Alle inzendingen over rozen OR liefde

Ik bracht jou geurende rode rozen vandaag. "Waarom krijg ik deze?" was jouw vraag. Mijn antwoord was simpel; een paar woordjes maar. "Omdat ik álle dagen jouw Liefde ervaar." "Je bent m'n alles, mijn steun en toeverlaat en ik zie zó graag hoe je blozend voor me staat!"…

rode rozen ze blozen in de ochtendzon als het kon zou ik voor altijd zonder spijt bij je zijn jij bent mijn rode roos stralend…

armlengten liefde in een tekort van jaren ringen cirkelen relatie tot sleur leven in de kring van verveling je roost in rood van je wonden ze bloeien in helen van jou trouw in de uren langs muren van oud ik wacht alle dagen op morgen met jou is vandaag ons heden nabij…

Mag ik de zomerrozen begroeten die her en der in de plantsoenen teken zijn van mijn vijfenzestig jaren en het wisselende feeërieke licht op mijn muren Het licht en de rozen begroet ik met tranen om het afscheid, zo nabij om de liefde, zo groot en oneindig die ik droeg voor wat mij gegeven was.....…

in herinnering kleuren geuren vaak gedachten die intenser zijn beleefd een vleugje wind vond het gevoel heeft ons overspoeld met hei en duinen zag je staan in bomen de paden geurden rozen toen ik je vond tussen het geel van hoge bloemen je bloeide grandioos in het speels van leven geven onze kleuren eindelijk beleven in de…

Als een liefde, Die door bei geweten, Nog onuitgesproken is... Liefde, hou me lang verborgen 't Schroeien van uw pracht'ge gloed; 't Is de passie van het zonne-zoenen, Die een roze sterven doet...…

klein Liefde De kleur van roze en rood Je blijft elkaar trouw tot in de dood Liefde Het is hoe een kaptitein van zijn schip houdt Hoe een moeder van haar kind houdt Liefde Voor ALTIJD!…

wij geen fout, geen spijt bleek toch voor ons bei' geen eeuwigheid Want liefdes verwelken en liefdes vergaan maar rozen en schepen zullen eeuwig bestaan…

Woorden als oorden waar gevoelens huizen in lege omhulsels van welsprekendheid Dichterlijk wonen wil toch niet zeggen dat de liefde daardoor dieper wordt want zeggen rode rozen en heldere maneschijn werkelijk meer dan: 'k wil voor altijd bij je zijn…

In velvet roze welt parelwit een traan Elegantie op. Bloemrijk haar blos Sprankelt`t in zonnegloren Zo liefde verwoordt. Verbergend schoonheid Siert haar glans`t tranendal Door weedom gesmoord.…

glas in kleur van huid wijn in bezieling van zoet in roze zaterdagavondnevel een minuscuul tafereel dronken in de echo van liefde herinneringen zag ik in de diepten van je glas lopend in het vage van uitstralende onverschilligheid…

o Laat wat ons zo heeft bewogen, onschuldig nog, en ondoordacht, zacht tussen de laatste rozen, de vroege schemer van de nacht, weer open bloeien als weleer: van mond op mond die liefde teer.…

Ik zit onder een boom vol bloesem, die roze bloesemblaadjes vallen laat bij een zacht briesje in het gras, waar mijn gedachten weg dwalen. Een wollig lammetje blaat Ik zucht. Er zit liefde in de lucht.…

Rozen van vertrouwen heb jij prachtig geschikt je hebt steentjes van geluk zacht op mijn ziel gemikt Met de windvlaag van geduld liet je mijn angst wegwaaien het maakte plaats voor rust om liefde in mijn hart te zaaien Met de pen van liefde graveer ik jouw naam in de roos van mijn hart heel precies en bekwaam…

Haar kus verliet de rode lippen hoopvol meegevoerd in de wind zoekend naar een innige liefde om in tederheid te worden bemind Maar die dwalende kus bleef zoekende verdroogde lippen vielen verhard uiteen zij ontving nooit de liefdevolle rode rozen slechts een roos gebeiteld in haar steen Zij had en gaf veel liefde…

Waarom gaat niet alles over rozen? En als het over rozen gaat waarom dan al die doornen, stekend in mijn gelaat? Mijn pad is echt geen rozenpad Maar, zou ik dat wel wensen? Want aan de rozen zitten stekels die ik dan toch zou verwensen...…

Engelse tuinen tonen rozen zo groot als gootsteenontstoppers.…

de liefde', 2003.…

het ook met de mens Een mens soms zo teer toch wonderschoon Ieder mens straalt liefde uit liefde heeft voor hen zo veel waarde kom je wankel in het leven te staan kunnen sommige knoppen niet open gaan de mens heeft tijd en voedsel nodig om te groeien de mens heeft zorg en warmte nodig om te bloeien als je je voelt zo alleen prikt een…

Kiek Theun, doar leit ien vaarken op het daak ie liekt wol 'eppie in de sunneskien so in syn uppie, komp es Annechien ie slyt syn letste uur op syn gemaak Tracht magere Hein als deez big te ontsnappen dan blijft hij als Tantalus naar je happen…

in een vaas voor het raam staan twee rozen zwijgzaam zonder zoemen staan ze stil wereldberoemd maar te kil een paar dagen later rozen dood te weinig aandacht watersnood het is verdrietig de andere rozen zijn veel te nietig…

Ik heb ze zien bloeien Bij ’t ochtendontgloeien; Nu hangen de bladen en storten in ’t stof Tot speeltuig der stormen, Tot aas van de wormen, Tot schaamte van d’op haar zo pralende Hof. Toen zogen haar knopjens De lavende dropjens, Tot parels geronnen uit hemelse dauw; Nu missen zij kleuren, En spreiden geen geuren, Eer de avond de velden…

Als ik dood ben, breng een roos mee Een roos staat voor liefde, kleur en vreugde Dus als je van me hield, breng een roos mee Ken je me goed, dan weet je dat hij rood moet zijn Heb ik ooit maar iets betekend, breng een roos mee Kun je om me lachen...dan heb ik het goed gedaan Dus...als ik dood ben, breng een roos mee…

de dag strekt zich voor ons uit als een veld met mijnen de booby-trap wordt ook verwacht links staan de schutters met meedogenloze bril rechts ziet men de jagers met algemeen janhagel de scherprechter drinkt er tussenin zijn vitriool maar bloemen zijn er ook een grote bos doornroosjes hendrik…

Zo rood als een roos, Maar ook zo broos, Met tere bladeren, En stekelige doornen, Zo ben jij. Als jij zonder God, Door het leven gaat!…

Geurende rozen daarvan kan ik nog blozen als jij me ze schenkt.…

‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’ zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was. Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren: wat is u zelve, ijdel mens, beschoren, zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…

zag dat jij een gat in de hemel maakte als water golfde muziek bruisend omlaag klaterde later met snelle tonen de openingssymfonie spatte uiteen in kleurige wolken de roze namen we mee…

Ik kleur jouw verlangen roze de mijne laat ik wit leunend binnen de lijntjes kijkt er 'n vogel van buiten naar binnen, z'n veren net gekamd open de deur met grote zwaai en zie hoe jij vlinders vangt die even te voor nog aan mij toebehoorden…

Ik zond jou rode rozen, witte rozen en gele met gipskruid èn eucalyptusblad. Ik gaf je meer dan rozen.…