Alle inzendingen over onzekerheid OR angst OR oneerlijkheid

ALS EEN MUS VAN ACHTTIEN GRAM, WAT OLIJFDRAB AAN ZIJN TEENTJE Hamas, Hezbollah, Israël Ontvoeringen en doden Angst en gewonden, kommer, kwel Geen spoor van Tien Geboden Het gij zult niet verdwijnt uit zicht Bij het zichzelf verweren Het hele leven wordt ontwricht Als wraakgevoel gaat zweren Oneerlijk werd de grond verdeeld Dat zal…

Tussen angst en verlegenheid in dat kleine onzekere gebied daar ligt mijn liefde voor jou te wachten totdat jij het ziet Ik ontmoet jou in prachtige dromen mijn hart zingt als ik aan jou denk maar ik durf jou niet aan te spreken bang voor het allermooiste geschenk Ik wil mijn angst overwinnen maar weet nog niet precies hoe met mijn ogen…

in steken” De dood die voor niemand wijkt De berichten ingedaald Je wordt wakker zonder dat iemand je aankijkt Nog zoveel ongezegd, niet gedeeld, waar je nu van baalt Terugkijken is het enige dat rest Vooruit kijken lijkt onmogelijk Rouwen lijkt een oneerlijke test Echter rouwen maakt ons wel onsterfelijk…

Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen. Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen. Dus zoek ik daarvoor naar een realistische reden. Niet dat het iemand anders echt kan schelen. Ik ben dan ook de enige die dit blijkt te beleven. Want het is mijn gevoel dat me kwelt onder de leden.…

Onzekerheid krijgt een schouderklopje. Een pijnlijk hart wordt verwarmd. Angst wordt in de armen gesloten. Kwellingen worden weggepraat. Bedroefd, daar zijn woorden voor! Pijn wordt zacht behandeld. Voor al die dingen moet je met zijn tweeën zijn! Lief hebben is iets apart, het is de liefde van het hart!…

Angst, verdriet, onzekerheid spelen door mijn hoofd, bijna alles weghalend waarin ik heb geloofd. En toch weiger ik pertinent mijn hoop te doen vervagen, ik wil geloven in het geluk, en niets kan dat verjagen. Zolang als jij er bent, zolang als ik je voel, vecht ik met alles wat in me zit met enkel maar één doel....…

Vandaag weer onderzoeken alles, weer opnieuw Een nieuw knobbeltje, ongewenst maar aanwezig Opnieuw de angst en onzekerheid weer die onmetelijk zware strijd Waarom, en hoe nu veder Red ik het weer ? of is deze strijd te zwaar Onbeantwoorde vragen, wist ik de antwoorden maar…

Onzekerheid, angsten en vele twijfels Is 'dit' de zin van het bestaan? Trillen, beven, zweten, eenzaamheid en pijn Dood gaan, dat moet zowat hetzelfde zijn. Verkrampt, vastgeroest leven Is 'dit' de zin van het bestaan?…

Geen lach of vreugde alleen de tranen die langzaam langs je wangen glijden, spreken hun eigen taal ze laten zien angst en onzekerheid.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dan kunnen wij weer samen door het leven gaan, dan is die onzekerheid al een stukje weggegaan. Nooit zal ik stoppen met de strijd, de strijd voor jouw aanwezigheid. Want hoezeer ik ook probeer, ik voel het iedere dag meer en meer. De angst te moeten leven zonder jou, de angst voor een leven in de kou.…

Er zit een bal in mijn buik Vol angst en onzekerheid Tranen zitten tergend hoog Ik raak elke grip nu kwijt Ik weet het even niet meer Waar ik nu goed aan doe Ik wil open zijn zoals altijd Maar waar leidt het naartoe Ik mis het gevoel van liefde De warmte die ik bij je vond Voel me verlaten ontheemd Spinsels dolen rond en rond Misschien…

Opgeschrikt Door het geklik Niet wetend wat ik verwacht Hoor ik in de verte alleen maar gejuich en gelach In een kruipend van angst Wacht ik uit eindelijk het langst Onzeker sta ik op Dit is de enige weg naar de top Het moment is daar De harde werkelijkheid wordt waar Ik ben met het publiek een.…

Mijn hart huilt een droevige melodie een melodie van bang-zijn Mijn opgekropte angsten en allergrootste hartenpijn Ik schreeuw het uit naar God almachtig ik roep heel hard, mat luide stem, want 'k ben nu alleen in huis, en al mijn wanhoop stuur ik Hem Oh, God, spaar toch mijn lieve moeder ze ligt in't ziekenhuis en heeft het zelf denk…

Liefst hoor ik het geritsel van kleren als zij opnieuw de vorm aannemen waaruit liefde hen gedurende uren verdreef. En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt, de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen. Liefst hoor ik het geritsel van kleren, als de slaap zich langzaam aan onze ogen onttrekt en de glazen toekijken hoe het licht zich…

De pijn van het verleden, keer op keer; Wanneer wordt het onze beurt? Wanneer durven wij eindelijk weer? Grijpen we deze kans, of ontspringen we weer de dans...?…

De lamp vult heel de kamer met zijn bolle glazen oog. Mijn ogen liggen gans verlaten in de schaduw van mijn hoofd. De slagen van de klokken naderen uit het huis van God-zij-geloofd. Ik zie een leger lampen in mijn kamer, ik hoor de stemmen van een koor. Niemand kan mij zien noch horen De lampen gloeien rood. Ik lig mijn lichaam te…

waarschuwend belt mijn eigen idee, krijgt voorrang neen, dit maakt mij helemaal niet bang, gewaardeerd wat ik denken zal niets gooi ik dan over wal denken en vragen aan mijn eigen al is het misschien soms even dreigen, toch zal ik door gaan tot in verdrink misschien in mijn eigen verzink maar ergens weet ik, ik wordt gered dus zonder angst…

twijfel heb ik keer op keer soms doet dat nog wel zeer is alles nu goed of toch niet een fase nu van twijfel met verdriet waar ik al zo lang mee worstel hopende immer dat niemand `t ziet leef ik gestadig wel voort bijna zoals `t hoort zonder dat ik echt geniet zoals iemand die alles omzich heen voelt en ziet voel ik mij tòch nog gevangen…

Hoe vaak moet ik zeggen dat ik van je hou Hoe vaak moet ik roepen dat ik op je bouw Hoe vaak moet ik fluisteren dat ik om je geef Hoe vaak moet ik bewijzen dat ik voor je leef Hoe vaak wil je horen dat ik aan je denk Hoe vaak wil je zien dat ik aandacht aan je schenk Hoe vaak moet ik denken Dat jij dat anders ziet Ik geef je al wat je…

Je kan niet zonder me Ik weet het zeker Ook al beweer je vaak van wel Met al mijn lompheid Maar ook mijn sterktes Verveel jij je met mij geen tel Je wilt niet zonder mij Al is het slopend Om levenslang in touw te zijn Met mijn tempo En ook mijn snelheid Doet jouw lichaam soms wat pijn Ik wil niet zonder jou Dat weet ik…

Wat zit er meer nog in de rimpels die het water op mijn spiegelbeeld tekent nu het stormen is gaan liggen? Zo veilig als het is zo klein als ik kan zijn zonder naam die in de verte een betekenis zou kunnen geven aan een gezicht dat geen bedoeling had.…

vrolijk.. sterk krachtig.. zeker evenwichtig en stabiel is wat men wil in dit leven zei het niet dat schijn bedriegt is het nu toch steeds vaker triest..zwak heel onzeker uit balans en soms labiel in een tijdperk dat haast vliegt grote druk veel gestres sprong men vroeger nog in de bres om een mede mens te helpen laat men die…

Niemand die haar tranen ziet alsof ze onder water huilt stil onzichtbaar verdriet wat nog steeds in haar schuilt Ze wil worden verlost van een leven vol met pijn van de moeite die het kost om zichzelf te zijn Ze heeft niets meer te willen dit leven is een ware straf ze kijkt heel bang naar de pillen die de dokter haar gaf...…

In de zwijgende straat de voetstap; hakkentik of een met kolenschopecho, wie weet wie er nadert? Broek-, maat- of trainingspak en wat dan nog... Daar is de verende sportschoenentred, de gumizolenparadepas, piepend in de regen. En dan nog, wie - o wie - houdt de helft van het naderen geheim, als hij achter je loopt zonder geluid? Jij,…

In de zwijgende straat de voetstap; hakkentik of een met kolenschopecho, wie weet wie er nadert? Broek-, maat- of trainingspak en wat dan nog... Daar is de verende sportschoenentred, de gumizolenparadepas, piepend in de regen. En dan nog, wie - o wie - houdt de helft van het naderen geheim, als hij achter je loopt zonder geluid? Jij,…

Stel mij voor steeds meer vragen, voor de dagen zonder inzicht die steeds meer in hoop vervagen punt waarop ik aandacht richt. Slechts zoeken blijft mij beschoren vanuit onbestemd doelloos heil in godverlatenheid verloren stort ik in afgrond zonder peil. Boven mij een brandende zon waar ik geen schaduw vind geen put waaruit ik drenken…

Onzeker als ze is Komt ze zichzelf tegen Lachend als een boer met kiespijn Ze is tevreden Met zichzelf?…