Alle inzendingen over schrijver thuis

De schrijver krast op papier. De archeoloog in de bodem, op laag na laag. Beiden krassen in de oppervlakte van de tijd.…

mijn leven lijkt een film er was een begin een midden en een einde zegt de schrijver maar hopelijk wordt het boek beter…

(Lourmarin 23-05-2005) een sober graf voor een schrijver die wist dat de dood slechts een punt is achter het leven tussen de stenen een briefje in het duits van een bewonderaar die verslag doet van een ontdekking naar aanleiding van des schrijvers werk...…

een sober graf voor een schrijver die heel goed wist dat de dood een punt was achter het leven tussen stenen vinden we een briefje een Duitse bewonderaar doet verslag van zijn ontdekking naar aanleiding van des schrijvers literaire werk hij schrijft dat hij in de winter de warmte heeft ontdekt van de zomer hetgeen toch maar bewijst dat…

en kwel die de schrijver in klagerig beklag over zichzelf uitgestort had…

Schrijver Jan Siebelink Knielt op violenbed (Zie zijn roman) Dat is nu iets waar het Instrumentarium Van een salonorkest Niet tegen kan…

Gegroet, schrijvers van Nederland, uitgevers in je grachtenpand. Dag dichter in je koninkrijk. Dag gek mens in je vinexwijk.…

Waarin een overleden schrijver leeft.…

Uit en thuis Ik haal je uit het duister de gang is lang genoeg voor een prentenboek vol zwartwuivend haar en ongedierte de man in het café dronk koffie en las een krant meneer, zit u hier wel goed?…

Niet toegeven aan de werkelijkheid die mij omringt en vorm krijgt in mijzelf Het delen van de laatste wanhoop, het strelen van een teder gebaar na het verlies van warmte het gehoor, het zien reuk en smaak Een stem van licht alleen van binnenin nog verstaanbaar lichtvoetig huppelend als een gedachte over de herinnering…

Rondgedwaald tussen dorpen en steden Tussen het groen en het beton Tussen paden en wegen Op zoek naar een plek Warm en geborgen Resteert er niets anders Dan terugkeer Van de verloren dochter…

Ergens verscholen in het midden van het land Tussen de bossen achter een smeedijzeren hek Staat een kasteeltje zo sprookjesachtig Mijn thuis de rust in mijn leven mijn droomplek Hoge plafonds prachtige lang uitgerekte zalen Kroonluchters van witte glinsterende kristallen Vanaf het moment dat ik de oprijlaan betrad Wist ik….Deze plek zal me…

Steeds als ik 's avonds door het donker fiets breekt het zweet me uit. Angsten en eenzaamheid nemen de overhand. Angstig kijk ik om me heen: ben ik echt wel helemaal alleen ? Steeds als ik iemand passeer denk ik: dit is de laatste keer. Het komt denk ik door alle verhalen over enge mannen die je komen halen. Dan ben ik toch heel erg blij…

mijn gsm leidt nu een stil bestaan zal als verdriet eerst niet meer overgaan ik berg mijn paspoort ver van mijn gevoel kijk naar de lucht zo somber zonder doel jouw aarde kleurt de muren van mijn huis hier komt mijn heimwee elke avond thuis…

Avonds bidt ze in gedachten Vol verlangen tot haar God Zoekend naar haar levenslot Om haar leegte te verwarmen Verlegen kijkt ze om zich heen Leven doet haar teveel pijn Ze is nooit waar ze wil zijn Ze ziet de haat vaak al van verre Ze vraagt zich altijd af waarom Ze richt zich puur op haar gevoel Deze plek is niet haar doel Haar thuis…

Avonds bidt ze in gedachten Vol verlangen tot haar God Zoekend naar haar levenslot Om haar leegte te verwarmen Verlegen kijkt ze om zich heen Leven doet haar teveel pijn Ze is nooit waar ze wil zijn Ze ziet de haat vaak al van verre Ze vraagt zich altijd af waarom Ze richt zich puur op haar gevoel Deze plek is niet haar doel Haar thuis…

net toen de auto stil viel de vaatwasser de keuken spoelde en de kat een enkele reis overburen maakte gaf u niet thuis God, u bent niet echt geloofwaardig, zo…

gooit je tas neer sleutels op tafel even rustig zitten en geen vragen starend naar het onkruid gegroeid in de tuin denkend aan de zomer wintertrui aan lekker even dromen geen gezeur aan je hoofd masserende handen in je nek even verdoofd zuchtend op de stoel er even tussenuit niet denkend dat je weer moet werken je bent nu lekker thuis…

stille ruimte Waar zonder mensen Geen warmte te vinden is De stille ruimte Waar zonder muziek De stilte de vloeren bekleed De stille ruimte Waar zonder meubels De echo je angstvallig toespreekt Maar als ik in de stille ruimte De lichten weer ontsteek me nestel op mijn fijnste plekje en het me weer even eigen maak Dan voel ik me thuis…

Op een wit bankje in het park Ligt een oude zwerver op zijn zij Heerlijk rustig, prima bankje Ja, hij ligt er vredig bij Gesloten ogen, bolle wangen Rode neus, een dik gezicht Morsdood, al een paar dagen Op het bankje waar hij altijd ligt…

als rijm na vaas als dommelend wakker worden thuis als nieuw als mengend meegenomen de kleuren van liefde…

Blauwe lucht met wolkenveren blij gebeier uit de toren mandarijnen ingemaakt nieuw groen schort met pannelappen gastvij geurend is de keuken glaasje binnen handbereik flessen en papier verdwenen vrolijk klep- en glasgerinkel fietstassen geleegd Blauwe lucht met wolkenveren blij gebeier uit de toren mandarijnen ingemaakt…

je ogen stil in proevende gedachten zoekend terwijl je staart voor even van deze wereld die ongezien langs je gaat jij bent hier warm en levend in jouw tijdelijke huis maar je geest probeert al de deuren van je uiteindelijke thuis…

Wat is thuis? Thuis is wat je bij je draagt Waar je ook mag gaan Thuis is vergelijken In het begin Vooral vergelijken Nu gaan ze thuis naar bed Nu staan ze op Nu is het Sintermaarten En bijna Sinterklaas.…

Die mond van niet te spreken en die ogen van niet thuis heb ik daarvoor zo'n grote reis gemaakt langs heuvelruggen achterdocht en valkuilen onrust?…

Jij wekte mij tot liefde en ik deel de vonken met jou. Vlinders in mijn buik ontdekken wat eens verborgen was. Ik warm mij aan de volheid van je zijn. Wentel mij in tedere gevoelens. Ik proef je warmte ook al ben ik nog kwetsbaar. Ik kan je vertellen dat ik teder van je hou. Je hebt me voor eeuwig losgemaakt om te geven te ontvangen…

In elk huis waar ik kom Voel ik mij meteen thuis Ik voel dat God bij mij is Nooit is Hij verhinderd Of ergens anders bezig Hij is altijd in mijn hart Daarom kom ik nooit Binnen in een leeg huis…

de dag beginnen met een kus brood snijden en tomaten wachten tot ze zich aanvlijt met kopjes geven en gespin haar armen om mijn schouders de mond op mijn tonsuur me vragen waar of ik ben terwijl de waterkoker bruisend tot stilstand komt…

Thuis is het het allerbest! Hier ben ik meer gestresst... Thuis heb ik jullie om me heen, Hier ben ik soms alleen... Hier mis ik jullie soms heel erg, Ik zie er tegenop als tegen een berg... Maar...na 5/6 dagen... Is het weer te dragen... Ik ben weer thuis... opname 17e chemokuur…

Doelloos loopt ze door de kamer Haar gedachten zijn elders Het is donker en kil in huis; ze rilt De thermostaat moet hoger, denkt ze Het voorjaar lijkt niet op een voorjaar Maar het deert haar niet Alles in en om haar heen huilt Wonderlijk hoe de natuur zich soms aanpast Ze staat voor het het raam De straten zijn nat en leeg De huizen…