekende podiumvrees,
Die ondanks je bulderende lach
Van pure angst zat te bibberen
Voor je…
Mammoet
gedicht
3.0 met 48 stemmen 19.566 Zo koud - voorzichtig met je netvlies -
dat je blij mag zijn om het alleen
te hoeven lezen.
Het is gemaakt van zwarte vingers
en bevroren inkt. Het staat in gletsjers
om me heen verrezen.
Ik heb er lang in rondgedwaald.…
ontwaken...
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 3.121 flitsen
op mijn netvlies
van beelden
die ik zag...
en dingen denkend,
voelend,
die ik eigenlijk
niet mag..
..
jij maakt iets
in me wakker
wat heel lang
slapen kon
ik voel me
een nomade
die terugkwam
bij de bron.
...
door jou
voel ik me anders
je doet wat
met mijn lijf.........…
De week is vol
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.910 Gecreëerde kansen
Vanuit doorploeging
Van opgebouwde kennis
Bevlogen en gepassioneerd
Maar ook
Bescheiden en gereserveerd
Lange adem
Overvloedig zitvlees
Doch niet op lauweren gerust
Een silhouet
Op het netvlies van de beweging
Materialen tot elkaar gebracht
Als overspanningen
Mooie verhalen bij mooie beelden
Een weinig goed was niet goed…
Weg wijzer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 267 omdat het pad dat voor haar ligt
grauw en donker
grillig en eenzaam lijkt
haalt ze diep adem
draait zich om
begint heuvelopwaarts te klauteren
haar haren speels lokkend
in de wind
een andere route volgend
in haar oren en op haar netvlies
de fluister
om juist elk moment
van de dag te plukken
geen seconde te hoeven missen
hoog boven haar…
net voordat
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 797 net voordat mijn ogen dichtgaan
op de rand van wakker, slaap
zakt een waas over mijn netvlies
tel ik reeds mijn eerste schaap
net voordat mijn ogen sluiten
op de rand van lui of loom
staar ik naar gewitte muren
wacht ik op een nieuwe droom
net voordat mijn ogen dichtgaan
op de rand van waken, rust
zak ik weg in witte watten …
totdat jij…
Jij
hartenkreet
4.0 met 34 stemmen 2.882 Je afbeelding zit op mijn netvlies:
Een lief meisje van 43 jaar jong,
nog knapper als op haar 18e....
Ze straalt het leven uit!
Hoe komt dat?
Waarom dan?
Door wat?
Door wie?
Ikke?
We hebben het steeds ontkend.
We hebben het weggedrukt.
We hebben het verzwegen.
We hebben ons verstopt.
Het voelde verwarrend.
Het voelde niet goed.…
Impasse
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 757 donkere huiskamer, flitsende
herzen, pixels, rook voor mijn netvlies,
ga achterover hangen, even niets……
Holbewoner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 639 in dit vers is Plato een bewoner
afgescheiden van de buitenwereld
donker als de nacht, een holbewoner
lichte vlekken vormen zijn ideeën
de spelonkwand tovert zwarte schimmen
op het netvlies van een onvast weten
twijfelachtig grommen ze te glimmen
met een naam de zekerheid te heten
en hij wist dat buiten deze zwartheid
helder stralend, wetten…