Alle inzendingen over sprieten

Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars. Ik neem een hele lieve man die tamelijk beroemd is de hele dag en ook de hele nacht blijven wij als maar bij elkaar.' -------------------------------- uit: 'Strijklicht', 1971.…

plaggen en zoden stoer in het Noorderpark boven het IJ daar zijn hier nu al de foto’s van Hoe nauw sluit dat gras dat vast geplakt tegen snelle slijt tegen een slippertje kan zolang balaanname niet leidt tot oranjes als de glijpartij Hoe glad is nat gras te glad we zien ons liefst niet steeds omvallen zonder houvast aan halmen of sprieten…

Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars. Ik neem een hele lieve man die tamelijk beroemd is de hele dag en ook de hele nacht blijven wij alsmaar bij elkaar.' --------------------------- uit: 'Beemdgras', 1968…

Maar aan zijn sprieten eerste klas voelde de mot van was en hij ging pas toen de potten riepen 'oprotten We houden ’t op samen in ’n ouwe jas'.…

Haver, gerst, boekweit en rogge Biodiversiteit uit een historische tijd Zelfvoorzienend in voorraad Het landschap als kameraad Bij de oogst van spelt Je stond versteld Granen met lange sprieten Aan het randje groeide bieten Landschappen waarin je kon geloven De teelt en al die korenschoven Wisselbouw beleefde je trouw Er was geen ruimte…

die ook niet heel tevree We wisselden de werken uit Zij plakte op mijn bed een tekst van yoni en van tempel, verfde daarover een soort ei het bed niet meer te zien de maan die was verdwenen Ik op haar werk, dat onbestemd wortels, sprieten, golf Nu namen we ons werk terug ik schilderde van 't ei toen het vrouwelijks van mij Op haar…

je lange stengels staan met zovelen naast elkaar boven je groene spatelblad staat je oranje verenhoed je zwaar behaarde sprieten met al die zachte zonnen ik was blij toen we begonnen als bloemenvrienden in mijn tuin je bloeide helder en heldhaftig sierde mijn tuin met kelk en blad je pluizen woeien op mijn pad we spraken bij de schepping…

die zijn jaren verraadt zich plechtstatig vertakt zwellend in een basthuid hij schraapt de schilfers weg het kriebelt als oud zweet de lente plukt zijn borst en kop kaler de vacht vervliegt in vlokken 2 hij spaart zijn adem in de oksel van een berg daalt af in de vroege schemer hij graast in een groen bekken maalt knoppen en sprieten…

In het nanachtdauw zicht onder het blauw zich nog moe droomde, aard nog nat zelfs de zonneregen sprieten nog niet raakte het was toen, domweg toen dat ik de hakken hoorde klakken. Bij het bombardement de tree naar zolder kraakte, wij angstig toch nog geen doodskreten slaakten in het huis zonder gebroken dakpannen.…

Ja, het is al zo vaak gebeurd Dat hij zoekt als een super detective Oh nee, hij zoekt niet hij speurt Naar dingen die hij vandaag zal blieven Hij pikt met zijn snavel diep in het zand Volledig gefocust op wormen of emelten Niet alleen in het midden, maar ook aan de kant Zet hij behoedzaam onze tuin op stelten Hij zorgt ervoor dat de sprieten…

Een vroege zomer met alleen maar verbeelding het reizen begint Dat het zalig is om te zitten in heerlijk geurende vers gesneden gras waar elk spriet zo zacht aanvoelt als zij oogt en met de rug tegen een hoge stam van waaruit ik in totale admiratie en diepe nederigheid luister naar geluid van ritselende bladeren.…

Pril schieten sprieten vol van gretigheid naar de top, weerstand, uithouding, snelheid, robuustheid werden gemunt door deze soort Traag groeien is lang meegaan, zoals het hoort Opportuun buigen voor wind en ontij zo blijf je staan, zo neem je de tijd Mobiele wezens lopen al gebogen als bomen nog in eeuwen geloven Wat je alle dagen ziet…

drank duwden ze die in mijn aad'ren ’t wit van mijn bolletjestrui kleurde rood van ’t spuitend bloed toen men mij op de fauteuil krachtig scheidde van mijn broek buisjes en andere slangen dreef men om mijn edelwerk knijpend met steriele tangen spoot d’urine door het zwerk ook mijn haar moest het ontgelden scharen vochten voor een spriet…

tjitjaks vluchtten, verdwenen als een schicht op Java in het duister hoe anders is het Indisch licht niet meer dan obstakels die men op het asfalt vindt wie kreupel zijn of blind hun armen als tentakels naar omhoog gericht kunnen alleen maar hopen op een sprankje Indisch licht ze zagen maar geloofden hun eigen ogen niet wat een bleke spriet…

Visserskindren spelen aan zijn rand: 't Knaapje heeft een klomp getuigd met mast en spriet En eindje pikdraad; Roodgeverfd staat achterop een hart En: 'Vrouwe Katrijne'; 't Zusje had tot zeil getoverd 't Lapje groen en paars gespikkeld sits. Aan 't roer staat, oud en verveloos, een poppetje, Als vader.…

Vol sprieten van boven, gevlerkt en gevlugd, die wijzen, lijk vingers, omhoge in de lucht. Besponnen van onder vol netten, die, fijn, van ‘t een hout in ‘t ander gespellewerkt zijn. Zo vers ligt de ruwrijm, zo helder, als ooit viel, vers uit de hemel, eens manna gestrooid.…